സാല്വോ ഭൈഷ്മീവിവാഹേ യദുബലവിജിതശ്ചംദ്രചൂഡാദ്വിമാനം
വിംദന് സൌഭം സ മായീ ത്വയി വസതി കുരുംസ്ത്വത്പുരീമഭ്യഭാംക്ഷീത് ।
പ്രദ്യുമ്നസ്തം നിരുംധന്നിഖിലയദുഭടൈര്ന്യഗ്രഹീദുഗ്രവീര്യം
തസ്യാമാത്യം ദ്യുമംതം വ്യജനി ച സമരഃ സപ്തവിംശത്യഹാംതഃ ॥1॥
താവത്ത്വം രാമശാലീ ത്വരിതമുപഗതഃ ഖംഡിതപ്രായസൈന്യം
സൌഭേശം തം ന്യരുംധാഃ സ ച കില ഗദയാ ശാര്ങ്ഗമഭ്രംശയത്തേ ।
മായാതാതം വ്യഹിംസീദപി തവ പുരതസ്തത്ത്വയാപി ക്ഷണാര്ധം
നാജ്ഞായീത്യാഹുരേകേ തദിദമവമതം വ്യാസ ഏവ ന്യഷേധീത് ॥2॥
ക്ഷിപ്ത്വാ സൌഭം ഗദാചൂര്ണിതമുദകനിധൌ മംക്ഷു സാല്വേഽപി ചക്രേ-
ണോത്കൃത്തേ ദംതവക്ത്രഃ പ്രസഭമഭിപതന്നഭ്യമുംചദ്ഗദാം തേ ।
കൌമോദക്യാ ഹതോഽസാവപി സുകൃതനിധിശ്ചൈദ്യവത്പ്രാപദൈക്യം
സര്വേഷാമേഷ പൂര്വം ത്വയി ധൃതമനസാം മോക്ഷണാര്ഥോഽവതാരഃ ॥3॥
ത്വയ്യായാതേഽഥ ജാതേ കില കുരുസദസി ദ്യൂതകേ സംയതായാഃ
ക്രംദംത്യാ യാജ്ഞസേന്യാഃ സകരുണമകൃഥാശ്ചേലമാലാമനംതാമ് ।
അന്നാംതപ്രാപ്തശര്വാംശജമുനിചകിതദ്രൌപദീചിംതിതോഽഥ
പ്രാപ്തഃ ശാകാന്നമശ്നന് മുനിഗണമകൃഥാസ്തൃപ്തിമംതം വനാംതേ ॥4॥
യുദ്ധോദ്യോഗേഽഥ മംത്രേ മിലതി സതി വൃതഃ ഫല്ഗുനേന ത്വമേകഃ
കൌരവ്യേ ദത്തസൈന്യഃ കരിപുരമഗമോ ദൂത്യകൃത് പാംഡവാര്ഥമ് ।
ഭീഷ്മദ്രോണാദിമാന്യേ തവ ഖലു വചനേ ധിക്കൃതേ കൌരവേണ
വ്യാവൃണ്വന് വിശ്വരൂപം മുനിസദസി പുരീം ക്ഷോഭയിത്വാഗതോഽഭൂഃ ॥5॥
ജിഷ്ണോസ്ത്വം കൃഷ്ണ സൂതഃ ഖലു സമരമുഖേ ബംധുഘാതേ ദയാലും
ഖിന്നം തം വീക്ഷ്യ വീരം കിമിദമയി സഖേ നിത്യ ഏകോഽയമാത്മാ ।
കോ വധ്യഃ കോഽത്ര ഹംതാ തദിഹ വധഭിയം പ്രോജ്ഝ്യ മയ്യര്പിതാത്മാ
ധര്മ്യം യുദ്ധം ചരേതി പ്രകൃതിമനയഥാ ദര്ശയന് വിശ്വരൂപമ് ॥6॥
ഭക്തോത്തംസേഽഥ ഭീഷ്മേ തവ ധരണിഭരക്ഷേപകൃത്യൈകസക്തേ
നിത്യം നിത്യം വിഭിംദത്യയുതസമധികം പ്രാപ്തസാദേ ച പാര്ഥേ ।
നിശ്ശസ്ത്രത്വപ്രതിജ്ഞാം വിജഹദരിവരം ധാരയന് ക്രോധശാലീ-
വാധാവന് പ്രാംജലിം തം നതശിരസമഥോ വീക്ഷ്യ മോദാദപാഗാഃ ॥7॥
യുദ്ധേ ദ്രോണസ്യ ഹസ്തിസ്ഥിരരണഭഗദത്തേരിതം വൈഷ്ണവാസ്ത്രം
വക്ഷസ്യാധത്ത ചക്രസ്ഥഗിതരവിമഹാഃ പ്രാര്ദയത്സിംധുരാജമ് ।
നാഗാസ്ത്രേ കര്ണമുക്തേ ക്ഷിതിമവനമയന് കേവലം കൃത്തമൌലിം
തത്രേ ത്രാപി പാര്ഥം കിമിവ നഹി ഭവാന് പാംഡവാനാമകാര്ഷീത് ॥8॥
യുദ്ധാദൌ തീര്ഥഗാമീ സ ഖലു ഹലധരോ നൈമിശക്ഷേത്രമൃച്ഛ-
ന്നപ്രത്യുത്ഥായിസൂതക്ഷയകൃദഥ സുതം തത്പദേ കല്പയിത്വാ ।
യജ്ഞഘ്നം വല്കലം പര്വണി പരിദലയന് സ്നാതതീര്ഥോ രണാംതേ
സംപ്രാപ്തോ ഭീമദുര്യോധനരണമശമം വീക്ഷ്യ യാതഃ പുരീം തേ ॥9॥
സംസുപ്തദ്രൌപദേയക്ഷപണഹതധിയം ദ്രൌണിമേത്യ ത്വദുക്ത്യാ
തന്മുക്തം ബ്രാഹ്മമസ്ത്രം സമഹൃത വിജയോ മൌലിരത്നം ച ജഹ്രേ ।
ഉച്ഛിത്യൈ പാംഡവാനാം പുനരപി ച വിശത്യുത്തരാഗര്ഭമസ്ത്രേ
രക്ഷന്നംഗുഷ്ഠമാത്രഃ കില ജഠരമഗാശ്ചക്രപാണിര്വിഭോ ത്വമ് ॥10॥
ധര്മൌഘം ധര്മസൂനോരഭിദധദഖിലം ഛംദമൃത്യുസ്സ ഭീഷ്മ-
സ്ത്വാം പശ്യന് ഭക്തിഭൂമ്നൈവ ഹി സപദി യയൌ നിഷ്കലബ്രഹ്മഭൂയമ് ।
സംയാജ്യാഥാശ്വമേധൈസ്ത്രിഭിരതിമഹിതൈര്ധര്മജം പൂര്ണകാമം
സംപ്രാപ്തോ ദ്വരകാം ത്വം പവനപുരപതേ പാഹി മാം സര്വരോഗാത് ॥11॥