(ಋಗ್ವೇದ – 10.037)
ನಮೋ॑ ಮಿ॒ತ್ರಸ್ಯ॒ ವರು॑ಣಸ್ಯ॒ ಚಕ್ಷ॑ಸೇ ಮ॒ಹೋ ದೇ॒ವಾಯ॒ ತದೃ॒ತಂ ಸ॑ಪರ್ಯತ ।
ದೂ॒ರೇ॒ದೃಶೇ॑ ದೇ॒ವಜಾ॑ತಾಯ ಕೇ॒ತವೇ॑ ದಿ॒ವಸ್ಪು॒ತ್ರಾಯ॒ ಸೂ॒ರ್ಯಾ॑ಯ ಶಂಸತ ॥ 1
ಸಾ ಮಾ॑ ಸ॒ತ್ಯೋಕ್ತಿಃ॒ ಪರಿ॑ ಪಾತು ವಿ॒ಶ್ವತೋ॒ ದ್ಯಾವಾ॑ ಚ॒ ಯತ್ರ॑ ತ॒ತನ॒ನ್ನಹಾ॑ನಿ ಚ ।
ವಿಶ್ವ॑ಮ॒ನ್ಯನ್ನಿ ವಿ॑ಶತೇ॒ ಯದೇಜ॑ತಿ ವಿ॒ಶ್ವಾಹಾಪೋ॑ ವಿ॒ಶ್ವಾಹೋದೇ॑ತಿ॒ ಸೂರ್ಯಃ॑ ॥ 2
ನ ತೇ॒ ಅದೇ॑ವಃ ಪ್ರ॒ದಿವೋ॒ ನಿ ವಾ॑ಸತೇ॒ ಯದೇ॑ತ॒ಶೇಭಿಃ॑ ಪತ॒ರೈ ರ॑ಥ॒ರ್ಯಸಿ॑ ।
ಪ್ರಾ॒ಚೀನ॑ಮ॒ನ್ಯದನು॑ ವರ್ತತೇ॒ ರಜ॒ ಉದ॒ನ್ಯೇನ॒ ಜ್ಯಾತಿ॑ಷಾ ಯಾಸಿ ಸೂರ್ಯ ॥ 3
ಯೇನ॑ ಸೂರ್ಯ॒ ಜ್ಯೋತಿ॑ಷಾ॒ ಬಾಧ॑ಸೇ॒ ತಮೋ॒ ಜಗ॑ಚ್ಚ॒ ವಿಶ್ವ॑ಮುದಿ॒ಯರ್ಷಿ॑ ಭಾ॒ನುನಾ॑ ।
ತೇನಾ॒ಸ್ಮದ್ವಿಶ್ವಾ॒ಮನಿ॑ರಾ॒ಮನಾ॑ಹುತಿ॒ಮಪಾಮೀ॑ವಾ॒ಮಪ॑ ದು॒ಷ್ಷ್ವಪ್ನ್ಯಂ॑ ಸುವ ॥ 4
ವಿಶ್ವ॑ಸ್ಯ॒ ಹಿ ಪ್ರೇಷಿ॑ತೋ॒ ರಕ್ಷ॑ಸಿ ವ್ರ॒ತಮಹೇ॑ಳಯನ್ನು॒ಚ್ಚರ॑ಸಿ ಸ್ವ॒ಧಾ ಅನು॑ ।
ಯದ॒ದ್ಯ ತ್ವಾ॑ ಸೂರ್ಯೋಪ॒ಬ್ರವಾ॑ಮಹೈ॒ ತಂ ನೋ॑ ದೇ॒ವಾ ಅನು॑ ಮಂಸೀರತ॒ ಕ್ರತು॑ಮ್ ॥ 5
ತಂ ನೋ॒ ದ್ಯಾವಾ॑ಪೃಥಿ॒ವೀ ತನ್ನ॒ ಆಪ॒ ಇಂದ್ರಃ॑ ಶೃಣ್ವಂತು ಮ॒ರುತೋ॒ ಹವಂ॒-ವಁಚಃ॑ ।
ಮಾ ಶೂನೇ॑ ಭೂಮ॒ ಸೂರ್ಯ॑ಸ್ಯ ಸಂ॒ದೃಶಿ॑ ಭ॒ದ್ರಂ ಜೀವಂ॑ತೋ ಜರ॒ಣಾಮ॑ಶೀಮಹಿ ॥ 6
