ഗരലം തരലാനലം പുരസ്താ-
ജ്ജലധേരുദ്വിജഗാല കാലകൂടമ് ।
അമരസ്തുതിവാദമോദനിഘ്നോ
ഗിരിശസ്തന്നിപപൌ ഭവത്പ്രിയാര്ഥമ് ॥1॥
വിമഥത്സു സുരാസുരേഷു ജാതാ
സുരഭിസ്താമൃഷിഷു ന്യധാസ്ത്രിധാമന് ।
ഹയരത്നമഭൂദഥേഭരത്നം
ദ്യുതരുശ്ചാപ്സരസഃ സുരേഷു താനി ॥2॥
ജഗദീശ ഭവത്പരാ തദാനീം
കമനീയാ കമലാ ബഭൂവ ദേവീ ।
അമലാമവലോക്യ യാം വിലോലഃ
സകലോഽപി സ്പൃഹയാംബഭൂവ ലോകഃ ॥3॥
ത്വയി ദത്തഹൃദേ തദൈവ ദേവ്യൈ
ത്രിദശേംദ്രോ മണിപീഠികാം വ്യതാരീത് ।
സകലോപഹൃതാഭിഷേചനീയൈഃ
ഋഷയസ്താം ശ്രുതിഗീര്ഭിരഭ്യഷിംചന് ॥4॥
അഭിഷേകജലാനുപാതിമുഗ്ധ-
ത്വദപാംഗൈരവഭൂഷിതാംഗവല്ലീമ് ।
മണികുംഡലപീതചേലഹാര-
പ്രമുഖൈസ്താമമരാദയോഽന്വഭൂഷന് ॥5॥
വരണസ്രജമാത്തഭൃംഗനാദാം
ദധതീ സാ കുചകുംഭമംദയാനാ ।
പദശിംജിതമംജുനൂപുരാ ത്വാം
കലിതവ്രീലവിലാസമാസസാദ ॥6॥
ഗിരിശദ്രുഹിണാദിസര്വദേവാന്
ഗുണഭാജോഽപ്യവിമുക്തദോഷലേശാന് ।
അവമൃശ്യ സദൈവ സര്വരമ്യേ
നിഹിതാ ത്വയ്യനയാഽപി ദിവ്യമാലാ ॥7॥
ഉരസാ തരസാ മമാനിഥൈനാം
ഭുവനാനാം ജനനീമനന്യഭാവാമ് ।
ത്വദുരോവിലസത്തദീക്ഷണശ്രീ-
പരിവൃഷ്ട്യാ പരിപുഷ്ടമാസ വിശ്വമ് ॥8॥
അതിമോഹനവിഭ്രമാ തദാനീം
മദയംതീ ഖലു വാരുണീ നിരാഗാത് ।
തമസഃ പദവീമദാസ്ത്വമേനാ-
മതിസമ്മാനനയാ മഹാസുരേഭ്യഃ ॥9॥
തരുണാംബുദസുംദരസ്തദാ ത്വം
നനു ധന്വംതരിരുത്ഥിതോഽംബുരാശേഃ ।
അമൃതം കലശേ വഹന് കരാഭ്യാ-
മഖിലാര്തിം ഹര മാരുതാലയേശ ॥10॥