ತ್ವಯಿ ವಿಹರಣಲೋಲೇ ಬಾಲಜಾಲೈಃ ಪ್ರಲಂಬ-
ಪ್ರಮಥನಸವಿಲಂಬೇ ಧೇನವಃ ಸ್ವೈರಚಾರಾಃ ।
ತೃಣಕುತುಕನಿವಿಷ್ಟಾ ದೂರದೂರಂ ಚರಂತ್ಯಃ
ಕಿಮಪಿ ವಿಪಿನಮೈಷೀಕಾಖ್ಯಮೀಷಾಂಬಭೂವುಃ ॥1॥
ಅನಧಿಗತನಿದಾಘಕ್ರೌರ್ಯವೃಂದಾವನಾಂತಾತ್
ಬಹಿರಿದಮುಪಯಾತಾಃ ಕಾನನಂ ಧೇನವಸ್ತಾಃ ।
ತವ ವಿರಹವಿಷಣ್ಣಾ ಊಷ್ಮಲಗ್ರೀಷ್ಮತಾಪ-
ಪ್ರಸರವಿಸರದಂಭಸ್ಯಾಕುಲಾಃ ಸ್ತಂಭಮಾಪುಃ ॥2॥
ತದನು ಸಹ ಸಹಾಯೈರ್ದೂರಮನ್ವಿಷ್ಯ ಶೌರೇ
ಗಲಿತಸರಣಿಮುಂಜಾರಣ್ಯಸಂಜಾತಖೇದಮ್ ।
ಪಶುಕುಲಮಭಿವೀಕ್ಷ್ಯ ಕ್ಷಿಪ್ರಮಾನೇತುಮಾರಾ-
ತ್ತ್ವಯಿ ಗತವತಿ ಹೀ ಹೀ ಸರ್ವತೋಽಗ್ನಿರ್ಜಜೃಂಭೇ ॥3॥
ಸಕಲಹರಿತಿ ದೀಪ್ತೇ ಘೋರಭಾಂಕಾರಭೀಮೇ
ಶಿಖಿನಿ ವಿಹತಮಾರ್ಗಾ ಅರ್ಧದಗ್ಧಾ ಇವಾರ್ತಾಃ ।
ಅಹಹ ಭುವನಬಂಧೋ ಪಾಹಿ ಪಾಹೀತಿ ಸರ್ವೇ
ಶರಣಮುಪಗತಾಸ್ತ್ವಾಂ ತಾಪಹರ್ತಾರಮೇಕಮ್ ॥4॥
ಅಲಮಲಮತಿಭೀತ್ಯಾ ಸರ್ವತೋ ಮೀಲಯಧ್ವಂ
ದೃಶಮಿತಿ ತವ ವಾಚಾ ಮೀಲಿತಾಕ್ಷೇಷು ತೇಷು ।
ಕ್ವ ನು ದವದಹನೋಽಸೌ ಕುತ್ರ ಮುಂಜಾಟವೀ ಸಾ
ಸಪದಿ ವವೃತಿರೇ ತೇ ಹಂತ ಭಾಂಡೀರದೇಶೇ ॥5॥
ಜಯ ಜಯ ತವ ಮಾಯಾ ಕೇಯಮೀಶೇತಿ ತೇಷಾಂ
ನುತಿಭಿರುದಿತಹಾಸೋ ಬದ್ಧನಾನಾವಿಲಾಸಃ ।
ಪುನರಪಿ ವಿಪಿನಾಂತೇ ಪ್ರಾಚರಃ ಪಾಟಲಾದಿ-
ಪ್ರಸವನಿಕರಮಾತ್ರಗ್ರಾಹ್ಯಘರ್ಮಾನುಭಾವೇ ॥6॥
ತ್ವಯಿ ವಿಮುಖಮಿವೋಚ್ಚೈಸ್ತಾಪಭಾರಂ ವಹಂತಂ
ತವ ಭಜನವದಂತಃ ಪಂಕಮುಚ್ಛೋಷಯಂತಮ್ ।
ತವ ಭುಜವದುದಂಚದ್ಭೂರಿತೇಜಃಪ್ರವಾಹಂ
ತಪಸಮಯಮನೈಷೀರ್ಯಾಮುನೇಷು ಸ್ಥಲೇಷು ॥7॥
ತದನು ಜಲದಜಾಲೈಸ್ತ್ವದ್ವಪುಸ್ತುಲ್ಯಭಾಭಿ-
ರ್ವಿಕಸದಮಲವಿದ್ಯುತ್ಪೀತವಾಸೋವಿಲಾಸೈಃ ।
ಸಕಲಭುವನಭಾಜಾಂ ಹರ್ಷದಾಂ ವರ್ಷವೇಲಾಂ
ಕ್ಷಿತಿಧರಕುಹರೇಷು ಸ್ವೈರವಾಸೀ ವ್ಯನೈಷೀಃ ॥8॥
ಕುಹರತಲನಿವಿಷ್ಟಂ ತ್ವಾಂ ಗರಿಷ್ಠಂ ಗಿರೀಂದ್ರಃ
ಶಿಖಿಕುಲನವಕೇಕಾಕಾಕುಭಿಃ ಸ್ತೋತ್ರಕಾರೀ ।
ಸ್ಫುಟಕುಟಜಕದಂಬಸ್ತೋಮಪುಷ್ಪಾಂಜಲಿಂ ಚ
ಪ್ರವಿದಧದನುಭೇಜೇ ದೇವ ಗೋವರ್ಧನೋಽಸೌ ॥9॥
ಅಥ ಶರದಮುಪೇತಾಂ ತಾಂ ಭವದ್ಭಕ್ತಚೇತೋ-
ವಿಮಲಸಲಿಲಪೂರಾಂ ಮಾನಯನ್ ಕಾನನೇಷು ।
ತೃಣಮಮಲವನಾಂತೇ ಚಾರು ಸಂಚಾರಯನ್ ಗಾಃ
ಪವನಪುರಪತೇ ತ್ವಂ ದೇಹಿ ಮೇ ದೇಹಸೌಖ್ಯಮ್ ॥10॥