ವಿ॒ಶ್ವಾಹಾ॑ ತ್ವಾ ಸು॒ಮನ॑ಸಃ ಸು॒ಚಕ್ಷ॑ಸಃ ಪ್ರ॒ಜಾವಂ॑ತೋ ಅನಮೀ॒ವಾ ಅನಾ॑ಗಸಃ ।
ಉ॒ದ್ಯಂತಂ॑ ತ್ವಾ ಮಿತ್ರಮಹೋ ದಿ॒ವೇದಿ॑ವೇ॒ ಜ್ಯೋಗ್ಜೀ॒ವಾಃ ಪ್ರತಿ॑ ಪಶ್ಯೇಮ ಸೂರ್ಯ ॥ 7
ಮಹಿ॒ ಜ್ಯೋತಿ॒ರ್ಬಿಭ್ರ॑ತಂ ತ್ವಾ ವಿಚಕ್ಷಣ॒ ಭಾಸ್ವಂ॑ತಂ॒ ಚಕ್ಷು॑ಷೇಚಕ್ಷುಷೇ॒ ಮಯಃ॑ ।
ಆ॒ರೋಹಂ॑ತಂ ಬೃಹ॒ತಃ ಪಾಜ॑ಸ॒ಸ್ಪರಿ॑ ವ॒ಯಂ ಜೀ॒ವಾಃ ಪ್ರತಿ॑ ಪಶ್ಯೇಮ ಸೂರ್ಯ ॥ 8
ಯಸ್ಯ॑ ತೇ॒ ವಿಶ್ವಾ॒ ಭುವ॑ನಾನಿ ಕೇ॒ತುನಾ॒ ಪ್ರ ಚೇರ॑ತೇ॒ ನಿ ಚ॑ ವಿ॒ಶಂತೇ॑ ಅ॒ಕ್ತುಭಿಃ॑ ।
ಅ॒ನಾ॒ಗಾ॒ಸ್ತ್ವೇನ॑ ಹರಿಕೇಶ ಸೂ॒ರ್ಯಾಹ್ನಾ॑ಹ್ನಾ ನೋ॒ ವಸ್ಯ॑ಸಾವಸ್ಯ॒ಸೋದಿ॑ಹಿ ॥ 9
ಶಂ ನೋ॑ ಭವ॒ ಚಕ್ಷ॑ಸಾ॒ ಶಂ ನೋ॒ ಅಹ್ನಾ॒ ಶಂ ಭಾ॒ನುನಾ॒ ಶಂ ಹಿ॒ಮಾ ಶಂ ಘೃಣೇನ॑ ।
ಯಥಾ॒ ಶಮಧ್ವಂ॒ಛಮಸ॑ದ್ದುರೋ॒ಣೇ ತತ್ಸೂ॑ರ್ಯ॒ ದ್ರವಿ॑ಣಂ ಧೇಹಿ ಚಿ॒ತ್ರಮ್ ॥ 10
ಅ॒ಸ್ಮಾಕಂ॑ ದೇವಾ ಉ॒ಭಯಾ॑ಯ॒ ಜನ್ಮ॑ನೇ॒ ಶರ್ಮ॑ ಯಚ್ಛತ ದ್ವಿ॒ಪದೇ॒ ಚತು॑ಷ್ಪದೇ ।
ಅ॒ದತ್ಪಿಬ॑ದೂ॒ರ್ಜಯ॑ಮಾನ॒ಮಾಶಿ॑ತಂ॒ ತದ॒ಸ್ಮೇ ಶಂ-ಯೋಁರ॑ರ॒ಪೋ ದ॑ಧಾತನ ॥ 11
ಯದ್ವೋ॑ ದೇವಾಶ್ಚಕೃ॒ಮ ಜಿ॒ಹ್ವಯಾ॑ ಗು॒ರು ಮನ॑ಸೋ ವಾ॒ ಪ್ರಯು॑ತೀ ದೇವ॒ಹೇಳ॑ನಮ್ ।
ಅರಾ॑ವಾ॒ ಯೋ ನೋ॑ ಅ॒ಭಿ ದು॑ಚ್ಛುನಾ॒ಯತೇ॒ ತಸ್ಮಿಂ॒ತದೇನೋ॑ ವಸವೋ॒ ನಿ ಧೇ॑ತನ ॥ 12
ಓಂ ಶಾಂತಿಃ॒ ಶಾಂತಿಃ॒ ಶಾಂತಿಃ॑ ।