പ്രിയവ്രതസ്യ പ്രിയപുത്രഭൂതാ-
ദാഗ്നീധ്രരാജാദുദിതോ ഹി നാഭിഃ ।
ത്വാം ദൃഷ്ടവാനിഷ്ടദമിഷ്ടിമധ്യേ
തവൈവ തുഷ്ട്യൈ കൃതയജ്ഞകര്മാ ॥1॥
അഭിഷ്ടുതസ്തത്ര മുനീശ്വരൈസ്ത്വം
രാജ്ഞഃ സ്വതുല്യം സുതമര്ഥ്യമാനഃ ।
സ്വയം ജനിഷ്യേഽഹമിതി ബ്രുവാണ-
സ്തിരോദധാ ബര്ഹിഷി വിശ്വമൂര്തേ ॥2॥
നാഭിപ്രിയായാമഥ മേരുദേവ്യാം
ത്വമംശതോഽഭൂഃ ൠഷഭാഭിധാനഃ ।
അലോകസാമാന്യഗുണപ്രഭാവ-
പ്രഭാവിതാശേഷജനപ്രമോദഃ ॥3॥
ത്വയി ത്രിലോകീഭൃതി രാജ്യഭാരം
നിധായ നാഭിഃ സഹ മേരുദേവ്യാ ।
തപോവനം പ്രാപ്യ ഭവന്നിഷേവീ
ഗതഃ കിലാനംദപദം പദം തേ ॥4॥
ഇംദ്രസ്ത്വദുത്കര്ഷകൃതാദമര്ഷാ-
ദ്വവര്ഷ നാസ്മിന്നജനാഭവര്ഷേ ।
യദാ തദാ ത്വം നിജയോഗശക്ത്യാ
സ്വവര്ഷമേനദ്വ്യദധാഃ സുവര്ഷമ് ॥5॥
ജിതേംദ്രദത്താം കമനീം ജയംതീ-
മഥോദ്വഹന്നാത്മരതാശയോഽപി ।
അജീജനസ്തത്ര ശതം തനൂജാ-
നേഷാം ക്ഷിതീശോ ഭരതോഽഗ്രജന്മാ ॥6॥
നവാഭവന് യോഗിവരാ നവാന്യേ
ത്വപാലയന് ഭാരതവര്ഷഖംഡാന് ।
സൈകാ ത്വശീതിസ്തവ ശേഷപുത്ര-
സ്തപോബലാത് ഭൂസുരഭൂയമീയുഃ ॥7॥
ഉക്ത്വാ സുതേഭ്യോഽഥ മുനീംദ്രമധ്യേ
വിരക്തിഭക്ത്യന്വിതമുക്തിമാര്ഗമ് ।
സ്വയം ഗതഃ പാരമഹംസ്യവൃത്തി-
മധാ ജഡോന്മത്തപിശാചചര്യാമ് ॥8॥
പരാത്മഭൂതോഽപി പരോപദേശം
കുര്വന് ഭവാന് സര്വനിരസ്യമാനഃ ।
വികാരഹീനോ വിചചാര കൃത്സ്നാം
മഹീമഹീനാത്മരസാഭിലീനഃ ॥9॥
ശയുവ്രതം ഗോമൃഗകാകചര്യാം
ചിരം ചരന്നാപ്യ പരം സ്വരൂപമ് ।
ദവാഹൃതാംഗഃ കുടകാചലേ ത്വം
താപാന് മമാപാകുരു വാതനാഥ ॥10॥