ശുദ്ധാ നിഷ്കാമധര്മൈഃ പ്രവരഗുരുഗിരാ തത്സ്വരൂപം പരം തേ
ശുദ്ധം ദേഹേംദ്രിയാദിവ്യപഗതമഖിലവ്യാപ്തമാവേദയംതേ ।
നാനാത്വസ്ഥൌല്യകാര്ശ്യാദി തു ഗുണജവപുസ്സംഗതോഽധ്യാസിതം തേ
വഹ്നേര്ദാരുപ്രഭേദേഷ്വിവ മഹദണുതാദീപ്തതാശാംതതാദി ॥1॥
ആചാര്യാഖ്യാധരസ്ഥാരണിസമനുമിലച്ഛിഷ്യരൂപോത്തരാര-
ണ്യാവേധോദ്ഭാസിതേന സ്ഫുടതരപരിബോധാഗ്നിനാ ദഹ്യമാനേ ।
കര്മാലീവാസനാതത്കൃതതനുഭുവനഭ്രാംതികാംതാരപൂരേ
ദാഹ്യാഭാവേന വിദ്യാശിഖിനി ച വിരതേ ത്വന്മയീ ഖല്വവസ്ഥാ ॥2॥
ഏവം ത്വത്പ്രാപ്തിതോഽന്യോ നഹി ഖലു നിഖിലക്ലേശഹാനേരുപായോ
നൈകാംതാത്യംതികാസ്തേ കൃഷിവദഗദഷാഡ്ഗുണ്യഷട്കര്മയോഗാഃ ।
ദുര്വൈകല്യൈരകല്യാ അപി നിഗമപഥാസ്തത്ഫലാന്യപ്യവാപ്താ
മത്താസ്ത്വാം വിസ്മരംതഃ പ്രസജതി പതനേ യാംത്യനംതാന് വിഷാദാന്॥3॥
ത്വല്ലോകാദന്യലോകഃ ക്വനു ഭയരഹിതോ യത് പരാര്ധദ്വയാംതേ
ത്വദ്ഭീതസ്സത്യലോകേഽപി ന സുഖവസതിഃ പദ്മഭൂഃ പദ്മനാഭ ।
ഏവം ഭാവേ ത്വധര്മാര്ജിതബഹുതമസാം കാ കഥാ നാരകാണാം
തന്മേ ത്വം ഛിംധി ബംധം വരദ് കൃപണബംധോ കൃപാപൂരസിംധോ ॥4॥
യാഥാര്ഥ്യാത്ത്വന്മയസ്യൈവ ഹി മമ ന വിഭോ വസ്തുതോ ബംധമോക്ഷൌ
മായാവിദ്യാതനുഭ്യാം തവ തു വിരചിതൌ സ്വപ്നബോധോപമൌ തൌ ।
ബദ്ധേ ജീവദ്വിമുക്തിം ഗതവതി ച ഭിദാ താവതീ താവദേകോ
ഭുംക്തേ ദേഹദ്രുമസ്ഥോ വിഷയഫലരസാന്നാപരോ നിര്വ്യഥാത്മാ ॥5॥
ജീവന്മുക്തത്വമേവംവിധമിതി വചസാ കിം ഫലം ദൂരദൂരേ
തന്നാമാശുദ്ധബുദ്ധേര്ന ച ലഘു മനസശ്ശോധനം ഭക്തിതോഽന്യത് ।
തന്മേ വിഷ്ണോ കൃഷീഷ്ഠാസ്ത്വയി കൃതസകലപ്രാര്പണം ഭക്തിഭാരം
യേന സ്യാം മംക്ഷു കിംചിദ് ഗുരുവചനമിലത്ത്വത്പ്രബോധസ്ത്വദാത്മാ ॥6॥
ശബ്ദ്ബ്രഹ്മണ്യപീഹ പ്രയതിതമനസസ്ത്വാം ന ജാനംതി കേചിത്
കഷ്ടം വംധ്യശ്രമാസ്തേ ചിരതരമിഹ ഗാം ബിഭ്രതേ നിഷ്പ്രസൂതിമ് ।
യസ്യാം വിശ്വാഭിരാമാസ്സകലമലഹരാ ദിവ്യലീലാവതാരാഃ
സച്ചിത്സാംദ്രം ച രൂപം തവ ന നിഗദിതം താം ന വാചം ഭ്രിയാസമ് ॥7॥
യോ യാവാന് യാദൃശോ വാ ത്വമിതി കിമപി നൈവാവഗച്ഛാമി ഭൂമ്-
ന്നേവംചാനന്യഭാവസ്ത്വദനുഭജനമേവാദ്രിയേ ചൈദ്യവൈരിന് ।
ത്വല്ലിംഗാനാം ത്വദംഘ്രിപ്രിയജനസദസാം ദര്ശനസ്പര്ശനാദി-
ര്ഭൂയാന്മേ ത്വത്പ്രപൂജാനതിനുതിഗുണകര്മാനുകീര്ത്യാദരോഽപി ॥8॥
യദ്യല്ലഭ്യേത തത്തത്തവ സമുപഹൃതം ദേവ ദാസോഽസ്മി തേഽഹം
ത്വദ്ഗേഹോന്മാര്ജനാദ്യം ഭവതു മമ മുഹുഃ കര്മ നിര്മായമേവ ।
സൂര്യാഗ്നിബ്രാഹ്മണാത്മാദിഷു ലസിതചതുര്ബാഹുമാരാധയേ ത്വാം
ത്വത്പ്രേമാര്ദ്രത്വരൂപോ മമ സതതമഭിഷ്യംദതാം ഭക്തിയോഗഃ ॥9॥
ഐക്യം തേ ദാനഹോമവ്രതനിയമതപസ്സാംഖ്യയോഗൈര്ദുരാപം
ത്വത്സംഗേനൈവ ഗോപ്യഃ കില സുകൃതിതമാ പ്രാപുരാനംദസാംദ്രമ് ।
ഭക്തേഷ്വന്യേഷു ഭൂയസ്സ്വപി ബഹുമനുഷേ ഭക്തിമേവ ത്വമാസാം
തന്മേ ത്വദ്ഭക്തിമേവ ദ്രഢയ ഹര ഗദാന് കൃഷ്ണ വാതാലയേശ ॥10॥