വ്രജേശ്വരൈഃ ശൌരിവചോ നിശമ്യ സമാവ്രജന്നധ്വനി ഭീതചേതാഃ ।
നിഷ്പിഷ്ടനിശ്ശേഷതരും നിരീക്ഷ്യ കംചിത്പദാര്ഥം ശരണം ഗതസ്വാമ് ॥1॥
നിശമ്യ ഗോപീവചനാദുദംതം സര്വേഽപി ഗോപാ ഭയവിസ്മയാംധാഃ ।
ത്വത്പാതിതം ഘോരപിശാചദേഹം ദേഹുര്വിദൂരേഽഥ കുഠാരകൃത്തമ് ॥2॥
ത്വത്പീതപൂതസ്തനതച്ഛരീരാത് സമുച്ചലന്നുച്ചതരോ ഹി ധൂമഃ ।
ശംകാമധാദാഗരവഃ കിമേഷ കിം ചാംദനോ ഗൌല്ഗുലവോഽഥവേതി ॥3॥
മദംഗസംഗസ്യ ഫലം ന ദൂരേ ക്ഷണേന താവത് ഭവതാമപി സ്യാത് ।
ഇത്യുല്ലപന് വല്ലവതല്ലജേഭ്യഃ ത്വം പൂതനാമാതനുഥാഃ സുഗംധിമ് ॥4॥
ചിത്രം പിശാച്യാ ന ഹതഃ കുമാരഃ ചിത്രം പുരൈവാകഥി ശൌരിണേദമ് ।
ഇതി പ്രശംസന് കില ഗോപലോകോ ഭവന്മുഖാലോകരസേ ന്യമാംക്ഷീത് ॥5॥
ദിനേദിനേഽഥ പ്രതിവൃദ്ധലക്ഷ്മീരക്ഷീണമാംഗല്യശതോ വ്രജോഽയമ് ।
ഭവന്നിവാസാദയി വാസുദേവ പ്രമോദസാംദ്രഃ പരിതോ വിരേജേ ॥6॥
ഗൃഹേഷു തേ കോമലരൂപഹാസമിഥഃകഥാസംകുലിതാഃ കമന്യഃ ।
വൃത്തേഷു കൃത്യേഷു ഭവന്നിരീക്ഷാസമാഗതാഃ പ്രത്യഹമത്യനംദന് ॥7॥
അഹോ കുമാരോ മയി ദത്തദൃഷ്ടിഃ സ്മിതം കൃതം മാം പ്രതി വത്സകേന ।
ഏഹ്യേഹി മാമിത്യുപസാര്യ പാണീ ത്വയീശ കിം കിം ന കൃതം വധൂഭിഃ ॥8॥
ഭവദ്വപുഃസ്പര്ശനകൌതുകേന കരാത്കരം ഗോപവധൂജനേന ।
നീതസ്ത്വമാതാമ്രസരോജമാലാവ്യാലംബിലോലംബതുലാമലാസീഃ ॥9॥
നിപായയംതീ സ്തനമംകഗം ത്വാം വിലോകയംതീ വദനം ഹസംതീ ।
ദശാം യശോദാ കതമാം ന ഭേജേ സ താദൃശഃ പാഹി ഹരേ ഗദാന്മാമ് ॥10॥