നാരായണീസ്തുതിര്നാമ ഏകാദശോഽധ്യായഃ ॥
ധ്യാനം
ഓം ബാലാര്കവിദ്യുതിം ഇംദുകിരീടാം തുംഗകുചാം നയനത്രയയുക്താമ് ।
സ്മേരമുഖീം വരദാംകുശപാശഭീതികരാം പ്രഭജേ ഭുവനേശീമ് ॥
ഋഷിരുവാച॥1॥
ദേവ്യാ ഹതേ തത്ര മഹാസുരേംദ്രേ
സേംദ്രാഃ സുരാ വഹ്നിപുരോഗമാസ്താമ്।
കാത്യായനീം തുഷ്ടുവുരിഷ്ടലാഭാ-
ദ്വികാസിവക്ത്രാബ്ജ വികാസിതാശാഃ ॥ 2 ॥
ദേവി പ്രപന്നാര്തിഹരേ പ്രസീദ
പ്രസീദ മാതര്ജഗതോഽഭിലസ്യ।
പ്രസീദവിശ്വേശ്വരി പാഹിവിശ്വം
ത്വമീശ്വരീ ദേവി ചരാചരസ്യ ॥3॥
ആധാര ഭൂതാ ജഗതസ്ത്വമേകാ
മഹീസ്വരൂപേണ യതഃ സ്ഥിതാസി
അപാം സ്വരൂപ സ്ഥിതയാ ത്വയൈത
ദാപ്യായതേ കൃത്സ്നമലംഘ്യ വീര്യേ ॥4॥
ത്വം വൈഷ്ണവീശക്തിരനംതവീര്യാ
വിശ്വസ്യ ബീജം പരമാസി മായാ।
സമ്മോഹിതം ദേവിസമസ്ത മേതത്-
ത്ത്വം വൈ പ്രസന്നാ ഭുവി മുക്തിഹേതുഃ ॥5॥
വിദ്യാഃ സമസ്താസ്തവ ദേവി ഭേദാഃ।
സ്ത്രിയഃ സമസ്താഃ സകലാ ജഗത്സു।
ത്വയൈകയാ പൂരിതമംബയൈതത്
കാതേ സ്തുതിഃ സ്തവ്യപരാപരോക്തിഃ ॥6॥
സര്വ ഭൂതാ യദാ ദേവീ ഭുക്തി മുക്തിപ്രദായിനീ।
ത്വം സ്തുതാ സ്തുതയേ കാ വാ ഭവംതു പരമോക്തയഃ ॥7॥
സര്വസ്യ ബുദ്ധിരൂപേണ ജനസ്യ ഹൃദി സംസ്ഥിതേ।
സ്വര്ഗാപവര്ഗദേ ദേവി നാരായണി നമോഽസ്തുതേ ॥8॥
കലാകാഷ്ഠാദിരൂപേണ പരിണാമ പ്രദായിനി।
വിശ്വസ്യോപരതൌ ശക്തേ നാരായണി നമോസ്തുതേ ॥9॥
സര്വ മംഗള മാംഗള്യേ ശിവേ സര്വാര്ഥ സാധികേ।
ശരണ്യേ ത്രയംബകേ ഗൌരീ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ ॥10॥
സൃഷ്ടിസ്ഥിതിവിനാശാനാം ശക്തിഭൂതേ സനാതനി।
ഗുണാശ്രയേ ഗുണമയേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ ॥11॥
ശരണാഗത ദീനാര്ത പരിത്രാണപരായണേ।
സര്വസ്യാര്തിഹരേ ദേവി നാരായണി നമോഽസ്തുതേ ॥12॥
ഹംസയുക്ത വിമാനസ്ഥേ ബ്രഹ്മാണീ രൂപധാരിണീ।
കൌശാംഭഃ ക്ഷരികേ ദേവി നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥13॥
ത്രിശൂലചംദ്രാഹിധരേ മഹാവൃഷഭവാഹിനി।
മാഹേശ്വരീ സ്വരൂപേണ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥14॥
മയൂര കുക്കുടവൃതേ മഹാശക്തിധരേഽനഘേ।
കൌമാരീരൂപസംസ്ഥാനേ നാരായണി നമോസ്തുതേ॥15॥
ശംഖചക്രഗദാശാര്ങ്ഗഗൃഹീതപരമായുധേ।
പ്രസീദ വൈഷ്ണവീരൂപേനാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥16॥
ഗൃഹീതോഗ്രമഹാചക്രേ ദംഷ്ത്രോദ്ധൃതവസുംധരേ।
വരാഹരൂപിണി ശിവേ നാരായണി നമോസ്തുതേ॥17॥
