(ಋ.10.129)
ನಾಸ॑ದಾಸೀ॒ನ್ನೋ ಸದಾ॑ಸೀತ್ತ॒ದಾನೀಂ॒ ನಾಸೀ॒ದ್ರಜೋ॒ ನೋ ವ್ಯೋ॑ಮಾ ಪ॒ರೋ ಯತ್ ।
ಕಿಮಾವ॑ರೀವಃ॒ ಕುಹ॒ ಕಸ್ಯ॒ ಶರ್ಮ॒ನ್ನಂಭಃ॒ ಕಿಮಾ॑ಸೀ॒ದ್ಗಹ॑ನಂ ಗಭೀ॒ರಮ್ ॥ 1 ॥
ನ ಮೃ॒ತ್ಯುರಾ॑ಸೀದ॒ಮೃತಂ॒ ನ ತರ್ಹಿ॒ ನ ರಾತ್ರ್ಯಾ॒ ಅಹ್ನ॑ ಆಸೀತ್ಪ್ರಕೇ॒ತಃ ।
ಆನೀ॑ದವಾ॒ತಂ ಸ್ವ॒ಧಯಾ॒ ತದೇಕಂ॒ ತಸ್ಮಾ॑ದ್ಧಾ॒ನ್ಯನ್ನ ಪ॒ರಃ ಕಿಂ ಚ॒ನಾಸ॑ ॥ 2 ॥
ತಮ॑ ಆಸೀ॒ತ್ತಮ॑ಸಾ ಗೂ॒ಳ್ಹಮಗ್ರೇ॑ಽಪ್ರಕೇ॒ತಂ ಸ॑ಲಿ॒ಲಂ ಸರ್ವ॑ಮಾ ಇ॒ದಮ್ ।
ತು॒ಚ್ಛ್ಯೇನಾ॒ಭ್ವಪಿ॑ಹಿತಂ॒-ಯಁದಾಸೀ॒ತ್ತಪ॑ಸ॒ಸ್ತನ್ಮ॑ಹಿ॒ನಾಜಾ॑ಯ॒ತೈಕ॑ಮ್ ॥ 3 ॥
ಕಾಮ॒ಸ್ತದಗ್ರೇ॒ ಸಮ॑ವರ್ತ॒ತಾಧಿ॒ ಮನ॑ಸೋ॒ ರೇತಃ॑ ಪ್ರಥ॒ಮಂ-ಯಁದಾಸೀ॑ತ್ ।
ಸ॒ತೋ ಬಂಧು॒ಮಸ॑ತಿ॒ ನಿರ॑ವಿಂದನ್ ಹೃ॒ದಿ ಪ್ರ॒ತೀಷ್ಯಾ॑ ಕ॒ವಯೋ॑ ಮನೀ॒ಷಾ ॥ 4 ॥
ತಿ॒ರ॒ಶ್ಚೀನೋ॒ ವಿತ॑ತೋ ರ॒ಶ್ಮಿರೇ॑ಷಾಮ॒ಧಃ ಸ್ವಿ॑ದಾ॒ಸೀ 3 ದು॒ಪರಿ॑ ಸ್ವಿದಾಸೀ 3 ತ್ ।
ರೇ॒ತೋ॒ಧಾ ಆ॑ಸನ್ಮಹಿ॒ಮಾನ॑ ಆಸಂತ್ಸ್ವ॒ಧಾ ಅ॒ವಸ್ತಾ॒ತ್ಪ್ರಯ॑ತಿಃ ಪ॒ರಸ್ತಾ॑ತ್ ॥ 5 ॥
ಕೋ ಅ॒ದ್ಧಾ ವೇ॑ದ॒ ಕ ಇ॒ಹ ಪ್ರ ವೋ॑ಚ॒ತ್ಕುತ॒ ಆಜಾ॑ತಾ॒ ಕುತ॑ ಇ॒ಯಂ-ವಿಁಸೃ॑ಷ್ಟಿಃ ।
ಅ॒ರ್ವಾಗ್ದೇ॒ವಾ ಅ॒ಸ್ಯ ವಿ॒ಸರ್ಜ॑ನೇ॒ನಾಥಾ॒ ಕೋ ವೇ॑ದ॒ ಯತ॑ ಆಬ॒ಭೂವ॑ ॥ 6 ॥
ಇ॒ಯಂ-ವಿಁಸೃ॑ಷ್ಟಿ॒ರ್ಯತ॑ ಆಬ॒ಭೂವ॒ ಯದಿ॑ ವಾ ದ॒ಧೇ ಯದಿ॑ ವಾ॒ ನ ।
ಯೋ ಅ॒ಸ್ಯಾಧ್ಯ॑ಕ್ಷಃ ಪರ॒ಮೇ ವ್ಯೋ॑ಮಂ॒ತ್ಸೋ ಅಂ॒ಗ ವೇ॑ದ॒ ಯದಿ॑ ವಾ॒ ನ ವೇದ॑ ॥ 7 ॥