ತತೋ ಮಗಧಭೂಭೃತಾ ಚಿರನಿರೋಧಸಂಕ್ಲೇಶಿತಂ
ಶತಾಷ್ಟಕಯುತಾಯುತದ್ವಿತಯಮೀಶ ಭೂಮೀಭೃತಾಮ್ ।
ಅನಾಥಶರಣಾಯ ತೇ ಕಮಪಿ ಪೂರುಷಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋ-
ದಯಾಚತ ಸ ಮಾಗಧಕ್ಷಪಣಮೇವ ಕಿಂ ಭೂಯಸಾ ॥1॥
ಯಿಯಾಸುರಭಿಮಾಗಧಂ ತದನು ನಾರದೋದೀರಿತಾ-
ದ್ಯುಧಿಷ್ಠಿರಮಖೋದ್ಯಮಾದುಭಯಕಾರ್ಯಪರ್ಯಾಕುಲಃ ।
ವಿರುದ್ಧಜಯಿನೋಽಧ್ವರಾದುಭಯಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯುದ್ಧವೇ
ಶಶಂಸುಷಿ ನಿಜೈಃ ಸಮಂ ಪುರಮಿಯೇಥ ಯೌಧಿಷ್ಠಿರೀಮ್ ॥2॥
ಅಶೇಷದಯಿತಾಯುತೇ ತ್ವಯಿ ಸಮಾಗತೇ ಧರ್ಮಜೋ
ವಿಜಿತ್ಯ ಸಹಜೈರ್ಮಹೀಂ ಭವದಪಾಂಗಸಂವರ್ಧಿತೈಃ ।
ಶ್ರಿಯಂ ನಿರುಪಮಾಂ ವಹನ್ನಹಹ ಭಕ್ತದಾಸಾಯಿತಂ
ಭವಂತಮಯಿ ಮಾಗಧೇ ಪ್ರಹಿತವಾನ್ ಸಭೀಮಾರ್ಜುನಮ್ ॥3॥
ಗಿರಿವ್ರಜಪುರಂ ಗತಾಸ್ತದನು ದೇವ ಯೂಯಂ ತ್ರಯೋ
ಯಯಾಚ ಸಮರೋತ್ಸವಂ ದ್ವಿಜಮಿಷೇಣ ತಂ ಮಾಗಧಮ್ ।
ಅಪೂರ್ಣಸುಕೃತಂ ತ್ವಮುಂ ಪವನಜೇನ ಸಂಗ್ರಾಮಯನ್
ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಸಹ ಜಿಷ್ಣುನಾ ತ್ವಮಪಿ ರಾಜಯುದ್ಧ್ವಾ ಸ್ಥಿತಃ ॥4॥
ಅಶಾಂತಸಮರೋದ್ಧತಂ ಬಿಟಪಪಾಟನಾಸಂಜ್ಞಯಾ
ನಿಪಾತ್ಯ ಜರರಸ್ಸುತಂ ಪವನಜೇನ ನಿಷ್ಪಾಟಿತಮ್ ।
ವಿಮುಚ್ಯ ನೃಪತೀನ್ ಮುದಾ ಸಮನುಗೃಹ್ಯ ಭಕ್ತಿಂ ಪರಾಂ
ದಿದೇಶಿಥ ಗತಸ್ಪೃಹಾನಪಿ ಚ ಧರ್ಮಗುಪ್ತ್ಯೈ ಭುವಃ ॥5॥
ಪ್ರಚಕ್ರುಷಿ ಯುಧಿಷ್ಠಿರೇ ತದನು ರಾಜಸೂಯಾಧ್ವರಂ
ಪ್ರಸನ್ನಭೃತಕೀಭವತ್ಸಕಲರಾಜಕವ್ಯಾಕುಲಮ್ ।
ತ್ವಮಪ್ಯಯಿ ಜಗತ್ಪತೇ ದ್ವಿಜಪದಾವನೇಜಾದಿಕಂ
ಚಕರ್ಥ ಕಿಮು ಕಥ್ಯತೇ ನೃಪವರಸ್ಯ ಭಾಗ್ಯೋನ್ನತಿಃ ॥6॥
ತತಃ ಸವನಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರವರಮಗ್ರ್ಯಪೂಜಾವಿಧಿಂ
ವಿಚಾರ್ಯ ಸಹದೇವವಾಗನುಗತಃ ಸ ಧರ್ಮಾತ್ಮಜಃ ।
ವ್ಯಧತ್ತ ಭವತೇ ಮುದಾ ಸದಸಿ ವಿಶ್ವಭೂತಾತ್ಮನೇ
ತದಾ ಸಸುರಮಾನುಷಂ ಭುವನಮೇವ ತೃಪ್ತಿಂ ದಧೌ ॥7॥
ತತಃ ಸಪದಿ ಚೇದಿಪೋ ಮುನಿನೃಪೇಷು ತಿಷ್ಠತ್ಸ್ವಹೋ
ಸಭಾಜಯತಿ ಕೋ ಜಡಃ ಪಶುಪದುರ್ದುರೂಟಂ ವಟುಮ್ ।
ಇತಿ ತ್ವಯಿ ಸ ದುರ್ವಚೋವಿತತಿಮುದ್ವಮನ್ನಾಸನಾ-
ದುದಾಪತದುದಾಯುಧಃ ಸಮಪತನ್ನಮುಂ ಪಾಂಡವಾಃ ॥8॥
ನಿವಾರ್ಯ ನಿಜಪಕ್ಷಗಾನಭಿಮುಖಸ್ಯವಿದ್ವೇಷಿಣ-
ಸ್ತ್ವಮೇವ ಜಹೃಷೇ ಶಿರೋ ದನುಜದಾರಿಣಾ ಸ್ವಾರಿಣಾ ।
ಜನುಸ್ತ್ರಿತಯಲಬ್ಧಯಾ ಸತತಚಿಂತಯಾ ಶುದ್ಧಧೀ-
ಸ್ತ್ವಯಾ ಸ ಪರಮೇಕತಾಮಧೃತ ಯೋಗಿನಾಂ ದುರ್ಲಭಾಮ್ ॥9॥
ತತಃ ಸುಮಹಿತೇ ತ್ವಯಾ ಕ್ರತುವರೇ ನಿರೂಢೇ ಜನೋ
ಯಯೌ ಜಯತಿ ಧರ್ಮಜೋ ಜಯತಿ ಕೃಷ್ಣ ಇತ್ಯಾಲಪನ್।
ಖಲಃ ಸ ತು ಸುಯೋಧನೋ ಧುತಮನಾಸ್ಸಪತ್ನಶ್ರಿಯಾ
ಮಯಾರ್ಪಿತಸಭಾಮುಖೇ ಸ್ಥಲಜಲಭ್ರಮಾದಭ್ರಮೀತ್ ॥10॥
ತದಾ ಹಸಿತಮುತ್ಥಿತಂ ದ್ರುಪದನಂದನಾಭೀಮಯೋ-
ರಪಾಂಗಕಲಯಾ ವಿಭೋ ಕಿಮಪಿ ತಾವದುಜ್ಜೃಂಭಯನ್ ।
ಧರಾಭರನಿರಾಕೃತೌ ಸಪದಿ ನಾಮ ಬೀಜಂ ವಪನ್
ಜನಾರ್ದನ ಮರುತ್ಪುರೀನಿಲಯ ಪಾಹಿ ಮಾಮಾಮಯಾತ್ ॥11॥