॥ അഥ കേനോപനിഷത് ॥
ഓം സ॒ഹ നാ॑വവതു । സ॒ഹ നൌ॑ ഭുനക്തു । സ॒ഹ വീ॒ര്യം॑ കരവാവഹൈ । തേ॒ജ॒സ്വിനാ॒വധീ॑തമസ്തു॒ മാ വി॑ദ്വിഷാ॒വഹൈ᳚ ।
ഓം ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॑ ॥
ഓം ആപ്യായംതു മമാംഗാനി വാക്പ്രാണശ്ചക്ഷുഃ ശ്രോത്രമഥോ ബലമിംദ്രിയാണി ച സര്വാണി । സര്വം ബ്രഹ്മൌപനിഷദം മാഽഹം ബ്രഹ്മ നിരാകുര്യാം മാ മാ ബ്രഹ്മ നിരാകരോദനിരാകരണമസ്ത്വനിരാകരണം മേഽസ്തു । തദാത്മനി നിരതേ യ ഉപനിഷത്സു ധര്മാസ്തേ മയി സംതു തേ മയി സംതു ।
ഓം ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॑ ॥
കേനേഷിതം പതതി പ്രേഷിതം മനഃ
കേന പ്രാണഃ പ്രഥമഃ പ്രൈതി യുക്തഃ ।
കേനേഷിതാം-വാഁചമിമാം-വഁദംതി
ചക്ഷുഃ ശ്രോത്രം ക ഉ ദേവോ യുനക്തി ॥ 1॥
ശ്രോത്രസ്യ ശ്രോത്രം മനസോ മനോ യദ്
വാചോ ഹ വാചം സ ഉ പ്രാണസ്യ പ്രാണഃ ।
ചക്ഷുഷശ്ചക്ഷുരതിമുച്യ ധീരാഃ
പ്രേത്യാസ്മാല്ലോകാദമൃതാ ഭവംതി ॥ 2॥
ന തത്ര ചക്ഷുര്ഗച്ഛതി ന വാഗ്ഗച്ഛതി നോ മനഃ ।
ന വിദ്മോ ന വിജാനീമോ യഥൈതദനുശിഷ്യാത് ॥ 3॥
അന്യദേവ തദ്വിദിതാദഥോ അവിദിതാദധി ।
ഇതി ശുശ്രുമ പൂര്വേഷാം-യേഁ നസ്തദ്വ്യാചചക്ഷിരേ ॥ 4॥
യദ്വാചാഽനഭ്യുദിതം-യേഁന വാഗഭ്യുദ്യതേ ।
തദേവ ബ്രഹ്മ ത്വം-വിഁദ്ധി നേദം-യഁദിദമുപാസതേ ॥ 5॥
യന്മനസാ ന മനുതേ യേനാഹുര്മനോ മതമ് ।
തദേവ ബ്രഹ്മ ത്വം-വിഁദ്ധി നേദം-യഁദിദമുപാസതേ ॥ 6॥
യച്ചക്ഷുഷാ ന പശ്യതി യേന ചക്ഷൂഁഷി പശ്യതി ।
തദേവ ബ്രഹ്മ ത്വം-വിഁദ്ധി നേദം-യഁദിദമുപാസതേ ॥ 7॥
യച്ഛ്രോത്രേണ ന ശ‍ഋണോതി യേന ശ്രോത്രമിദം ശ്രുതമ് ।
തദേവ ബ്രഹ്മ ത്വം-വിഁദ്ധി നേദം-യഁദിദമുപാസതേ ॥ 8॥
യത്പ്രാണേന ന പ്രാണിതി യേന പ്രാണഃ പ്രണീയതേ ।
തദേവ ബ്രഹ്മ ത്വം-വിഁദ്ധി നേദം-യഁദിദമുപാസതേ ॥ 9॥
॥ ഇതി കേനോപനിഷദി പ്രഥമഃ ഖംഡഃ ॥