ശ്രീ ഗണേശായ നമഃ ।
ശ്രീ മഹാദേവ ഉവാച ।
തതോ രാമഃ സ്വയം പ്രാഹ ഹനുമംതമുപസ്ഥിതമ് ।
ശ‍ഋണു യത്വം പ്രവക്ഷ്യാമി ഹ്യാത്മാനാത്മപരാത്മനാമ് ॥ 1॥
ആകാശസ്യ യഥാ ഭേദസ്ത്രിവിധോ ദൃശ്യതേ മഹാന് ।
ജലാശയേ മഹാകാശസ്തദവച്ഛിന്ന ഏവ ഹി ।
പ്രതിബിംബാഖ്യമപരം ദൃശ്യതേ ത്രിവിധം നഭഃ ॥ 2॥
ബുദ്ധ്യവച്ഛിന്നചൈതന്യമേകം പൂര്ണമഥാപരമ് ।
ആഭാസസ്ത്വപരം ബിംബഭൂതമേവം ത്രിധാ ചിതിഃ ॥ 3॥
സാഭാസബുദ്ധേഃ കര്തൃത്വമവിച്ഛിന്നേഽവികാരിണി ।
സാക്ഷിണ്യാരോപ്യതേ ഭ്രാംത്യാ ജീവത്വം ച തഥാഽബുധൈഃ ॥ 4॥
ആഭാസസ്തു മൃഷാബുദ്ധിരവിദ്യാകാര്യമുച്യതേ ।
അവിച്ഛിന്നം തു തദ്ബ്രഹ്മ വിച്ഛേദസ്തു വികല്പിതഃ ॥ 5॥
അവിച്ഛിന്നസ്യ പൂര്ണേന ഏകത്വം പ്രതിപദ്യതേ ।
തത്ത്വമസ്യാദിവാക്യൈശ്ച സാഭാസസ്യാഹമസ്തഥാ ॥ 6॥
ഐക്യജ്ഞാനം യദോത്പന്നം മഹാവാക്യേന ചാത്മനോഃ ।
തദാഽവിദ്യാ സ്വകാര്യൈശ്ച നശ്യത്യേവ ന സംശയഃ ॥ 7॥
ഏതദ്വിജ്ഞായ മദ്ഭക്തോ മദ്ഭാവായോപപദ്യതേ
മദ്ഭക്തിവിമുഖാനാം ഹി ശാസ്ത്രഗര്തേഷു മുഹ്യതാമ് ।
ന ജ്ഞാനം ന ച മോക്ഷഃ സ്യാത്തേഷാം ജന്മശതൈരപി ॥ 8॥
ഇദം രഹസ്യം ഹൃദയം മമാത്മനോ മയൈവ സാക്ഷാത്കഥിതം തവാനഘ ।
മദ്ഭക്തിഹീനായ ശഠായ ന ത്വയാ ദാതവ്യമൈംദ്രാദപി രാജ്യതോഽധികമ് ॥ 9॥
॥ ശ്രീമദധ്യാത്മരാമായണേ ബാലകാംഡേ ശ്രീരാമഹൃദയം സംപൂര്ണമ് ॥