ನಿಶಮಯ್ಯ ತವಾಥ ಯಾನವಾರ್ತಾಂ ಭೃಶಮಾರ್ತಾಃ ಪಶುಪಾಲಬಾಲಿಕಾಸ್ತಾಃ ।
ಕಿಮಿದಂ ಕಿಮಿದಂ ಕಥಂ ನ್ವಿತೀಮಾಃ ಸಮವೇತಾಃ ಪರಿದೇವಿತಾನ್ಯಕುರ್ವನ್ ॥1॥
ಕರುಣಾನಿಧಿರೇಷ ನಂದಸೂನುಃ ಕಥಮಸ್ಮಾನ್ ವಿಸೃಜೇದನನ್ಯನಾಥಾಃ ।
ಬತ ನಃ ಕಿಮು ದೈವಮೇವಮಾಸೀದಿತಿ ತಾಸ್ತ್ವದ್ಗತಮಾನಸಾ ವಿಲೇಪುಃ ॥2॥
ಚರಮಪ್ರಹರೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಮಾನಃ ಸಹ ಪಿತ್ರಾ ನಿಜಮಿತ್ರಮಂಡಲೈಶ್ಚ ।
ಪರಿತಾಪಭರಂ ನಿತಂಬಿನೀನಾಂ ಶಮಯಿಷ್ಯನ್ ವ್ಯಮುಚಃ ಸಖಾಯಮೇಕಮ್ ॥3॥
ಅಚಿರಾದುಪಯಾಮಿ ಸನ್ನಿಧಿಂ ವೋ ಭವಿತಾ ಸಾಧು ಮಯೈವ ಸಂಗಮಶ್ರೀಃ ।
ಅಮೃತಾಂಬುನಿಧೌ ನಿಮಜ್ಜಯಿಷ್ಯೇ ದ್ರುತಮಿತ್ಯಾಶ್ವಸಿತಾ ವಧೂರಕಾರ್ಷೀಃ ॥4॥
ಸವಿಷಾದಭರಂ ಸಯಾಚ್ಞಮುಚ್ಚೈಃ ಅತಿದೂರಂ ವನಿತಾಭಿರೀಕ್ಷ್ಯಮಾಣಃ ।
ಮೃದು ತದ್ದಿಶಿ ಪಾತಯನ್ನಪಾಂಗಾನ್ ಸಬಲೋಽಕ್ರೂರರಥೇನ ನಿರ್ಗತೋಽಭೂಃ ॥5॥
ಅನಸಾ ಬಹುಲೇನ ವಲ್ಲವಾನಾಂ ಮನಸಾ ಚಾನುಗತೋಽಥ ವಲ್ಲಭಾನಾಮ್ ।
ವನಮಾರ್ತಮೃಗಂ ವಿಷಣ್ಣವೃಕ್ಷಂ ಸಮತೀತೋ ಯಮುನಾತಟೀಮಯಾಸೀಃ ॥6॥
ನಿಯಮಾಯ ನಿಮಜ್ಯ ವಾರಿಣಿ ತ್ವಾಮಭಿವೀಕ್ಷ್ಯಾಥ ರಥೇಽಪಿ ಗಾಂದಿನೇಯಃ ।
ವಿವಶೋಽಜನಿ ಕಿಂ ನ್ವಿದಂ ವಿಭೋಸ್ತೇ ನನು ಚಿತ್ರಂ ತ್ವವಲೋಕನಂ ಸಮಂತಾತ್ ॥7॥
ಪುನರೇಷ ನಿಮಜ್ಯ ಪುಣ್ಯಶಾಲೀ ಪುರುಷಂ ತ್ವಾಂ ಪರಮಂ ಭುಜಂಗಭೋಗೇ ।
ಅರಿಕಂಬುಗದಾಂಬುಜೈಃ ಸ್ಫುರಂತಂ ಸುರಸಿದ್ಧೌಘಪರೀತಮಾಲುಲೋಕೇ ॥8॥
ಸ ತದಾ ಪರಮಾತ್ಮಸೌಖ್ಯಸಿಂಧೌ ವಿನಿಮಗ್ನಃ ಪ್ರಣುವನ್ ಪ್ರಕಾರಭೇದೈಃ ।
ಅವಿಲೋಕ್ಯ ಪುನಶ್ಚ ಹರ್ಷಸಿಂಧೋರನುವೃತ್ತ್ಯಾ ಪುಲಕಾವೃತೋ ಯಯೌ ತ್ವಾಮ್ ॥9॥
ಕಿಮು ಶೀತಲಿಮಾ ಮಹಾನ್ ಜಲೇ ಯತ್ ಪುಲಕೋಽಸಾವಿತಿ ಚೋದಿತೇನ ತೇನ ।
ಅತಿಹರ್ಷನಿರುತ್ತರೇಣ ಸಾರ್ಧಂ ರಥವಾಸೀ ಪವನೇಶ ಪಾಹಿ ಮಾಂ ತ್ವಮ್ ॥10॥