കദാപി ജന്മര്ക്ഷദിനേ തവ പ്രഭോ നിമംത്രിതജ്ഞാതിവധൂമഹീസുരാ ।
മഹാനസസ്ത്വാം സവിധേ നിധായ സാ മഹാനസാദൌ വവൃതേ വ്രജേശ്വരീ ॥1॥
തതോ ഭവത്ത്രാണനിയുക്തബാലകപ്രഭീതിസംക്രംദനസംകുലാരവൈഃ ।
വിമിശ്രമശ്രാവി ഭവത്സമീപതഃ പരിസ്ഫുടദ്ദാരുചടച്ചടാരവഃ ॥2॥
തതസ്തദാകര്ണനസംഭ്രമശ്രമപ്രകംപിവക്ഷോജഭരാ വ്രജാംഗനാഃ ।
ഭവംതമംതര്ദദൃശുസ്സമംതതോ വിനിഷ്പതദ്ദാരുണദാരുമധ്യഗമ് ॥3॥
ശിശോരഹോ കിം കിമഭൂദിതി ദ്രുതം പ്രധാവ്യ നംദഃ പശുപാശ്ച ഭൂസുരാഃ ।
ഭവംതമാലോക്യ യശോദയാ ധൃതം സമാശ്വസന്നശ്രുജലാര്ദ്രലോചനാഃ ॥4॥
കസ്കോ നു കൌതസ്കുത ഏഷ വിസ്മയോ വിശംകടം യച്ഛകടം വിപാടിതമ് ।
ന കാരണം കിംചിദിഹേതി തേ സ്ഥിതാഃ സ്വനാസികാദത്തകരാസ്ത്വദീക്ഷകാഃ ॥5॥
കുമാരകസ്യാസ്യ പയോധരാര്ഥിനഃ പ്രരോദനേ ലോലപദാംബുജാഹതമ് ।
മയാ മയാ ദൃഷ്ടമനോ വിപര്യഗാദിതീശ തേ പാലകബാലകാ ജഗുഃ ॥6॥
ഭിയാ തദാ കിംചിദജാനതാമിദം കുമാരകാണാമതിദുര്ഘടം വചഃ ।
ഭവത്പ്രഭാവാവിദുരൈരിതീരിതം മനാഗിവാശംക്യത ദൃഷ്ടപൂതനൈഃ ॥7॥
പ്രവാലതാമ്രം കിമിദം പദം ക്ഷതം സരോജരമ്യൌ നു കരൌ വിരോജിതൌ।
ഇതി പ്രസര്പത്കരുണാതരംഗിതാസ്ത്വദംഗമാപസ്പൃശുരംഗനാജനാഃ ॥8॥
അയേ സുതം ദേഹി ജഗത്പതേഃ കൃപാതരംഗപാതാത്പരിപാതമദ്യ മേ ।
ഇതി സ്മ സംഗൃഹ്യ പിതാ ത്വദംഗകം മുഹുര്മുഹുഃ ശ്ലിഷ്യതി ജാതകംടകഃ ॥9॥
അനോനിലീനഃ കില ഹംതുമാഗതഃ സുരാരിരേവം ഭവതാ വിഹിംസിതഃ ।
രജോഽപി നോ ദൃഷ്ടമമുഷ്യ തത്കഥം സ ശുദ്ധസത്ത്വേ ത്വയി ലീനവാന് ധ്രുവമ് ॥10॥
പ്രപൂജിതൈസ്തത്ര തതോ ദ്വിജാതിഭിര്വിശേഷതോ ലംഭിതമംഗലാശിഷഃ ।
വ്രജം നിജൈര്ബാല്യരസൈര്വിമോഹയന് മരുത്പുരാധീശ രുജാം ജഹീഹി മേ ॥11॥