स॒ह॒स्र॒पर॑मा दे॒वी॒ श॒तमू॑ला श॒तांकु॑रा । सर्वग्ं॑ हरतु॑ मे पा॒पं॒ दू॒र्वा दुः॑स्वप्न॒ नाश॑नी । कांडा᳚त् कांडात् प्र॒रोहं॑ती॒ परु॑षः परुषः॒ परि॑ ।
ए॒वा नो॑ दूर्वे॒ प्रत॑नु स॒हस्रे॑ण श॒तेन॑ च । या श॒तेन॑ प्रत॒नोषि॑ स॒हस्रे॑ण वि॒रोह॑सि । तस्या᳚स्ते देवीष्टके वि॒धेम॑ ह॒विषा॑ व॒यम् । अश्व॑क्रां॒ते र॑थक्रां॒ते॒ वि॒ष्णुक्रां᳚ते व॒सुंध॑रा । शिरसा॑ धार॑यिष्या॒मि॒ र॒क्ष॒स्व मां᳚ पदे॒ पदे ॥ 1.37 (तै. अर. 6.1.8)
(ऋग्वेदे अंतिमं सूक्तं) ॐ संस॒मिद्युवसे वृष॒न्नग्ने॒ विश्वा᳚न्य॒र्य आ ।इ॒लस्प॒दे समि॑ध्यसे॒ स नो॒ वसू॒न्याभर ॥ संग॑च्छध्वं॒ संवँदध्वं॒ सं-वोँ॒ मनां᳚सि जानताम् ।दे॒वा भा॒गं-यँथा॒ पूर्वे᳚ संजाना॒ना उ॒पासते ॥ स॒मा॒नो मंत्रः॒ समितिः समा॒नी समा॒नं…
Read moreश्री कृष्ण यजुर्वेद संहितांतर्गतीय स्वस्तिवाचनम् आ॒शुः शिशा॑नो वृष॒भो न यु॒द्ध्मो घ॑नाघ॒नः क्षोभ॑ण-श्चर्षणी॒नाम् । सं॒क्रंद॑नोऽनिमि॒ष ए॑क वी॒रः श॒तग्ं सेना॑ अजयथ् सा॒कमिंद्रः॑ ॥ सं॒क्रंद॑नेना निमि॒षेण॑ जि॒ष्णुना॑ युत्का॒रेण॑ दुश्च्यव॒नेन॑ धृ॒ष्णुना᳚ । तदिंद्रे॑ण जयत॒…
Read more