നൃസിംഹരൂപേണോഗ്രേണ ഹംതും ദൈത്യാന് കൃതോദ്യമേ।
ത്രൈലോക്യത്രാണസഹിതേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥18॥
കിരീടിനി മഹാവജ്രേ സഹസ്രനയനോജ്ജ്വലേ।
വൃത്രപ്രാണഹാരേ ചൈംദ്രി നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥19॥
ശിവദൂതീസ്വരൂപേണ ഹതദൈത്യ മഹാബലേ।
ഘോരരൂപേ മഹാരാവേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥20॥
ദംഷ്ത്രാകരാള വദനേ ശിരോമാലാവിഭൂഷണേ।
ചാമുംഡേ മുംഡമഥനേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥21॥
ലക്ഷ്മീ ലജ്ജേ മഹാവിധ്യേ ശ്രദ്ധേ പുഷ്ടി സ്വധേ ധ്രുവേ।
മഹാരാത്രി മഹാമായേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥22॥
മേധേ സരസ്വതി വരേ ഭൂതി ബാഭ്രവി താമസി।
നിയതേ ത്വം പ്രസീദേശേ നാരായണി നമോഽസ്തുതേ॥23॥
സര്വസ്വരൂപേ സര്വേശേ സര്വശക്തിസമന്വിതേ।
ഭയേഭ്യസ്ത്രാഹി നോ ദേവി ദുര്ഗേ ദേവി നമോഽസ്തുതേ॥24॥
ഏതത്തേ വദനം സൌമ്യം ലോചനത്രയഭൂഷിതമ്।
പാതു നഃ സര്വഭൂതേഭ്യഃ കാത്യായിനി നമോഽസ്തുതേ॥25॥
ജ്വാലാകരാളമത്യുഗ്രമശേഷാസുരസൂദനമ്।
ത്രിശൂലം പാതു നോ ഭീതിര്ഭദ്രകാലി നമോഽസ്തുതേ॥26॥
ഹിനസ്തി ദൈത്യതേജാംസി സ്വനേനാപൂര്യ യാ ജഗത്।
സാ ഘംടാ പാതു നോ ദേവി പാപേഭ്യോ നഃ സുതാനിവ॥27॥
അസുരാസൃഗ്വസാപംകചര്ചിതസ്തേ കരോജ്വലഃ।
ശുഭായ ഖഡ്ഗോ ഭവതു ചംഡികേ ത്വാം നതാ വയമ്॥28॥
രോഗാനശേഷാനപഹംസി തുഷ്ടാ
രുഷ്ടാ തു കാമാ സകലാനഭീഷ്ടാന്
ത്വാമാശ്രിതാനാം ന വിപന്നരാണാം।
ത്വാമാശ്രിതാ ശ്രയതാം പ്രയാംതി॥29॥
ഏതത്കൃതം യത്കദനം ത്വയാദ്യ
ദര്മദ്വിഷാം ദേവി മഹാസുരാണാമ്।
രൂപൈരനേകൈര്ഭഹുധാത്മമൂര്തിം
കൃത്വാംഭികേ തത്പ്രകരോതി കാന്യാ॥30॥
വിദ്യാസു ശാസ്ത്രേഷു വിവേക ദീപേ
ഷ്വാദ്യേഷു വാക്യേഷു ച കാ ത്വദന്യാ
മമത്വഗര്തേഽതി മഹാംധകാരേ
വിഭ്രാമയത്യേതദതീവ വിശ്വമ്॥31॥
രക്ഷാംസി യത്രോ ഗ്രവിഷാശ്ച നാഗാ
യത്രാരയോ ദസ്യുബലാനി യത്ര।
ദവാനലോ യത്ര തഥാബ്ധിമധ്യേ
തത്ര സ്ഥിതാ ത്വം പരിപാസി വിശ്വമ്॥32॥
വിശ്വേശ്വരി ത്വം പരിപാസി വിശ്വം
വിശ്വാത്മികാ ധാരയസീതി വിശ്വമ്।
വിശ്വേശവംധ്യാ ഭവതീ ഭവംതി
വിശ്വാശ്രയാ യേത്വയി ഭക്തിനമ്രാഃ॥33॥
ദേവി പ്രസീദ പരിപാലയ നോഽരി
ഭീതേര്നിത്യം യഥാസുരവദാദധുനൈവ സദ്യഃ।
പാപാനി സര്വ ജഗതാം പ്രശമം നയാശു
