പ്രണമ്യ ശിരസാ വിഷ്ണും ത്രൈലോക്യാധിപതിം പ്രഭുമ് ।
നാനാശാസ്ത്രോദ്ധൃതം വക്ഷ്യേ രാജനീതിസമുച്ചയമ് ॥ 01 ॥
അധീത്യേദം യഥാശാസ്ത്രം നരോ ജാനാതി സത്തമഃ ।
ധര്മോപദേശവിഖ്യാതം കാര്യാകാര്യം ശുഭാശുഭമ് ॥ 02 ॥
തദഹം സംപ്രവക്ഷ്യാമി ലോകാനാം ഹിതകാമ്യയാ ।
യേന വിജ്ഞാതമാത്രേണ സര്വജ്ഞാത്വം പ്രപദ്യതേ ॥ 03 ॥
മൂര്ഖശിഷ്യോപദേശേന ദുഷ്ടസ്ത്രീഭരണേന ച ।
ദുഃഖിതൈഃ സംപ്രയോഗേണ പംഡിതോഽപ്യവസീദതി ॥ 04 ॥
ദുഷ്ടാ ഭാര്യാ ശഠം മിത്രം ഭൃത്യശ്ചോത്തരദായകഃ ।
സസര്പേ ച ഗൃഹേ വാസോ മൃത്യുരേവ ന സംശയഃ ॥ 05 ॥
ആപദര്ഥേ ധനം രക്ഷേദ്ദാരാന് രക്ഷേദ്ധനൈരപി ।
ആത്മാനം സതതം രക്ഷേദ്ദാരൈരപി ധനൈരപി ॥ 06 ॥
ആപദര്ഥേ ധനം രക്ഷേച്ഛ്രീമതാം കുത ആപദഃ ।
കദാചിച്ചലതേ ലക്ഷ്മീഃ സംചിതോഽപി വിനശ്യതി ॥ 07 ॥
യസ്മിംദേശേ ന സമ്മാനോ ന വൃത്തിര്ന ച ബാംധവാഃ ।
ന ച വിദ്യാഗമോഽപ്യസ്തി വാസം തത്ര ന കാരയേത് ॥ 08 ॥
ധനികഃ ശ്രോത്രിയോ രാജാ നദീ വൈദ്യസ്തു പംചമഃ ।
പംച യത്ര ന വിദ്യംതേ ന തത്ര ദിവസം വസേത് ॥ 09 ॥
ലോകയാത്രാ ഭയം ലജ്ജാ ദാക്ഷിണ്യം ത്യാഗശീലതാ ।
പംച യത്ര ന വിദ്യംതേ ന കുര്യാത്തത്ര സംസ്ഥിതിമ് ॥ 10 ॥
ജാനീയാത്പ്രേഷണേ ഭൃത്യാന്ബാംധവാന് വ്യസനാഗമേ ।
മിത്രം ചാപത്തികാലേഷു ഭാര്യാം ച വിഭവക്ഷയേ ॥ 11 ॥
ആതുരേ വ്യസനേ പ്രാപ്തേ ദുര്ഭിക്ഷേ ശത്രുസംകടേ ।
രാജദ്വാരേ ശ്മശാനേ ച യസ്തിഷ്ഠതി സ ബാംധവഃ ॥ 12 ॥
യോ ധ്രുവാണി പരിത്യജ്യ അധ്രുവം പരിഷേവതേ ।
ധ്രുവാണി തസ്യ നശ്യംതി ചാധ്രുവം നഷ്ടമേവ ഹി ॥ 13 ॥
വരയേത്കുലജാം പ്രാജ്ഞോ വിരൂപാമപി കന്യകാമ് ।
രൂപശീലാം ന നീചസ്യ വിവാഹഃ സദൃശേ കുലേ ॥ 14 ॥
നദീനാം ശസ്ത്രപാണീനാംനഖീനാം ശ‍ഋംഗിണാം തഥാ ।
വിശ്വാസോ നൈവ കര്തവ്യഃ സ്ത്രീഷു രാജകുലേഷു ച ॥ 15 ॥
വിഷാദപ്യമൃതം ഗ്രാഹ്യമമേധ്യാദപി കാംചനമ് ।
അമിത്രാദപി സദ്വൃത്തം ബാലാദപി സുഭാഷിതമ് ॥ 16 ॥
സ്ത്രീണാം ദ്വിഗുണ ആഹാരോ ലജ്ജാ ചാപി ചതുര്ഗുണാ ।
സാഹസം ഷഡ്ഗുണം ചൈവ കാമശ്ചാഷ്ടഗുണഃ സ്മൃതഃ ॥ 17 ॥