ത്വത്സേവോത്കസ്സൌഭരിര്നാമ പൂര്വം
കാലിംദ്യംതര്ദ്വാദശാബ്ദം തപസ്യന് ।
മീനവ്രാതേ സ്നേഹവാന് ഭോഗലോലേ
താര്ക്ഷ്യം സാക്ഷാദൈക്ഷതാഗ്രേ കദാചിത് ॥1॥
ത്വദ്വാഹം തം സക്ഷുധം തൃക്ഷസൂനും
മീനം കംചിജ്ജക്ഷതം ലക്ഷയന് സഃ ।
തപ്തശ്ചിത്തേ ശപ്തവാനത്ര ചേത്ത്വം
ജംതൂന് ഭോക്താ ജീവിതം ചാപി മോക്താ ॥2॥
തസ്മിന് കാലേ കാലിയഃ ക്ഷ്വേലദര്പാത്
സര്പാരാതേഃ കല്പിതം ഭാഗമശ്നന് ।
തേന ക്രോധാത്ത്വത്പദാംഭോജഭാജാ
പക്ഷക്ഷിപ്തസ്തദ്ദുരാപം പയോഽഗാത് ॥3॥
ഘോരേ തസ്മിന് സൂരജാനീരവാസേ
തീരേ വൃക്ഷാ വിക്ഷതാഃ ക്ഷ്വേലവേഗാത് ।
പക്ഷിവ്രാതാഃ പേതുരഭ്രേ പതംതഃ
കാരുണ്യാര്ദ്രം ത്വന്മനസ്തേന ജാതമ് ॥4॥
കാലേ തസ്മിന്നേകദാ സീരപാണിം
മുക്ത്വാ യാതേ യാമുനം കാനനാംതമ് ।
ത്വയ്യുദ്ദാമഗ്രീഷ്മഭീഷ്മോഷ്മതപ്താ
ഗോഗോപാലാ വ്യാപിബന് ക്ഷ്വേലതോയമ് ॥5॥
നശ്യജ്ജീവാന് വിച്യുതാന് ക്ഷ്മാതലേ താന്
വിശ്വാന് പശ്യന്നച്യുത ത്വം ദയാര്ദ്രഃ ।
പ്രാപ്യോപാംതം ജീവയാമാസിഥ ദ്രാക്
പീയൂഷാംഭോവര്ഷിഭിഃ ശ്രീകടക്ഷൈഃ ॥6॥
കിം കിം ജാതോ ഹര്ഷവര്ഷാതിരേകഃ
സര്വാംഗേഷ്വിത്യുത്ഥിതാ ഗോപസംഘാഃ ।
ദൃഷ്ട്വാഽഗ്രേ ത്വാം ത്വത്കൃതം തദ്വിദംത-
സ്ത്വാമാലിംഗന് ദൃഷ്ടനാനാപ്രഭാവാഃ ॥7॥
ഗാവശ്ചൈവം ലബ്ധജീവാഃ ക്ഷണേന
സ്ഫീതാനംദാസ്ത്വാം ച ദൃഷ്ട്വാ പുരസ്താത് ।
ദ്രാഗാവവ്രുഃ സര്വതോ ഹര്ഷബാഷ്പം
വ്യാമുംചംത്യോ മംദമുദ്യന്നിനാദാഃ ॥8॥
രോമാംചോഽയം സര്വതോ നഃ ശരീരേ
ഭൂയസ്യംതഃ കാചിദാനംദമൂര്ഛാ ।
ആശ്ചര്യോഽയം ക്ഷ്വേലവേഗോ മുകുംദേ-
ത്യുക്തോ ഗോപൈര്നംദിതോ വംദിതോഽഭൂഃ ॥9॥
ഏവം ഭക്താന് മുക്തജീവാനപി ത്വം
മുഗ്ധാപാംഗൈരസ്തരോഗാംസ്തനോഷി ।
താദൃഗ്ഭൂതസ്ഫീതകാരുണ്യഭൂമാ
രോഗാത് പായാ വായുഗേഹാധിവാസ ॥10॥