ദേവി! സുരേശ്വരി! ഭഗവതി! ഗംഗേ ത്രിഭുവനതാരിണി തരളതരംഗേ ।
ശംകരമൌളിവിഹാരിണി വിമലേ മമ മതിരാസ്താം തവ പദകമലേ ॥ 1 ॥
ഭാഗീരഥിസുഖദായിനി മാതസ്തവ ജലമഹിമാ നിഗമേ ഖ്യാതഃ ।
നാഹം ജാനേ തവ മഹിമാനം പാഹി കൃപാമയി മാമജ്ഞാനമ് ॥ 2 ॥
ഹരിപദപാദ്യതരംഗിണി ഗംഗേ ഹിമവിധുമുക്താധവളതരംഗേ ।
ദൂരീകുരു മമ ദുഷ്കൃതിഭാരം കുരു കൃപയാ ഭവസാഗരപാരമ് ॥ 3 ॥
തവ ജലമമലം യേന നിപീതം പരമപദം ഖലു തേന ഗൃഹീതമ് ।
മാതര്ഗംഗേ ത്വയി യോ ഭക്തഃ കില തം ദ്രഷ്ടും ന യമഃ ശക്തഃ ॥ 4 ॥
പതിതോദ്ധാരിണി ജാഹ്നവി ഗംഗേ ഖംഡിത ഗിരിവരമംഡിത ഭംഗേ ।
ഭീഷ്മജനനി ഹേ മുനിവരകന്യേ പതിതനിവാരിണി ത്രിഭുവന ധന്യേ ॥ 5 ॥
കല്പലതാമിവ ഫലദാം ലോകേ പ്രണമതി യസ്ത്വാം ന പതതി ശോകേ ।
പാരാവാരവിഹാരിണി ഗംഗേ വിമുഖയുവതി കൃതതരലാപാംഗേ ॥ 6 ॥
തവ ചേന്മാതഃ സ്രോതഃ സ്നാതഃ പുനരപി ജഠരേ സോപി ന ജാതഃ ।
നരകനിവാരിണി ജാഹ്നവി ഗംഗേ കലുഷവിനാശിനി മഹിമോത്തുംഗേ ॥ 7 ॥
പുനരസദംഗേ പുണ്യതരംഗേ ജയ ജയ ജാഹ്നവി കരുണാപാംഗേ ।
ഇംദ്രമുകുടമണിരാജിതചരണേ സുഖദേ ശുഭദേ ഭൃത്യശരണ്യേ ॥ 8 ॥
രോഗം ശോകം താപം പാപം ഹര മേ ഭഗവതി കുമതികലാപമ് ।
ത്രിഭുവനസാരേ വസുധാഹാരേ ത്വമസി ഗതിര്മമ ഖലു സംസാരേ ॥ 9 ॥
അലകാനംദേ പരമാനംദേ കുരു കരുണാമയി കാതരവംദ്യേ ।
തവ തടനികടേ യസ്യ നിവാസഃ ഖലു വൈകുംഠേ തസ്യ നിവാസഃ ॥ 10 ॥
വരമിഹ നീരേ കമഠോ മീനഃ കിം വാ തീരേ ശരടഃ ക്ഷീണഃ ।
അഥവാശ്വപചോ മലിനോ ദീനസ്തവ ന ഹി ദൂരേ നൃപതികുലീനഃ ॥ 11 ॥
ഭോ ഭുവനേശ്വരി പുണ്യേ ധന്യേ ദേവി ദ്രവമയി മുനിവരകന്യേ ।
ഗംഗാസ്തവമിമമമലം നിത്യം പഠതി നരോ യഃ സ ജയതി സത്യമ് ॥ 12 ॥
യേഷാം ഹൃദയേ ഗംഗാ ഭക്തിസ്തേഷാം ഭവതി സദാ സുഖമുക്തിഃ ।
മധുരാകംതാ പംഝടികാഭിഃ പരമാനംദകലിതലലിതാഭിഃ ॥ 13 ॥
ഗംഗാസ്തോത്രമിദം ഭവസാരം വാംഛിതഫലദം വിമലം സാരമ് ।
ശംകരസേവക ശംകര രചിതം പഠതി സുഖീഃ തവ ഇതി ച സമാപ്തഃ ॥ 14 ॥