പൃഥോസ്തു നപ്താ പൃഥുധര്മകര്മഠഃ
പ്രാചീനബര്ഹിര്യുവതൌ ശതദ്രുതൌ ।
പ്രചേതസോ നാമ സുചേതസഃ സുതാ-
നജീജനത്ത്വത്കരുണാംകുരാനിവ ॥1॥
പിതുഃ സിസൃക്ഷാനിരതസ്യ ശാസനാദ്-
ഭവത്തപസ്യാഭിരതാ ദശാപി തേ
പയോനിധിം പശ്ചിമമേത്യ തത്തടേ
സരോവരം സംദദൃശുര്മനോഹരമ് ॥2॥
തദാ ഭവത്തീര്ഥമിദം സമാഗതോ
ഭവോ ഭവത്സേവകദര്ശനാദൃതഃ ।
പ്രകാശമാസാദ്യ പുരഃ പ്രചേതസാ-
മുപാദിശത് ഭക്തതമസ്തവ സ്തവമ് ॥3॥
സ്തവം ജപംതസ്തമമീ ജലാംതരേ
ഭവംതമാസേവിഷതായുതം സമാഃ ।
ഭവത്സുഖാസ്വാദരസാദമീഷ്വിയാന്
ബഭൂവ കാലോ ധ്രുവവന്ന ശീഘ്രതാ ॥4॥
തപോഭിരേഷാമതിമാത്രവര്ധിഭിഃ
സ യജ്ഞഹിംസാനിരതോഽപി പാവിതഃ ।
പിതാഽപി തേഷാം ഗൃഹയാതനാരദ-
പ്രദര്ശിതാത്മാ ഭവദാത്മതാം യയൌ ॥5॥
കൃപാബലേനൈവ പുരഃ പ്രചേതസാം
പ്രകാശമാഗാഃ പതഗേംദ്രവാഹനഃ ।
വിരാജി ചക്രാദിവരായുധാംശുഭി-
ര്ഭുജാഭിരഷ്ടാഭിരുദംചിതദ്യുതിഃ ॥6॥
പ്രചേതസാം താവദയാചതാമപി
ത്വമേവ കാരുണ്യഭരാദ്വരാനദാഃ ।
ഭവദ്വിചിംതാഽപി ശിവായ ദേഹിനാം
ഭവത്വസൌ രുദ്രനുതിശ്ച കാമദാ ॥7॥
അവാപ്യ കാംതാം തനയാം മഹീരുഹാം
തയാ രമധ്വം ദശലക്ഷവത്സരീമ് ।
സുതോഽസ്തു ദക്ഷോ നനു തത്ക്ഷണാച്ച മാം
പ്രയാസ്യഥേതി ന്യഗദോ മുദൈവ താന് ॥8॥
തതശ്ച തേ ഭൂതലരോധിനസ്തരൂന്
ക്രുധാ ദഹംതോ ദ്രുഹിണേന വാരിതാഃ ।
ദ്രുമൈശ്ച ദത്താം തനയാമവാപ്യ താം
ത്വദുക്തകാലം സുഖിനോഽഭിരേമിരേ ॥9॥
അവാപ്യ ദക്ഷം ച സുതം കൃതാധ്വരാഃ
പ്രചേതസോ നാരദലബ്ധയാ ധിയാ ।
അവാപുരാനംദപദം തഥാവിധ-
സ്ത്വമീശ വാതാലയനാഥ പാഹി മാമ് ॥10॥