കല്യതാം മമ കുരുഷ്വ താവതീം കല്യതേ ഭവദുപാസനം യയാ ।
സ്പഷ്ടമഷ്ടവിധയോഗചര്യയാ പുഷ്ടയാശു തവ തുഷ്ടിമാപ്നുയാമ് ॥1॥
ബ്രഹ്മചര്യദൃഢതാദിഭിര്യമൈരാപ്ലവാദിനിയമൈശ്ച പാവിതാഃ ।
കുര്മഹേ ദൃഢമമീ സുഖാസനം പംകജാദ്യമപി വാ ഭവത്പരാഃ ॥2॥
താരമംതരനുചിംത്യ സംതതം പ്രാണവായുമഭിയമ്യ നിര്മലാഃ ।
ഇംദ്രിയാണി വിഷയാദഥാപഹൃത്യാസ്മഹേ ഭവദുപാസനോന്മുഖാഃ ॥3॥
അസ്ഫുടേ വപുഷി തേ പ്രയത്നതോ ധാരയേമ ധിഷണാം മുഹുര്മുഹുഃ ।
തേന ഭക്തിരസമംതരാര്ദ്രതാമുദ്വഹേമ ഭവദംഘ്രിചിംതകാ ॥4॥
വിസ്ഫുടാവയവഭേദസുംദരം ത്വദ്വപുഃ സുചിരശീലനാവശാത് ।
അശ്രമം മനസി ചിംതയാമഹേ ധ്യാനയോഗനിരതാസ്ത്വദാശ്രയാഃ ॥5॥
ധ്യായതാം സകലമൂര്തിമീദൃശീമുന്മിഷന്മധുരതാഹൃതാത്മനാമ് ।
സാംദ്രമോദരസരൂപമാംതരം ബ്രഹ്മ രൂപമയി തേഽവഭാസതേ ॥6॥
തത്സമാസ്വദനരൂപിണീം സ്ഥിതിം ത്വത്സമാധിമയി വിശ്വനായക ।
ആശ്രിതാഃ പുനരതഃ പരിച്യുതാവാരഭേമഹി ച ധാരണാദികമ് ॥7॥
ഇത്ഥമഭ്യസനനിര്ഭരോല്ലസത്ത്വത്പരാത്മസുഖകല്പിതോത്സവാഃ ।
മുക്തഭക്തകുലമൌലിതാം ഗതാഃ സംചരേമ ശുകനാരദാദിവത് ॥8॥
ത്വത്സമാധിവിജയേ തു യഃ പുനര്മംക്ഷു മോക്ഷരസികഃ ക്രമേണ വാ ।
യോഗവശ്യമനിലം ഷഡാശ്രയൈരുന്നയത്യജ സുഷുമ്നയാ ശനൈഃ ॥9॥
ലിംഗദേഹമപി സംത്യജന്നഥോ ലീയതേ ത്വയി പരേ നിരാഗ്രഹഃ ।
ഊര്ധ്വലോകകുതുകീ തു മൂര്ധതഃ സാര്ധമേവ കരണൈര്നിരീയതേ ॥10॥
അഗ്നിവാസരവലര്ക്ഷപക്ഷഗൈരുത്തരായണജുഷാ ച ദൈവതൈഃ ।
പ്രാപിതോ രവിപദം ഭവത്പരോ മോദവാന് ധ്രുവപദാംതമീയതേ ॥11॥
ആസ്ഥിതോഽഥ മഹരാലയേ യദാ ശേഷവക്ത്രദഹനോഷ്മണാര്ദ്യതേ ।
ഈയതേ ഭവദുപാശ്രയസ്തദാ വേധസഃ പദമതഃ പുരൈവ വാ ॥12॥
തത്ര വാ തവ പദേഽഥവാ വസന് പ്രാകൃതപ്രലയ ഏതി മുക്തതാമ് ।
സ്വേച്ഛയാ ഖലു പുരാ വിമുച്യതേ സംവിഭിദ്യ ജഗദംഡമോജസാ ॥13॥
തസ്യ ച ക്ഷിതിപയോമഹോഽനിലദ്യോമഹത്പ്രകൃതിസപ്തകാവൃതീഃ ।
തത്തദാത്മകതയാ വിശന് സുഖീ യാതി തേ പദമനാവൃതം വിഭോ ॥14॥
അര്ചിരാദിഗതിമീദൃശീം വ്രജന് വിച്യുതിം ന ഭജതേ ജഗത്പതേ ।
സച്ചിദാത്മക ഭവത് ഗുണോദയാനുച്ചരംതമനിലേശ പാഹി മാമ് ॥15॥