അഷ്ടാവക്ര ഉവാച ॥
കൃതാകൃതേ ച ദ്വംദ്വാനി കദാ ശാംതാനി കസ്യ വാ ।
ഏവം ജ്ഞാത്വേഹ നിര്വേദാദ് ഭവ ത്യാഗപരോഽവ്രതീ ॥ 9-1॥
കസ്യാപി താത ധന്യസ്യ ലോകചേഷ്ടാവലോകനാത് ।
ജീവിതേച്ഛാ ബുഭുക്ഷാ ച ബുഭുത്സോപശമം ഗതാഃ ॥ 9-2॥
അനിത്യം സര്വമേവേദം താപത്രിതയദൂഷിതമ് ।
അസാരം നിംദിതം ഹേയമിതി നിശ്ചിത്യ ശാമ്യതി ॥ 9-3॥
കോഽസൌ കാലോ വയഃ കിം വാ യത്ര ദ്വംദ്വാനി നോ നൃണാമ് ।
താന്യുപേക്ഷ്യ യഥാപ്രാപ്തവര്തീ സിദ്ധിമവാപ്നുയാത് ॥ 9-4॥
നാനാ മതം മഹര്ഷീണാം സാധൂനാം യോഗിനാം തഥാ ।
ദൃഷ്ട്വാ നിര്വേദമാപന്നഃ കോ ന ശാമ്യതി മാനവഃ ॥ 9-5॥
കൃത്വാ മൂര്തിപരിജ്ഞാനം ചൈതന്യസ്യ ന കിം ഗുരുഃ ।
നിര്വേദസമതായുക്ത്യാ യസ്താരയതി സംസൃതേഃ ॥ 9-6॥
പശ്യ ഭൂതവികാരാംസ്ത്വം ഭൂതമാത്രാന് യഥാര്ഥതഃ ।
തത്ക്ഷണാദ് ബംധനിര്മുക്തഃ സ്വരൂപസ്ഥോ ഭവിഷ്യസി ॥ 9-7॥
വാസനാ ഏവ സംസാര ഇതി സര്വാ വിമുംച താഃ ।
തത്ത്യാഗോ വാസനാത്യാഗാത്സ്ഥിതിരദ്യ യഥാ തഥാ ॥ 9-8॥