नारायणीयं दशक 52

अन्यावतारनिकरेष्वनिरीक्षितं तेभूमातिरेकमभिवीक्ष्य तदाघमोक्षे ।ब्रह्मा परीक्षितुमनाः स परोक्षभावंनिन्येऽथ वत्सकगणान् प्रवितत्य मायाम् ॥1॥ वत्सानवीक्ष्य विवशे पशुपोत्करे ता-नानेतुकाम इव धातृमतानुवर्ती ।त्वं सामिभुक्तकबलो गतवांस्तदानींभुक्तांस्तिरोऽधित सरोजभवः कुमारान् ॥2॥ वत्सायितस्तदनु गोपगणायितस्त्वंशिक्यादिभांडमुरलीगवलादिरूपः ।प्राग्वद्विहृत्य विपिनेषु चिराय सायंत्वं माययाऽथ…

Read more

नारायणीयं दशक 51

कदाचन व्रजशिशुभिः समं भवान्वनाशने विहितमतिः प्रगेतराम् ।समावृतो बहुतरवत्समंडलैःसतेमनैर्निरगमदीश जेमनैः ॥1॥ विनिर्यतस्तव चरणांबुजद्वया-दुदंचितं त्रिभुवनपावनं रजः ।महर्षयः पुलकधरैः कलेबरै-रुदूहिरे धृतभवदीक्षणोत्सवाः ॥2॥ प्रचारयत्यविरलशाद्वले तलेपशून् विभो भवति समं कुमारकैः ।अघासुरो न्यरुणदघाय वर्तनीभयानकः सपदि शयानकाकृतिः…

Read more

नारायणीयं दशक 50

तरलमधुकृत् वृंदे वृंदावनेऽथ मनोहरेपशुपशिशुभिः साकं वत्सानुपालनलोलुपः ।हलधरसखो देव श्रीमन् विचेरिथ धारयन्गवलमुरलीवेत्रं नेत्राभिरामतनुद्युतिः ॥1॥ विहितजगतीरक्षं लक्ष्मीकरांबुजलालितंददति चरणद्वंद्वं वृंदावने त्वयि पावने ।किमिव न बभौ संपत्संपूरितं तरुवल्लरी-सलिलधरणीगोत्रक्षेत्रादिकं कमलापते ॥2॥ विलसदुलपे कांतारांते समीरणशीतलेविपुलयमुनातीरे गोवर्धनाचलमूर्धसु…

Read more

नारायणीयं दशक 49

भवत्प्रभावाविदुरा हि गोपास्तरुप्रपातादिकमत्र गोष्ठे ।अहेतुमुत्पातगणं विशंक्य प्रयातुमन्यत्र मनो वितेनुः ॥1॥ तत्रोपनंदाभिधगोपवर्यो जगौ भवत्प्रेरणयैव नूनम् ।इतः प्रतीच्यां विपिनं मनोज्ञं वृंदावनं नाम विराजतीति ॥2॥ बृहद्वनं तत् खलु नंदमुख्या विधाय गौष्ठीनमथ क्षणेन ।त्वदन्वितत्वज्जननीनिविष्टगरिष्ठयानानुगता…

Read more

नारायणीयं दशक 48

मुदा सुरौघैस्त्वमुदारसम्मदै-रुदीर्य दामोदर इत्यभिष्टुतः ।मृदुदरः स्वैरमुलूखले लग-न्नदूरतो द्वौ ककुभावुदैक्षथाः ॥1॥ कुबेरसूनुर्नलकूबराभिधःपरो मणिग्रीव इति प्रथां गतः ।महेशसेवाधिगतश्रियोन्मदौचिरं किल त्वद्विमुखावखेलताम् ॥2॥ सुरापगायां किल तौ मदोत्कटौसुरापगायद्बहुयौवतावृतौ ।विवाससौ केलिपरौ स नारदोभवत्पदैकप्रवणो निरैक्षत ॥3॥ भिया…

