ഇംദ്രദ്യുമ്നഃ പാംഡ്യഖംഡാധിരാജ-
സ്ത്വദ്ഭക്താത്മാ ചംദനാദ്രൌ കദാചിത് ।
ത്വത് സേവായാം മഗ്നധീരാലുലോകേ
നൈവാഗസ്ത്യം പ്രാപ്തമാതിഥ്യകാമമ് ॥1॥
കുംഭോദ്ഭൂതിഃ സംഭൃതക്രോധഭാരഃ
സ്തബ്ധാത്മാ ത്വം ഹസ്തിഭൂയം ഭജേതി ।
ശപ്ത്വാഽഥൈനം പ്രത്യഗാത് സോഽപി ലേഭേ
ഹസ്തീംദ്രത്വം ത്വത്സ്മൃതിവ്യക്തിധന്യമ് ॥2॥
ദഗ്ധാംഭോധേര്മധ്യഭാജി ത്രികൂടേ
ക്രീഡംഛൈലേ യൂഥപോഽയം വശാഭിഃ ।
സര്വാന് ജംതൂനത്യവര്തിഷ്ട ശക്ത്യാ
ത്വദ്ഭക്താനാം കുത്ര നോത്കര്ഷലാഭഃ ॥3॥
സ്വേന സ്ഥേമ്നാ ദിവ്യദേശത്വശക്ത്യാ
സോഽയം ഖേദാനപ്രജാനന് കദാചിത് ।
ശൈലപ്രാംതേ ഘര്മതാംതഃ സരസ്യാം
യൂഥൈസ്സാര്ധം ത്വത്പ്രണുന്നോഽഭിരേമേ ॥4॥
ഹൂഹൂസ്താവദ്ദേവലസ്യാപി ശാപാത്
ഗ്രാഹീഭൂതസ്തജ്ജലേ ബര്തമാനഃ ।
ജഗ്രാഹൈനം ഹസ്തിനം പാദദേശേ
ശാംത്യര്ഥം ഹി ശ്രാംതിദോഽസി സ്വകാനാമ് ॥5॥
ത്വത്സേവായാ വൈഭവാത് ദുര്നിരോധം
യുധ്യംതം തം വത്സരാണാം സഹസ്രമ് ।
പ്രാപ്തേ കാലേ ത്വത്പദൈകാഗ്ര്യസിധ്യൈ
നക്രാക്രാംതം ഹസ്തിവര്യം വ്യധാസ്ത്വമ് ॥6॥
ആര്തിവ്യക്തപ്രാക്തനജ്ഞാനഭക്തിഃ
ശുംഡോത്ക്ഷിപ്തൈഃ പുംഡരീകൈഃ സമര്ചന് ।
പൂര്വാഭ്യസ്തം നിര്വിശേഷാത്മനിഷ്ഠം
സ്തോത്രം ശ്രേഷ്ഠം സോഽന്വഗാദീത് പരാത്മന് ॥7॥
ശ്രുത്വാ സ്തോത്രം നിര്ഗുണസ്ഥം സമസ്തം
ബ്രഹ്മേശാദ്യൈര്നാഹമിത്യപ്രയാതേ ।
സര്വാത്മാ ത്വം ഭൂരികാരുണ്യവേഗാത്
താര്ക്ഷ്യാരൂഢഃ പ്രേക്ഷിതോഽഭൂഃ പുരസ്താത് ॥8॥
ഹസ്തീംദ്രം തം ഹസ്തപദ്മേന ധൃത്വാ
ചക്രേണ ത്വം നക്രവര്യം വ്യദാരീഃ ।
ഗംധര്വേഽസ്മിന് മുക്തശാപേ സ ഹസ്തീ
ത്വത്സാരൂപ്യം പ്രാപ്യ ദേദീപ്യതേ സ്മ ॥9॥
ഏതദ്വൃത്തം ത്വാം ച മാം ച പ്രഗേ യോ
ഗായേത്സോഽയം ഭൂയസേ ശ്രേയസേ സ്യാത് ।
ഇത്യുക്ത്വൈനം തേന സാര്ധം ഗതസ്ത്വം
ധിഷ്ണ്യം വിഷ്ണോ പാഹി വാതാലയേശ ॥10॥