ഉത്പാതപാകജനിതാംശ്ച മഹോപസര്ഗാന്॥34॥
പ്രണതാനാം പ്രസീദ ത്വം ദേവി വിശ്വാര്തി ഹാരിണി।
ത്രൈലോക്യവാസിനാമീഡ്യേ ലോകാനാം വരദാ ഭവ॥35॥
ദേവ്യുവാച॥36॥
വരദാഹം സുരഗണാ പരം യന്മനസേച്ചഥ।
തം വൃണുധ്വം പ്രയച്ഛാമി ജഗതാമുപകാരകമ്॥37॥
ദേവാ ഊചുഃ॥38॥
സര്വബാധാ പ്രശമനം ത്രൈലോക്യസ്യാഖിലേശ്വരി।
ഏവമേവ ത്വയാകാര്യ മസ്മദ്വൈരി വിനാശനമ്॥39॥
ദേവ്യുവാച॥40॥
വൈവസ്വതേഽംതരേ പ്രാപ്തേ അഷ്ടാവിംശതിമേ യുഗേ।
ശുംഭോ നിശുംഭശ്ചൈവാന്യാവുത്പത്സ്യേതേ മഹാസുരൌ॥41॥
നംദഗോപഗൃഹേ ജാതാ യശോദാഗര്ഭ സംഭവാ।
തതസ്തൌനാശയിഷ്യാമി വിംധ്യാചലനിവാസിനീ॥42॥
പുനരപ്യതിരൌദ്രേണ രൂപേണ പൃഥിവീതലേ।
അവതീര്യ ഹവിഷ്യാമി വൈപ്രചിത്താംസ്തു ദാനവാന്॥43॥
ഭക്ഷ്യ യംത്യാശ്ച താനുഗ്രാന് വൈപ്രചിത്താന് മഹാസുരാന്।
രക്തദംതാ ഭവിഷ്യംതി ദാഡിമീകുസുമോപമാഃ॥44॥
തതോ മാം ദേവതാഃ സ്വര്ഗേ മര്ത്യലോകേ ച മാനവാഃ।
സ്തുവംതോ വ്യാഹരിഷ്യംതി സതതം രക്തദംതികാമ്॥45॥
ഭൂയശ്ച ശതവാര്ഷിക്യാം അനാവൃഷ്ട്യാമനംഭസി।
മുനിഭിഃ സംസ്തുതാ ഭൂമൌ സംഭവിഷ്യാമ്യയോനിജാ॥46॥
തതഃ ശതേന നേത്രാണാം നിരീക്ഷിഷ്യാമ്യഹം മുനീന്
കീര്തിയിഷ്യംതി മനുജാഃ ശതാക്ഷീമിതി മാം തതഃ॥47॥
തതോഽ ഹമഖിലം ലോകമാത്മദേഹസമുദ്ഭവൈഃ।
ഭരിഷ്യാമി സുരാഃ ശാകൈരാവൃഷ്ടേഃ പ്രാണ ധാരകൈഃ॥48॥
ശാകംഭരീതി വിഖ്യാതിം തദാ യാസ്യാമ്യഹം ഭുവി।
തത്രൈവ ച വധിഷ്യാമി ദുര്ഗമാഖ്യം മഹാസുരമ്॥49॥
ദുര്ഗാദേവീതി വിഖ്യാതം തന്മേ നാമ ഭവിഷ്യതി।
പുനശ്ചാഹം യദാഭീമം രൂപം കൃത്വാ ഹിമാചലേ॥50॥
രക്ഷാംസി ക്ഷയയിഷ്യാമി മുനീനാം ത്രാണ കാരണാത്।
തദാ മാം മുനയഃ സര്വേ സ്തോഷ്യംത്യാന മ്രമൂര്തയഃ॥51॥
ഭീമാദേവീതി വിഖ്യാതം തന്മേ നാമ ഭവിഷ്യതി।
യദാരുണാഖ്യസ്ത്രൈലൊക്യേ മഹാബാധാം കരിഷ്യതി॥52॥
തദാഹം ഭ്രാമരം രൂപം കൃത്വാസജ്ഖ്യേയഷട്പദമ്।
ത്രൈലോക്യസ്യ ഹിതാര്ഥായ വധിഷ്യാമി മഹാസുരമ്॥53॥
ഭ്രാമരീതിച മാം ലോകാ സ്തദാസ്തോഷ്യംതി സര്വതഃ।
ഇത്ഥം യദാ യദാ ബാധാ ദാനവോത്ഥാ ഭവിഷ്യതി॥54॥
തദാ തദാവതീര്യാഹം കരിഷ്യാമ്യരിസംക്ഷയമ് ॥55॥
॥ സ്വസ്തി ശ്രീ മാര്കംഡേയ പുരാണേ സാവര്നികേ മന്വംതരേ ദേവി മഹത്മ്യേ നാരായണീസ്തുതിര്നാമ ഏകാദശോഽധ്യായഃ സമാപ്തമ് ॥
ആഹുതി
ഓം ക്ലീം ജയംതീ സാംഗായൈ സശക്തികായൈ സപരിവാരായൈ സവാഹനായൈ ലക്ഷ്മീബീജാധിഷ്തായൈ ഗരുഡവാഹന്യൈ നാരയണീ ദേവ്യൈ-മഹാഹുതിം സമര്പയാമി നമഃ സ്വാഹാ ॥