അഷ്ടാവക്ര ഉവാച ॥
വിഹായ വൈരിണം കാമമര്ഥം ചാനര്ഥസംകുലമ് ।
ധര്മമപ്യേതയോര്ഹേതും സര്വത്രാനാദരം കുരു ॥ 10-1॥
സ്വപ്നേംദ്രജാലവത് പശ്യ ദിനാനി ത്രീണി പംച വാ ।
മിത്രക്ഷേത്രധനാഗാരദാരദായാദിസംപദഃ ॥ 10-2॥
യത്ര യത്ര ഭവേത്തൃഷ്ണാ സംസാരം വിദ്ധി തത്ര വൈ ।
പ്രൌഢവൈരാഗ്യമാശ്രിത്യ വീതതൃഷ്ണഃ സുഖീ ഭവ ॥ 10-3॥
തൃഷ്ണാമാത്രാത്മകോ ബംധസ്തന്നാശോ മോക്ഷ ഉച്യതേ ।
ഭവാസംസക്തിമാത്രേണ പ്രാപ്തിതുഷ്ടിര്മുഹുര്മുഹുഃ ॥ 10-4॥
ത്വമേകശ്ചേതനഃ ശുദ്ധോ ജഡം വിശ്വമസത്തഥാ ।
അവിദ്യാപി ന കിംചിത്സാ കാ ബുഭുത്സാ തഥാപി തേ ॥ 10-5॥
രാജ്യം സുതാഃ കലത്രാണി ശരീരാണി സുഖാനി ച ।
സംസക്തസ്യാപി നഷ്ടാനി തവ ജന്മനി ജന്മനി ॥ 10-6॥
അലമര്ഥേന കാമേന സുകൃതേനാപി കര്മണാ ।
ഏഭ്യഃ സംസാരകാംതാരേ ന വിശ്രാംതമഭൂന് മനഃ ॥ 10-7॥
കൃതം ന കതി ജന്മാനി കായേന മനസാ ഗിരാ ।
ദുഃഖമായാസദം കര്മ തദദ്യാപ്യുപരമ്യതാമ് ॥ 10-8॥