കംസോഽഥ നാരദഗിരാ വ്രജവാസിനം ത്വാ-
മാകര്ണ്യ ദീര്ണഹൃദയഃ സ ഹി ഗാംദിനേയമ് ।
ആഹൂയ കാര്മുകമഖച്ഛലതോ ഭവംത-
മാനേതുമേനമഹിനോദഹിനാഥശായിന് ॥1॥
അക്രൂര ഏഷ ഭവദംഘ്രിപരശ്ചിരായ
ത്വദ്ദര്ശനാക്ഷമമനാഃ ക്ഷിതിപാലഭീത്യാ ।
തസ്യാജ്ഞയൈവ പുനരീക്ഷിതുമുദ്യതസ്ത്വാ-
മാനംദഭാരമതിഭൂരിതരം ബഭാര ॥2॥
സോഽയം രഥേന സുകൃതീ ഭവതോ നിവാസം
ഗച്ഛന് മനോരഥഗണാംസ്ത്വയി ധാര്യമാണാന് ।
ആസ്വാദയന് മുഹുരപായഭയേന ദൈവം
സംപ്രാര്ഥയന് പഥി ന കിംചിദപി വ്യജാനാത് ॥3॥
ദ്രക്ഷ്യാമി വേദശതഗീതഗതിം പുമാംസം
സ്പ്രക്ഷ്യാമി കിംസ്വിദപി നാമ പരിഷ്വജേയമ് ।
കിം വക്ഷ്യതേ സ ഖലു മാം ക്വനു വീക്ഷിതഃ സ്യാ-
ദിത്ഥം നിനായ സ ഭവന്മയമേവ മാര്ഗമ് ॥4॥
ഭൂയഃ ക്രമാദഭിവിശന് ഭവദംഘ്രിപൂതം
വൃംദാവനം ഹരവിരിംചസുരാഭിവംദ്യമ് ।
ആനംദമഗ്ന ഇവ ലഗ്ന ഇവ പ്രമോഹേ
കിം കിം ദശാംതരമവാപ ന പംകജാക്ഷ ॥5॥
പശ്യന്നവംദത ഭവദ്വിഹൃതിസ്ഥലാനി
പാംസുഷ്വവേഷ്ടത ഭവച്ചരണാംകിതേഷു ।
കിം ബ്രൂമഹേ ബഹുജനാ ഹി തദാപി ജാതാ
ഏവം തു ഭക്തിതരലാ വിരലാഃ പരാത്മന് ॥6॥
സായം സ ഗോപഭവനാനി ഭവച്ചരിത്ര-
ഗീതാമൃതപ്രസൃതകര്ണരസായനാനി ।
പശ്യന് പ്രമോദസരിതേവ കിലോഹ്യമാനോ
ഗച്ഛന് ഭവദ്ഭവനസന്നിധിമന്വയാസീത് ॥7॥
താവദ്ദദര്ശ പശുദോഹവിലോകലോലം
ഭക്തോത്തമാഗതിമിവ പ്രതിപാലയംതമ് ।
ഭൂമന് ഭവംതമയമഗ്രജവംതമംത-
ര്ബ്രഹ്മാനുഭൂതിരസസിംധുമിവോദ്വമംതമ് ॥8॥
സായംതനാപ്ലവവിശേഷവിവിക്തഗാത്രൌ
ദ്വൌ പീതനീലരുചിരാംബരലോഭനീയൌ ।
നാതിപ്രപംചധൃതഭൂഷണചാരുവേഷൌ
മംദസ്മിതാര്ദ്രവദനൌ സ യുവാം ദദര്ശ ॥9॥
ദൂരാദ്രഥാത്സമവരുഹ്യ നമംതമേന-
മുത്ഥാപ്യ ഭക്തകുലമൌലിമഥോപഗൂഹന് ।
ഹര്ഷാന്മിതാക്ഷരഗിരാ കുശലാനുയോഗീ
പാണിം പ്രഗൃഹ്യ സബലോഽഥ ഗൃഹം നിനേഥ ॥10॥
നംദേന സാകമമിതാദരമര്ചയിത്വാ
തം യാദവം തദുദിതാം നിശമയ്യ വാര്താമ് ।
ഗോപേഷു ഭൂപതിനിദേശകഥാം നിവേദ്യ
നാനാകഥാഭിരിഹ തേന നിശാമനൈഷീഃ ॥11॥
ചംദ്രാഗൃഹേ കിമുത ചംദ്രഭഗാഗൃഹേ നു
രാധാഗൃഹേ നു ഭവനേ കിമു മൈത്രവിംദേ ।
ധൂര്തോ വിലംബത ഇതി പ്രമദാഭിരുച്ചൈ-
രാശംകിതോ നിശി മരുത്പുരനാഥ പായാഃ ॥12॥