തതോ മഗധഭൂഭൃതാ ചിരനിരോധസംക്ലേശിതം
ശതാഷ്ടകയുതായുതദ്വിതയമീശ ഭൂമീഭൃതാമ് ।
അനാഥശരണായ തേ കമപി പൂരുഷം പ്രാഹിണോ-
ദയാചത സ മാഗധക്ഷപണമേവ കിം ഭൂയസാ ॥1॥
യിയാസുരഭിമാഗധം തദനു നാരദോദീരിതാ-
ദ്യുധിഷ്ഠിരമഖോദ്യമാദുഭയകാര്യപര്യാകുലഃ ।
വിരുദ്ധജയിനോഽധ്വരാദുഭയസിദ്ധിരിത്യുദ്ധവേ
ശശംസുഷി നിജൈഃ സമം പുരമിയേഥ യൌധിഷ്ഠിരീമ് ॥2॥
അശേഷദയിതായുതേ ത്വയി സമാഗതേ ധര്മജോ
വിജിത്യ സഹജൈര്മഹീം ഭവദപാംഗസംവര്ധിതൈഃ ।
ശ്രിയം നിരുപമാം വഹന്നഹഹ ഭക്തദാസായിതം
ഭവംതമയി മാഗധേ പ്രഹിതവാന് സഭീമാര്ജുനമ് ॥3॥
ഗിരിവ്രജപുരം ഗതാസ്തദനു ദേവ യൂയം ത്രയോ
യയാച സമരോത്സവം ദ്വിജമിഷേണ തം മാഗധമ് ।
അപൂര്ണസുകൃതം ത്വമും പവനജേന സംഗ്രാമയന്
നിരീക്ഷ്യ സഹ ജിഷ്ണുനാ ത്വമപി രാജയുദ്ധ്വാ സ്ഥിതഃ ॥4॥
അശാംതസമരോദ്ധതം ബിടപപാടനാസംജ്ഞയാ
നിപാത്യ ജരരസ്സുതം പവനജേന നിഷ്പാടിതമ് ।
വിമുച്യ നൃപതീന് മുദാ സമനുഗൃഹ്യ ഭക്തിം പരാം
ദിദേശിഥ ഗതസ്പൃഹാനപി ച ധര്മഗുപ്ത്യൈ ഭുവഃ ॥5॥
പ്രചക്രുഷി യുധിഷ്ഠിരേ തദനു രാജസൂയാധ്വരം
പ്രസന്നഭൃതകീഭവത്സകലരാജകവ്യാകുലമ് ।
ത്വമപ്യയി ജഗത്പതേ ദ്വിജപദാവനേജാദികം
ചകര്ഥ കിമു കഥ്യതേ നൃപവരസ്യ ഭാഗ്യോന്നതിഃ ॥6॥
തതഃ സവനകര്മണി പ്രവരമഗ്ര്യപൂജാവിധിം
വിചാര്യ സഹദേവവാഗനുഗതഃ സ ധര്മാത്മജഃ ।
വ്യധത്ത ഭവതേ മുദാ സദസി വിശ്വഭൂതാത്മനേ
തദാ സസുരമാനുഷം ഭുവനമേവ തൃപ്തിം ദധൌ ॥7॥
തതഃ സപദി ചേദിപോ മുനിനൃപേഷു തിഷ്ഠത്സ്വഹോ
സഭാജയതി കോ ജഡഃ പശുപദുര്ദുരൂടം വടുമ് ।
ഇതി ത്വയി സ ദുര്വചോവിതതിമുദ്വമന്നാസനാ-
ദുദാപതദുദായുധഃ സമപതന്നമും പാംഡവാഃ ॥8॥
നിവാര്യ നിജപക്ഷഗാനഭിമുഖസ്യവിദ്വേഷിണ-
സ്ത്വമേവ ജഹൃഷേ ശിരോ ദനുജദാരിണാ സ്വാരിണാ ।
ജനുസ്ത്രിതയലബ്ധയാ സതതചിംതയാ ശുദ്ധധീ-
സ്ത്വയാ സ പരമേകതാമധൃത യോഗിനാം ദുര്ലഭാമ് ॥9॥
തതഃ സുമഹിതേ ത്വയാ ക്രതുവരേ നിരൂഢേ ജനോ
യയൌ ജയതി ധര്മജോ ജയതി കൃഷ്ണ ഇത്യാലപന്।
ഖലഃ സ തു സുയോധനോ ധുതമനാസ്സപത്നശ്രിയാ
മയാര്പിതസഭാമുഖേ സ്ഥലജലഭ്രമാദഭ്രമീത് ॥10॥
തദാ ഹസിതമുത്ഥിതം ദ്രുപദനംദനാഭീമയോ-
രപാംഗകലയാ വിഭോ കിമപി താവദുജ്ജൃംഭയന് ।
ധരാഭരനിരാകൃതൌ സപദി നാമ ബീജം വപന്
ജനാര്ദന മരുത്പുരീനിലയ പാഹി മാമാമയാത് ॥11॥