ഉദ്ഗച്ഛതസ്തവ കരാദമൃതം ഹരത്സു
ദൈത്യേഷു താനശരണാനനുനീയ ദേവാന് ।
സദ്യസ്തിരോദധിഥ ദേവ ഭവത്പ്രഭാവാ-
ദുദ്യത്സ്വയൂഥ്യകലഹാ ദിതിജാ ബഭൂവുഃ ॥1॥
ശ്യാമാം രുചാഽപി വയസാഽപി തനും തദാനീം
പ്രാപ്തോഽസി തുംഗകുചമംഡലഭംഗുരാം ത്വമ് ।
പീയൂഷകുംഭകലഹം പരിമുച്യ സര്വേ
തൃഷ്ണാകുലാഃ പ്രതിയയുസ്ത്വദുരോജകുംഭേ ॥2॥
കാ ത്വം മൃഗാക്ഷി വിഭജസ്വ സുധാമിമാമി-
ത്യാരൂഢരാഗവിവശാനഭിയാചതോഽമൂന് ।
വിശ്വസ്യതേ മയി കഥം കുലടാഽസ്മി ദൈത്യാ
ഇത്യാലപന്നപി സുവിശ്വസിതാനതാനീഃ ॥3॥
മോദാത് സുധാകലശമേഷു ദദത്സു സാ ത്വം
ദുശ്ചേഷ്ടിതം മമ സഹധ്വമിതി ബ്രുവാണാ ।
പംക്തിപ്രഭേദവിനിവേശിതദേവദൈത്യാ
ലീലാവിലാസഗതിഭിഃ സമദാഃ സുധാം താമ് ॥4॥
അസ്മാസ്വിയം പ്രണയിണീത്യസുരേഷു തേഷു
ജോഷം സ്ഥിതേഷ്വഥ സമാപ്യ സുധാം സുരേഷു ।
ത്വം ഭക്തലോകവശഗോ നിജരൂപമേത്യ
സ്വര്ഭാനുമര്ധപരിപീതസുധം വ്യലാവീഃ ॥5॥
ത്വത്തഃ സുധാഹരണയോഗ്യഫലം പരേഷു
ദത്വാ ഗതേ ത്വയി സുരൈഃ ഖലു തേ വ്യഗൃഹ്ണന് ।
ഘോരേഽഥ മൂര്ഛതി രണേ ബലിദൈത്യമായാ-
വ്യാമോഹിതേ സുരഗണേ ത്വമിഹാവിരാസീഃ ॥6॥
ത്വം കാലനേമിമഥ മാലിമുഖാംജഘംഥ
ശക്രോ ജഘാന ബലിജംഭവലാന് സപാകാന് ।
ശുഷ്കാര്ദ്രദുഷ്കരവധേ നമുചൌ ച ലൂനേ
ഫേനേന നാരദഗിരാ ന്യരുണോ രണം ത്വമ് ॥7॥
യോഷാവപുര്ദനുജമോഹനമാഹിതം തേ
ശ്രുത്വാ വിലോകനകുതൂഹലവാന് മഹേശഃ ।
ഭൂതൈസ്സമം ഗിരിജയാ ച ഗതഃ പദം തേ
സ്തുത്വാഽബ്രവീദഭിമതം ത്വമഥോ തിരോധാഃ ॥8॥
ആരാമസീമനി ച കംദുകഘാതലീലാ-
ലോലായമാനനയനാം കമനീം മനോജ്ഞാമ് ।
ത്വാമേഷ വീക്ഷ്യ വിഗലദ്വസനാം മനോഭൂ-
വേഗാദനംഗരിപുരംഗ സമാലിലിംഗ ॥9॥
ഭൂയോഽപി വിദ്രുതവതീമുപധാവ്യ ദേവോ
വീര്യപ്രമോക്ഷവികസത്പരമാര്ഥബോധഃ ।
ത്വന്മാനിതസ്തവ മഹത്ത്വമുവാച ദേവ്യൈ
തത്താദൃശസ്ത്വമവ വാതനികേതനാഥ ॥10॥