അഥ തൃതീയസ്തോത്രമ്
കുരു ഭുംക്ഷ്വ ച കര്മ നിജം നിയതം ഹരിപാദവിനമ്രധിയാ സതതമ് ।
ഹരിരേവ പരോ ഹരിരേവ ഗുരുഃ ഹരിരേവ ജഗത്പിതൃമാതൃഗതിഃ ॥ 1॥
ന തതോഽസ്ത്യപരം ജഗദീഡ്യതമം (ജഗതീഡ്യതമം) പരമാത്പരതഃ പുരുഷോത്തമതഃ ।
തദലം ബഹുലോകവിചിംതനയാ പ്രവണം കുരു മാനസമീശപദേ ॥ 2॥
യതതോഽപി ഹരേഃ പദസംസ്മരണേ സകലം ഹ്യഘമാശു ലയം വ്രജതി ।
സ്മരതസ്തു വിമുക്തിപദം പരമം സ്ഫുടമേഷ്യതി തത്കിമപാക്രിയതേ ॥ 3॥
ശ‍ഋണുതാമലസത്യവചഃ പരമം ശപഥേരിതം ഉച്ഛ്രിതബാഹുയുഗമ് ।
ന ഹരേഃ പരമോ ന ഹരേഃ സദൃശഃ പരമഃ സ തു സര്വ ചിദാത്മഗണാത് ॥ 4॥
യദി നാമ പരോ ന ഭവേത (ഭവേത്സ) ഹരിഃ കഥമസ്യ വശേ ജഗദേതദഭൂത് ।
യദി നാമ ന തസ്യ വശേ സകലം കഥമേവ തു നിത്യസുഖം ന ഭവേത് ॥ 5॥
ന ച കര്മവിമാമല കാലഗുണപ്രഭൃതീശമചിത്തനു തദ്ധി യതഃ ।
ചിദചിത്തനു സര്വമസൌ തു ഹരിര്യമയേദിതി വൈദികമസ്തി വചഃ ॥ 6॥
വ്യവഹാരഭിദാഽപി ഗുരോര്ജഗതാം ന തു ചിത്തഗതാ സ ഹി ചോദ്യപരമ് ।
ബഹവഃ പുരുഷാഃ പുരുഷപ്രവരോ ഹരിരിത്യവദത്സ്വയമേവ ഹരിഃ ॥ 7॥
ചതുരാനന പൂര്വവിമുക്തഗണാ ഹരിമേത്യ തു പൂര്വവദേവ സദാ ।
നിയതോച്ചവിനീചതയൈവ നിജാം സ്ഥിതിമാപുരിതി സ്മ പരം വചനമ് ॥ 8॥
ആനംദതീര്ഥസന്നാമ്നാ പൂര്ണപ്രജ്ഞാഭിധായുജാ ।
കൃതം ഹര്യഷ്ടകം ഭക്ത്യാ പഠതഃ പ്രീയതേ ഹരിഃ ॥ 9॥
ഇതി ശ്രീമദാനംദതീര്ഥഭഗവത്പാദാചാര്യ വിരചിതം
ദ്വാദശസ്തോത്രേഷു തൃതീയസ്തോത്രം സംപൂര്ണമ്