॥ പ്രഥമമുംഡകേ ദ്വിതീയഃ ഖംഡഃ ॥
തദേതത് സത്യം മംത്രേഷു കര്മാണി കവയോ
യാന്യപശ്യംസ്താനി ത്രേതായാം ബഹുധാ സംതതാനി ।
താന്യാചരഥ നിയതം സത്യകാമാ ഏഷ വഃ
പംഥാഃ സുകൃതസ്യ ലോകേ ॥ 1॥
യദാ ലേലായതേ ഹ്യര്ചിഃ സമിദ്ധേ ഹവ്യവാഹനേ ।
തദാഽഽജ്യഭാഗാവംതരേണാഽഽഹുതീഃ പ്രതിപാദയേത് ॥ 2॥
യസ്യാഗ്നിഹോത്രമദര്ശമപൌര്ണമാസ-
മചാതുര്മാസ്യമനാഗ്രയണമതിഥിവര്ജിതം ച ।
അഹുതമവൈശ്വദേവമവിധിനാ ഹുത-
മാസപ്തമാംസ്തസ്യ ലോകാന് ഹിനസ്തി ॥ 3॥
കാലീ കരാലീ ച മനോജവാ ച
സുലോഹിതാ യാ ച സുധൂമ്രവര്ണാ ।
സ്ഫുലിംഗിനീ വിശ്വരുചീ ച ദേവീ
ലേലായമാനാ ഇതി സപ്ത ജിഹ്വാഃ ॥ 4॥
ഏതേഷു യശ്ചരതേ ഭ്രാജമാനേഷു യഥാകാലം
ചാഹുതയോ ഹ്യാദദായന്ന് ।
തം നയംത്യേതാഃ സൂര്യസ്യ രശ്മയോ യത്ര
ദേവാനാം പതിരേകോഽധിവാസഃ ॥ 5॥
ഏഹ്യേഹീതി തമാഹുതയഃ സുവര്ചസഃ
സൂര്യസ്യ രശ്മിഭിര്യജമാനം-വഁഹംതി ।
പ്രിയാം-വാഁചമഭിവദംത്യോഽര്ചയംത്യ
ഏഷ വഃ പുണ്യഃ സുകൃതോ ബ്രഹ്മലോകഃ ॥ 6॥
പ്ലവാ ഹ്യേതേ അദൃഢാ യജ്ഞരൂപാ
അഷ്ടാദശോക്തമവരം-യേഁഷു കര്മ ।
ഏതച്ഛ്രേയോ യേഽഭിനംദംതി മൂഢാ
ജരാമൃത്യും തേ പുനരേവാപി യംതി ॥ 7॥
അവിദ്യായാമംതരേ വര്തമാനാഃ
സ്വയം ധീരാഃ പംഡിതം മന്യമാനാഃ ।
ജംഘന്യമാനാഃ പരിയംതി മൂഢാ
അംധേനൈവ നീയമാനാ യഥാംധാഃ ॥ 8॥
അവിദ്യായം ബഹുധാ വര്തമാനാ വയം
കൃതാര്ഥാ ഇത്യഭിമന്യംതി ബാലാഃ ।
യത് കര്മിണോ ന പ്രവേദയംതി രാഗാത്
തേനാതുരാഃ ക്ഷീണലോകാശ്ച്യവംതേ ॥ 9॥
ഇഷ്ടാപൂര്തം മന്യമാനാ വരിഷ്ഠം
നാന്യച്ഛ്രേയോ വേദയംതേ പ്രമൂഢാഃ ।
നാകസ്യ പൃഷ്ഠേ തേ സുകൃതേഽനുഭൂത്വേമം
ലോകം ഹീനതരം-വാഁ വിശംതി ॥ 10॥
തപഃശ്രദ്ധേ യേ ഹ്യുപവസംത്യരണ്യേ
ശാംതാ വിദ്വാംസോ ഭൈക്ഷ്യചര്യാം ചരംതഃ ।
സൂര്യദ്വാരേണ തേ വിരജാഃ പ്രയാംതി
യത്രാമൃതഃ സ പുരുഷോ ഹ്യവ്യയാത്മാ ॥ 11॥
പരീക്ഷ്യ ലോകാന് കര്മചിതാന് ബ്രാഹ്മണോ
നിര്വേദമായാന്നാസ്ത്യകൃതഃ കൃതേന ।
തദ്വിജ്ഞാനാര്ഥം സ ഗുരുമേവാഭിഗച്ഛേത്
സമിത്പാണിഃ ശ്രോത്രിയം ബ്രഹ്മനിഷ്ഠമ് ॥ 12॥
തസ്മൈ സ വിദ്വാനുപസന്നായ സമ്യക്
പ്രശാംതചിത്തായ ശമാന്വിതായ ।
യേനാക്ഷരം പുരുഷം-വേഁദ സത്യം പ്രോവാച
താം തത്ത്വതോ ബ്രഹ്മവിദ്യാമ് ॥ 13॥
॥ ഇതി മുംഡകോപനിഷദി പ്രഥമമുംഡകേ ദ്വിതീയഃ ഖംഡഃ ॥