ശ്രീരാധാകൃഷ്ണാഭ്യാം നമഃ ।
ശ്രീമദ്ഭാഗവതപുരാണമ് ।
ഏകാദശഃ സ്കംധഃ । ഉദ്ധവ ഗീതാ ।
അഥ പ്രഥമോഽധ്യായഃ ।

ശ്രീബാദരായണിഃ ഉവാച ।
കൃത്വാ ദൈത്യവധം കൃഷ്ണഃ സരമഃ യദുഭിഃ വൃതഃ ।
ഭുവഃ അവതാരവത് ഭാരം ജവിഷ്ഠന് ജനയന് കലിമ് ॥ 1॥

യേ കോപിതാഃ സുബഹു പാംഡുസുതാഃ സപത്നൈഃ
ദുര്ദ്യൂതഹേലനകചഗ്രഹണ ആദിഭിഃ താന് ।
കൃത്വാ നിമിത്തം ഇതര ഇതരതഃ സമേതാന്
ഹത്വാ നൃപാന് നിരഹരത് ക്ഷിതിഭാരം ഈശഃ ॥ 2॥

ഭൂഭാരരാജപൃതനാ യദുഭിഃ നിരസ്യ
ഗുപ്തൈഃ സ്വബാഹുഭിഃ അചിംതയത് അപ്രമേയഃ ।
മന്യേ അവനേഃ നനു ഗതഃ അപി അഗതം ഹി ഭാരമ്
യത് യാദവം കുലം അഹോ ഹി അവിഷഹ്യം ആസ്തേ ॥ 3॥

ന ഏവ അന്യതഃ പരിഭവഃ അസ്യ ഭവേത് കഥംചിത്
മത് സംശ്രയസ്യ വിഭവ ഉന്നഹന് അസ്യ നിത്യമ് ।
അംതഃകലിം യദുകുലസ്യ വിധ്ഹായ വേണുഃ
തംബസ്യ വഹ്നിം ഇവ ശാംതിം ഉപൈമി ധാമ ॥ 4॥

ഏവം വ്യവസിതഃ രാജന് സത്യസംകല്പഃ ഈശ്വരഃ ।
ശാപവ്യാജേന വിപ്രാണാം സംജഹ്വേ സ്വകുലം വിഭുഃ ॥ 5॥

സ്വമൂര്ത്യാ ലോകലാവണ്യനിര്മുക്ത്യാ ലോചനം നൃണാമ് ।
ഗീര്ഭിഃ താഃ സ്മരതാം ചിത്തം പദൈഃ താന് ഈക്ഷതാം ക്രിയാ ॥ 6॥

ആച്ഛിദ്യ കീര്തിം സുശ്ലോകാം വിതത്യ ഹി അംജസാ നു കൌ ।
തമഃ അനയാ തരിഷ്യംതി ഇതി അഗാത് സ്വം പദം ഈശ്വരഃ ॥ 7॥

രാജാ ഉവാച ।
ബ്രഹ്മണ്യാനാം വദാന്യാനാം നിത്യം വൃദ്ധൌപസേവിനാമ് ।
വിപ്രശാപഃ കഥം അഭൂത് വൃഷ്ണീനാം കൃഷ്ണചേതസാമ് ॥ 8॥

യത് നിമിത്തഃ സഃ വൈ ശാപഃ യാദൃശഃ ദ്വിജസത്തമ ।
കഥം ഏകാത്മനാം ഭേദഃ ഏതത് സര്വം വദസ്വ മേ ॥ 9॥

ശ്രീശുകഃ ഉവാച ।
ബിഭ്രത് വപുഃ സകലസുംദരസംനിവേശമ്
കര്മാചരന് ഭുവി സുമംഗലം ആപ്തകാമഃ ।
ആസ്ഥായ ധാമ രമമാണഃ ഉദാരകീര്തിഃ
സംഹര്തും ഐച്ഛത കുലം സ്ഥിതകൃത്യശേഷഃ ॥ 10॥

