ജനക ഉവാച ॥
ഹംതാത്മജ്ഞാനസ്യ ധീരസ്യ ഖേലതോ ഭോഗലീലയാ ।
ന ഹി സംസാരവാഹീകൈര്മൂഢൈഃ സഹ സമാനതാ ॥ 4-1॥
യത് പദം പ്രേപ്സവോ ദീനാഃ ശക്രാദ്യാഃ സര്വദേവതാഃ ।
അഹോ തത്ര സ്ഥിതോ യോഗീ ന ഹര്ഷമുപഗച്ഛതി ॥ 4-2॥
തജ്ജ്ഞസ്യ പുണ്യപാപാഭ്യാം സ്പര്ശോ ഹ്യംതര്ന ജായതേ ।
ന ഹ്യാകാശസ്യ ധൂമേന ദൃശ്യമാനാപി സംഗതിഃ ॥ 4-3॥
ആത്മൈവേദം ജഗത്സര്വം ജ്ഞാതം യേന മഹാത്മനാ ।
യദൃച്ഛയാ വര്തമാനം തം നിഷേദ്ധും ക്ഷമേത കഃ ॥ 4-4॥
ആബ്രഹ്മസ്തംബപര്യംതേ ഭൂതഗ്രാമേ ചതുര്വിധേ ।
വിജ്ഞസ്യൈവ ഹി സാമര്ഥ്യമിച്ഛാനിച്ഛാവിവര്ജനേ ॥ 4-5॥
ആത്മാനമദ്വയം കശ്ചിജ്ജാനാതി ജഗദീശ്വരമ് ।
യദ് വേത്തി തത്സ കുരുതേ ന ഭയം തസ്യ കുത്രചിത് ॥ 4-6॥