ವೃಕಭೃಗುಮುನಿಮೋಹಿನ್ಯಂಬರೀಷಾದಿವೃತ್ತೇ-
ಷ್ವಯಿ ತವ ಹಿ ಮಹತ್ತ್ವಂ ಸರ್ವಶರ್ವಾದಿಜೈತ್ರಮ್ ।
ಸ್ಥಿತಮಿಹ ಪರಮಾತ್ಮನ್ ನಿಷ್ಕಲಾರ್ವಾಗಭಿನ್ನಂ
ಕಿಮಪಿ ಯದವಭಾತಂ ತದ್ಧಿ ರೂಪಂ ತವೈವ ॥1॥
ಮೂರ್ತಿತ್ರಯೇಶ್ವರಸದಾಶಿವಪಂಚಕಂ ಯತ್
ಪ್ರಾಹುಃ ಪರಾತ್ಮವಪುರೇವ ಸದಾಶಿವೋಽಸ್ಮಿನ್ ।
ತತ್ರೇಶ್ವರಸ್ತು ಸ ವಿಕುಂಠಪದಸ್ತ್ವಮೇವ
ತ್ರಿತ್ವಂ ಪುನರ್ಭಜಸಿ ಸತ್ಯಪದೇ ತ್ರಿಭಾಗೇ ॥2॥
ತತ್ರಾಪಿ ಸಾತ್ತ್ವಿಕತನುಂ ತವ ವಿಷ್ಣುಮಾಹು-
ರ್ಧಾತಾ ತು ಸತ್ತ್ವವಿರಲೋ ರಜಸೈವ ಪೂರ್ಣಃ ।
ಸತ್ತ್ವೋತ್ಕಟತ್ವಮಪಿ ಚಾಸ್ತಿ ತಮೋವಿಕಾರ-
ಚೇಷ್ಟಾದಿಕಂಚ ತವ ಶಂಕರನಾಮ್ನಿ ಮೂರ್ತೌ ॥3॥
ತಂ ಚ ತ್ರಿಮೂರ್ತ್ಯತಿಗತಂ ಪರಪೂರುಷಂ ತ್ವಾಂ
ಶರ್ವಾತ್ಮನಾಪಿ ಖಲು ಸರ್ವಮಯತ್ವಹೇತೋಃ ।
ಶಂಸಂತ್ಯುಪಾಸನವಿಧೌ ತದಪಿ ಸ್ವತಸ್ತು
ತ್ವದ್ರೂಪಮಿತ್ಯತಿದೃಢಂ ಬಹು ನಃ ಪ್ರಮಾಣಮ್ ॥4॥
ಶ್ರೀಶಂಕರೋಽಪಿ ಭಗವಾನ್ ಸಕಲೇಷು ತಾವ-
ತ್ತ್ವಾಮೇವ ಮಾನಯತಿ ಯೋ ನ ಹಿ ಪಕ್ಷಪಾತೀ ।
ತ್ವನ್ನಿಷ್ಠಮೇವ ಸ ಹಿ ನಾಮಸಹಸ್ರಕಾದಿ
ವ್ಯಾಖ್ಯಾತ್ ಭವತ್ಸ್ತುತಿಪರಶ್ಚ ಗತಿಂ ಗತೋಽಂತೇ ॥5॥
ಮೂರ್ತಿತ್ರಯಾತಿಗಮುವಾಚ ಚ ಮಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ-
ಸ್ಯಾದೌ ಕಲಾಯಸುಷಮಂ ಸಕಲೇಶ್ವರಂ ತ್ವಾಮ್ ।
ಧ್ಯಾನಂ ಚ ನಿಷ್ಕಲಮಸೌ ಪ್ರಣವೇ ಖಲೂಕ್ತ್ವಾ
ತ್ವಾಮೇವ ತತ್ರ ಸಕಲಂ ನಿಜಗಾದ ನಾನ್ಯಮ್ ॥6॥
ಸಮಸ್ತಸಾರೇ ಚ ಪುರಾಣಸಂಗ್ರಹೇ
ವಿಸಂಶಯಂ ತ್ವನ್ಮಹಿಮೈವ ವರ್ಣ್ಯತೇ ।
ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಯುಕ್ಸತ್ಯಪದತ್ರಿಭಾಗತಃ
ಪರಂ ಪದಂ ತೇ ಕಥಿತಂ ನ ಶೂಲಿನಃ ॥7॥
ಯತ್ ಬ್ರಾಹ್ಮಕಲ್ಪ ಇಹ ಭಾಗವತದ್ವಿತೀಯ-
ಸ್ಕಂಧೋದಿತಂ ವಪುರನಾವೃತಮೀಶ ಧಾತ್ರೇ ।
ತಸ್ಯೈವ ನಾಮ ಹರಿಶರ್ವಮುಖಂ ಜಗಾದ
ಶ್ರೀಮಾಧವಃ ಶಿವಪರೋಽಪಿ ಪುರಾಣಸಾರೇ ॥8॥
ಯೇ ಸ್ವಪ್ರಕೃತ್ಯನುಗುಣಾ ಗಿರಿಶಂ ಭಜಂತೇ
ತೇಷಾಂ ಫಲಂ ಹಿ ದೃಢಯೈವ ತದೀಯಭಕ್ತ್ಯಾ।
ವ್ಯಾಸೋ ಹಿ ತೇನ ಕೃತವಾನಧಿಕಾರಿಹೇತೋಃ
ಸ್ಕಂದಾದಿಕೇಷು ತವ ಹಾನಿವಚೋಽರ್ಥವಾದೈಃ ॥9॥
ಭೂತಾರ್ಥಕೀರ್ತಿರನುವಾದವಿರುದ್ಧವಾದೌ
ತ್ರೇಧಾರ್ಥವಾದಗತಯಃ ಖಲು ರೋಚನಾರ್ಥಾಃ ।
ಸ್ಕಾಂದಾದಿಕೇಷು ಬಹವೋಽತ್ರ ವಿರುದ್ಧವಾದಾ-
ಸ್ತ್ವತ್ತಾಮಸತ್ವಪರಿಭೂತ್ಯುಪಶಿಕ್ಷಣಾದ್ಯಾಃ ॥10॥
ಯತ್ ಕಿಂಚಿದಪ್ಯವಿದುಷಾಽಪಿ ವಿಭೋ ಮಯೋಕ್ತಂ
ತನ್ಮಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವಚನಾದ್ಯಭಿದೃಷ್ಟಮೇವ ।
ವ್ಯಾಸೋಕ್ತಿಸಾರಮಯಭಾಗವತೋಪಗೀತ
ಕ್ಲೇಶಾನ್ ವಿಧೂಯ ಕುರು ಭಕ್ತಿಭರಂ ಪರಾತ್ಮನ್ ॥11॥