വേദൈസ്സര്വാണി കര്മാണ്യഫലപരതയാ വര്ണിതാനീതി ബുധ്വാ
താനി ത്വയ്യര്പിതാന്യേവ ഹി സമനുചരന് യാനി നൈഷ്കര്മ്യമീശ ।
മാ ഭൂദ്വേദൈര്നിഷിദ്ധേ കുഹചിദപി മനഃകര്മവാചാം പ്രവൃത്തി-
ര്ദുര്വര്ജം ചേദവാപ്തം തദപി ഖലു ഭവത്യര്പയേ ചിത്പ്രകാശേ ॥1॥

യസ്ത്വന്യഃ കര്മയോഗസ്തവ ഭജനമയസ്തത്ര ചാഭീഷ്ടമൂര്തിം
ഹൃദ്യാം സത്ത്വൈകരൂപാം ദൃഷദി ഹൃദി മൃദി ക്വാപി വാ ഭാവയിത്വാ ।
പുഷ്പൈര്ഗംധൈര്നിവേദ്യൈരപി ച വിരചിതൈഃ ശക്തിതോ ഭക്തിപൂതൈ-
ര്നിത്യം വര്യാം സപര്യാം വിദധദയി വിഭോ ത്വത്പ്രസാദം ഭജേയമ് ॥2॥

സ്ത്രീശൂദ്രാസ്ത്വത്കഥാദിശ്രവണവിരഹിതാ ആസതാം തേ ദയാര്ഹാ-
സ്ത്വത്പാദാസന്നയാതാന് ദ്വിജകുലജനുഷോ ഹംത ശോചാമ്യശാംതാന് ।
വൃത്ത്യര്ഥം തേ യജംതോ ബഹുകഥിതമപി ത്വാമനാകര്ണയംതോ
ദൃപ്താ വിദ്യാഭിജാത്യൈഃ കിമു ന വിദധതേ താദൃശം മാ കൃഥാ മാമ് ॥3॥

പാപോഽയം കൃഷ്ണരാമേത്യഭിലപതി നിജം ഗൂഹിതും ദുശ്ചരിത്രം
നിര്ലജ്ജസ്യാസ്യ വാചാ ബഹുതരകഥനീയാനി മേ വിഘ്നിതാനി ।
ഭ്രാതാ മേ വംധ്യശീലോ ഭജതി കില സദാ വിഷ്ണുമിത്ഥം ബുധാംസ്തേ
നിംദംത്യുച്ചൈര്ഹസംതി ത്വയി നിഹിതമതീംസ്താദൃശം മാ കൃഥാ മാമ് ॥4॥

ശ്വേതച്ഛായം കൃതേ ത്വാം മുനിവരവപുഷം പ്രീണയംതേ തപോഭി-
സ്ത്രേതായാം സ്രുക്സ്രുവാദ്യംകിതമരുണതനും യജ്ഞരൂപം യജംതേ ।
സേവംതേ തംത്രമാര്ഗൈര്വിലസദരിഗദം ദ്വാപരേ ശ്യാമലാംഗം
നീലം സംകീര്തനാദ്യൈരിഹ കലിസമയേ മാനുഷാസ്ത്വാം ഭജംതേ ॥5॥

സോഽയം കാലേയകാലോ ജയതി മുരരിപോ യത്ര സംകീര്തനാദ്യൈ-
ര്നിര്യത്നൈരേവ മാര്ഗൈരഖിലദ ന ചിരാത്ത്വത്പ്രസാദം ഭജംതേ ।
ജാതാസ്ത്രേതാകൃതാദാവപി ഹി കില കലൌ സംഭവം കാമയംതേ
ദൈവാത്തത്രൈവ ജാതാന് വിഷയവിഷരസൈര്മാ വിഭോ വംചയാസ്മാന് ॥6॥

ഭക്താസ്താവത്കലൌ സ്യുര്ദ്രമിലഭുവി തതോ ഭൂരിശസ്തത്ര ചോച്ചൈ:
കാവേരീം താമ്രപര്ണീമനു കില കൃതമാലാം ച പുണ്യാം പ്രതീചീമ് ।
ഹാ മാമപ്യേതദംതര്ഭവമപി ച വിഭോ കിംചിദംചദ്രസം ത്വ-
യ്യാശാപാശൈര്നിബധ്യ ഭ്രമയ ന ഭഗവന് പൂരയ ത്വന്നിഷേവാമ് ॥7॥

ദൃഷ്ട്വാ ധര്മദ്രുഹം തം കലിമപകരുണം പ്രാങ്മഹീക്ഷിത് പരീക്ഷിത്
ഹംതും വ്യാകൃഷ്ടഖഡ്ഗോഽപി ന വിനിഹതവാന് സാരവേദീ ഗുണാംശാത് ।
ത്വത്സേവാദ്യാശു സിദ്ധ്യേദസദിഹ ന തഥാ ത്വത്പരേ ചൈഷ ഭീരു-
ര്യത്തു പ്രാഗേവ രോഗാദിഭിരപഹരതേ തത്ര ഹാ ശിക്ഷയൈനമ് ॥8॥

ഗംഗാ ഗീതാ ച ഗായത്ര്യപി ച തുലസികാ ഗോപികാചംദനം തത്
സാലഗ്രാമാഭിപൂജാ പരപുരുഷ തഥൈകാദശീ നാമവര്ണാഃ ।
ഏതാന്യഷ്ടാപ്യയത്നാന്യപി കലിസമയേ ത്വത്പ്രസാദപ്രവൃദ്ധ്യാ
ക്ഷിപ്രം മുക്തിപ്രദാനീത്യഭിദധുഃ ഋഷയസ്തേഷു മാം സജ്ജയേഥാഃ ॥9॥

ദേവര്ഷീണാം പിതൃണാമപി ന പുനഃ ഋണീ കിംകരോ വാ സ ഭൂമന് ।
യോഽസൌ സര്വാത്മനാ ത്വാം ശരണമുപഗതസ്സര്വകൃത്യാനി ഹിത്വാ ।
തസ്യോത്പന്നം വികര്മാപ്യഖിലമപനുദസ്യേവ ചിത്തസ്ഥിതസ്ത്വം
തന്മേ പാപോത്ഥതാപാന് പവനപുരപതേ രുംധി ഭക്തിം പ്രണീയാഃ ॥10॥