സൂര്യസ്പര്ധികിരീടമൂര്ധ്വതിലകപ്രോദ്ഭാസിഫാലാംതരം
കാരുണ്യാകുലനേത്രമാര്ദ്രഹസിതോല്ലാസം സുനാസാപുടമ്।
ഗംഡോദ്യന്മകരാഭകുംഡലയുഗം കംഠോജ്വലത്കൌസ്തുഭം
ത്വദ്രൂപം വനമാല്യഹാരപടലശ്രീവത്സദീപ്രം ഭജേ॥1॥
കേയൂരാംഗദകംകണോത്തമമഹാരത്നാംഗുലീയാംകിത-
ശ്രീമദ്ബാഹുചതുഷ്കസംഗതഗദാശംഖാരിപംകേരുഹാമ് ।
കാംചിത് കാംചനകാംചിലാംച്ഛിതലസത്പീതാംബരാലംബിനീ-
മാലംബേ വിമലാംബുജദ്യുതിപദാം മൂര്തിം തവാര്തിച്ഛിദമ് ॥2॥
യത്ത്ത്രൈലോക്യമഹീയസോഽപി മഹിതം സമ്മോഹനം മോഹനാത്
കാംതം കാംതിനിധാനതോഽപി മധുരം മാധുര്യധുര്യാദപി ।
സൌംദര്യോത്തരതോഽപി സുംദരതരം ത്വദ്രൂപമാശ്ചര്യതോഽ-
പ്യാശ്ചര്യം ഭുവനേ ന കസ്യ കുതുകം പുഷ്ണാതി വിഷ്ണോ വിഭോ ॥3॥
തത്താദൃങ്മധുരാത്മകം തവ വപുഃ സംപ്രാപ്യ സംപന്മയീ
സാ ദേവീ പരമോത്സുകാ ചിരതരം നാസ്തേ സ്വഭക്തേഷ്വപി ।
തേനാസ്യാ ബത കഷ്ടമച്യുത വിഭോ ത്വദ്രൂപമാനോജ്ഞക –
പ്രേമസ്ഥൈര്യമയാദചാപലബലാച്ചാപല്യവാര്തോദഭൂത് ॥4॥
ലക്ഷ്മീസ്താവകരാമണീയകഹൃതൈവേയം പരേഷ്വസ്ഥിരേ-
ത്യസ്മിന്നന്യദപി പ്രമാണമധുനാ വക്ഷ്യാമി ലക്ഷ്മീപതേ ।
യേ ത്വദ്ധ്യാനഗുണാനുകീര്തനരസാസക്താ ഹി ഭക്താ ജനാ-
സ്തേഷ്വേഷാ വസതി സ്ഥിരൈവ ദയിതപ്രസ്താവദത്താദരാ ॥5॥
ഏവംഭൂതമനോജ്ഞതാനവസുധാനിഷ്യംദസംദോഹനം
ത്വദ്രൂപം പരചിദ്രസായനമയം ചേതോഹരം ശൃണ്വതാമ് ।
സദ്യഃ പ്രേരയതേ മതിം മദയതേ രോമാംചയത്യംഗകം
വ്യാസിംചത്യപി ശീതവാഷ്പവിസരൈരാനംദമൂര്ഛോദ്ഭവൈഃ ॥6॥
ഏവംഭൂതതയാ ഹി ഭക്ത്യഭിഹിതോ യോഗസ്സ യോഗദ്വയാത്
കര്മജ്ഞാനമയാത് ഭൃശോത്തമതരോ യോഗീശ്വരൈര്ഗീയതേ ।
സൌംദര്യൈകരസാത്മകേ ത്വയി ഖലു പ്രേമപ്രകര്ഷാത്മികാ
ഭക്തിര്നിശ്രമമേവ വിശ്വപുരുഷൈര്ലഭ്യാ രമാവല്ലഭ ॥7॥
നിഷ്കാമം നിയതസ്വധര്മചരണം യത് കര്മയോഗാഭിധം
തദ്ദൂരേത്യഫലം യദൌപനിഷദജ്ഞാനോപലഭ്യം പുനഃ ।
തത്ത്വവ്യക്തതയാ സുദുര്ഗമതരം ചിത്തസ്യ തസ്മാദ്വിഭോ
ത്വത്പ്രേമാത്മകഭക്തിരേവ സതതം സ്വാദീയസീ ശ്രേയസീ ॥8॥
അത്യായാസകരാണി കര്മപടലാന്യാചര്യ നിര്യന്മലാ
ബോധേ ഭക്തിപഥേഽഥവാഽപ്യുചിതതാമായാംതി കിം താവതാ ।
ക്ലിഷ്ട്വാ തര്കപഥേ പരം തവ വപുര്ബ്രഹ്മാഖ്യമന്യേ പുന-
ശ്ചിത്താര്ദ്രത്വമൃതേ വിചിംത്യ ബഹുഭിസ്സിദ്ധ്യംതി ജന്മാംതരൈഃ ॥9॥
ത്വദ്ഭക്തിസ്തു കഥാരസാമൃതഝരീനിര്മജ്ജനേന സ്വയം
സിദ്ധ്യംതീ വിമലപ്രബോധപദവീമക്ലേശതസ്തന്വതീ ।
സദ്യസ്സിദ്ധികരീ ജയത്യയി വിഭോ സൈവാസ്തു മേ ത്വത്പദ-
പ്രേമപ്രൌഢിരസാര്ദ്രതാ ദ്രുതതരം വാതാലയാധീശ്വര ॥10॥