Read more

नारायणीयं दशक 47

एकदा दधिविमाथकारिणीं मातरं समुपसेदिवान् भवान् ।स्तन्यलोलुपतया निवारयन्नंकमेत्य पपिवान् पयोधरौ ॥1॥ अर्धपीतकुचकुड्मले त्वयि स्निग्धहासमधुराननांबुजे ।दुग्धमीश दहने परिस्रुतं धर्तुमाशु जननी जगाम ते ॥2॥ सामिपीतरसभंगसंगतक्रोधभारपरिभूतचेतसा।मंथदंडमुपगृह्य पाटितं हंत देव दधिभाजनं त्वया ॥3॥ उच्चलद्ध्वनितमुच्चकैस्तदा सन्निशम्य…

Read more

नारायणीयं दशक 46

अयि देव पुरा किल त्वयि स्वयमुत्तानशये स्तनंधये ।परिजृंभणतो व्यपावृते वदने विश्वमचष्ट वल्लवी ॥1॥ पुनरप्यथ बालकैः समं त्वयि लीलानिरते जगत्पते ।फलसंचयवंचनक्रुधा तव मृद्भोजनमूचुरर्भकाः ॥2॥ अयि ते प्रलयावधौ विभो क्षितितोयादिसमस्तभक्षिणः ।मृदुपाशनतो रुजा…

Read more

नारायणीयं दशक 45

अयि सबल मुरारे पाणिजानुप्रचारैःकिमपि भवनभागान् भूषयंतौ भवंतौ ।चलितचरणकंजौ मंजुमंजीरशिंजा-श्रवणकुतुकभाजौ चेरतुश्चारुवेगात् ॥1॥ मृदु मृदु विहसंतावुन्मिषद्दंतवंतौवदनपतितकेशौ दृश्यपादाब्जदेशौ ।भुजगलितकरांतव्यालगत्कंकणांकौमतिमहरतमुच्चैः पश्यतां विश्वनृणाम् ॥2॥ अनुसरति जनौघे कौतुकव्याकुलाक्षेकिमपि कृतनिनादं व्याहसंतौ द्रवंतौ ।वलितवदनपद्मं पृष्ठतो दत्तदृष्टीकिमिव न विदधाथे…

Read more

नारायणीयं दशक 44

गूढं वसुदेवगिरा कर्तुं ते निष्क्रियस्य संस्कारान् ।हृद्गतहोरातत्त्वो गर्गमुनिस्त्वत् गृहं विभो गतवान् ॥1॥ नंदोऽथ नंदितात्मा वृंदिष्टं मानयन्नमुं यमिनाम् ।मंदस्मितार्द्रमूचे त्वत्संस्कारान् विधातुमुत्सुकधीः ॥2॥ यदुवंशाचार्यत्वात् सुनिभृतमिदमार्य कार्यमिति कथयन् ।गर्गो निर्गतपुलकश्चक्रे तव साग्रजस्य नामानि…

Read more

नारायणीयं दशक 43

त्वामेकदा गुरुमरुत्पुरनाथ वोढुंगाढाधिरूढगरिमाणमपारयंती ।माता निधाय शयने किमिदं बतेतिध्यायंत्यचेष्टत गृहेषु निविष्टशंका ॥1॥ तावद्विदूरमुपकर्णितघोरघोष-व्याजृंभिपांसुपटलीपरिपूरिताशः ।वात्यावपुस्स किल दैत्यवरस्तृणाव-र्ताख्यो जहार जनमानसहारिणं त्वाम् ॥2॥ उद्दामपांसुतिमिराहतदृष्टिपातेद्रष्टुं किमप्यकुशले पशुपाललोके ।हा बालकस्य किमिति त्वदुपांतमाप्तामाता भवंतमविलोक्य भृशं रुरोद ॥3॥…

Read more