കര്മാണി പുണ്യനിവഹാനി സുമംഗലാനി
ഗായത് ജഗത് കലിമലാപഹരാണി കൃത്വാ ।
കാല ആത്മനാ നിവസതാ യദുദേവഗേഹേ
പിംഡാരകം സമഗമന് മുനയഃ നിസൃഷ്ടാഃ ॥ 11॥

വിശ്വാമിത്രഃ അസിതഃ കണ്വഃ ദുര്വാസാഃ ഭൃഗുഃ അംഗിരാഃ ।
കശ്യപഃ വാമദേവഃ അത്രിഃ വസിഷ്ഠഃ നാരദ ആദയഃ ॥ 12॥

ക്രീഡംതഃ താന് ഉപവ്രജ്യ കുമാരാഃ യദുനംദനാഃ ।
ഉപസംഗൃഹ്യ പപ്രച്ഛുഃ അവിനീതാ വിനീതവത് ॥ 13॥

തേ വേഷയിത്വാ സ്ത്രീവേഷൈഃ സാംബം ജാംബവതീസുതമ് ।
ഏഷാ പൃച്ഛതി വഃ വിപ്രാഃ അംതര്വത് ന്യസിത ഈക്ഷണാ ॥ 14॥

പ്രഷ്ടും വിലജ്ജതി സാക്ഷാത് പ്രബ്രൂത അമോഘദര്ശനാഃ ।
പ്രസോഷ്യംതി പുത്രകാമാ കിംസ്വിത് സംജനയിഷ്യതി ॥ 15॥

ഏവം പ്രലബ്ധ്വാ മുനയഃ താന് ഊചുഃ കുപിതാ നൃപ ।
ജനയിഷ്യതി വഃ മംദാഃ മുസലം കുലനാശനമ് ॥ 16॥

തത് ശ‍ഋത്വാ തേ അതിസംത്രസ്താഃ വിമുച്യ സഹസോദരമ് ।
സാംബസ്യ ദദൃശുഃ തസ്മിന് മുസലം ഖലു അയസ്മയമ് ॥ 17॥

കിം കൃതം മംദഭാഗ്യൈഃ കിം വദിഷ്യംതി നഃ ജനാഃ ।
ഇതി വിഹ്വലിതാഃ ഗേഹാന് ആദായ മുസലം യയുഃ ॥ 18॥

തത് ച ഉപനീയ സദസി പരിമ്ലാനമുഖശ്രിയഃ ।
രാജ്ഞഃ ആവേദയാന് ചക്രുഃ സര്വയാദവസംനിധൌ ॥ 19॥

ശ്രുത്വാ അമോഘം വിപ്രശാപം ദൃഷ്ട്വാ ച മുസലം നൃപ ।
വിസ്മിതാഃ ഭയസംത്രസ്താഃ ബഭൂവുഃ ദ്വാരകൌകസഃ ॥ 20॥

തത് ചൂര്ണയിത്വാ മുസലം യദുരാജഃ സഃ ആഹുകഃ ।
സമുദ്രസലിലേ പ്രാസ്യത് ലോഹം ച അസ്യ അവശേഷിതമ് ॥ 21॥

കശ്ചിത് മത്സ്യഃ അഗ്രസീത് ലോഹം ചൂര്ണാനി തരലൈഃ തതഃ ।
ഉഹ്യമാനാനി വേലായാം ലഗ്നാനി ആസന് കില ഐരികാഃ ॥ 22॥

മത്സ്യഃ ഗൃഹീതഃ മത്സ്യഘ്നൈഃ ജാലേന അന്യൈഃ സഹ അര്ണവേ ।
തസ്യ ഉദരഗതം ലോഹം സഃ ശല്യേ ലുബ്ധകഃ അകരോത് ॥ 23॥

ഭഗവാന് ജ്ഞാതസര്വാര്ഥഃ ഈശ്വരഃ അപി തദന്യഥാ ।
കര്തും ന ഐച്ഛത് വിപ്രശാപം കാലരൂപീ അന്വമോദത ॥ 24॥

ഇതി ശ്രീമദ്ഭാഗവതേ മഹാപുരാണേ പാരമഹംസ്യാം
സംഹിതായാമേകാദശസ്കംധേ വിപ്രശാപോ നാമ പ്രഥമോഽധ്യായഃ ॥