ತ್ರಿದಿವವರ್ಧಕಿವರ್ಧಿತಕೌಶಲಂ ತ್ರಿದಶದತ್ತಸಮಸ್ತವಿಭೂತಿಮತ್ ।
ಜಲಧಿಮಧ್ಯಗತಂ ತ್ವಮಭೂಷಯೋ ನವಪುರಂ ವಪುರಂಚಿತರೋಚಿಷಾ ॥1॥
ದದುಷಿ ರೇವತಭೂಭೃತಿ ರೇವತೀಂ ಹಲಭೃತೇ ತನಯಾಂ ವಿಧಿಶಾಸನಾತ್ ।
ಮಹಿತಮುತ್ಸವಘೋಷಮಪೂಪುಷಃ ಸಮುದಿತೈರ್ಮುದಿತೈಃ ಸಹ ಯಾದವೈಃ ॥2॥
ಅಥ ವಿದರ್ಭಸುತಾಂ ಖಲು ರುಕ್ಮಿಣೀಂ ಪ್ರಣಯಿನೀಂ ತ್ವಯಿ ದೇವ ಸಹೋದರಃ ।
ಸ್ವಯಮದಿತ್ಸತ ಚೇದಿಮಹೀಭುಜೇ ಸ್ವತಮಸಾ ತಮಸಾಧುಮುಪಾಶ್ರಯನ್ ॥3॥
ಚಿರಧೃತಪ್ರಣಯಾ ತ್ವಯಿ ಬಾಲಿಕಾ ಸಪದಿ ಕಾಂಕ್ಷಿತಭಂಗಸಮಾಕುಲಾ ।
ತವ ನಿವೇದಯಿತುಂ ದ್ವಿಜಮಾದಿಶತ್ ಸ್ವಕದನಂ ಕದನಂಗವಿನಿರ್ಮಿತಮ್ ॥4॥
ದ್ವಿಜಸುತೋಽಪಿ ಚ ತೂರ್ಣಮುಪಾಯಯೌ ತವ ಪುರಂ ಹಿ ದುರಾಶದುರಾಸದಮ್ ।
ಮುದಮವಾಪ ಚ ಸಾದರಪೂಜಿತಃ ಸ ಭವತಾ ಭವತಾಪಹೃತಾ ಸ್ವಯಮ್ ॥5॥
ಸ ಚ ಭವಂತಮವೋಚತ ಕುಂಡಿನೇ ನೃಪಸುತಾ ಖಲು ರಾಜತಿ ರುಕ್ಮಿಣೀ ।
ತ್ವಯಿ ಸಮುತ್ಸುಕಯಾ ನಿಜಧೀರತಾರಹಿತಯಾ ಹಿ ತಯಾ ಪ್ರಹಿತೋಽಸ್ಮ್ಯಹಮ್ ॥6॥
ತವ ಹೃತಾಽಸ್ಮಿ ಪುರೈವ ಗುಣೈರಹಂ ಹರತಿ ಮಾಂ ಕಿಲ ಚೇದಿನೃಪೋಽಧುನಾ ।
ಅಯಿ ಕೃಪಾಲಯ ಪಾಲಯ ಮಾಮಿತಿ ಪ್ರಜಗದೇ ಜಗದೇಕಪತೇ ತಯಾ ॥7॥
ಅಶರಣಾಂ ಯದಿ ಮಾಂ ತ್ವಮುಪೇಕ್ಷಸೇ ಸಪದಿ ಜೀವಿತಮೇವ ಜಹಾಮ್ಯಹಮ್ ।
ಇತಿ ಗಿರಾ ಸುತನೋರತನೋತ್ ಭೃಶಂ ಸುಹೃದಯಂ ಹೃದಯಂ ತವ ಕಾತರಮ್ ॥8॥
ಅಕಥಯಸ್ತ್ವಮಥೈನಮಯೇ ಸಖೇ ತದಧಿಕಾ ಮಮ ಮನ್ಮಥವೇದನಾ ।
ನೃಪಸಮಕ್ಷಮುಪೇತ್ಯ ಹರಾಮ್ಯಹಂ ತದಯಿ ತಾಂ ದಯಿತಾಮಸಿತೇಕ್ಷಣಾಮ್ ॥9॥
ಪ್ರಮುದಿತೇನ ಚ ತೇನ ಸಮಂ ತದಾ ರಥಗತೋ ಲಘು ಕುಂಡಿನಮೇಯಿವಾನ್ ।
ಗುರುಮರುತ್ಪುರನಾಯಕ ಮೇ ಭವಾನ್ ವಿತನುತಾಂ ತನುತಾಂ ನಿಖಿಲಾಪದಾಮ್ ॥10॥