પ્રીત્યા દૈત્યસ્તવ તનુમહઃપ્રેક્ષણાત્ સર્વથાઽપિ
ત્વામારાધ્યન્નજિત રચયન્નંજલિં સંજગાદ ।
મત્તઃ કિં તે સમભિલષિતં વિપ્રસૂનો વદ ત્વં
વિત્તં ભક્તં ભવનમવનીં વાઽપિ સર્વં પ્રદાસ્યે ॥1॥
તામીક્ષણાં બલિગિરમુપાકર્ણ્ય કારુણ્યપૂર્ણોઽ-
પ્યસ્યોત્સેકં શમયિતુમના દૈત્યવંશં પ્રશંસન્ ।
ભૂમિં પાદત્રયપરિમિતાં પ્રાર્થયામાસિથ ત્વં
સર્વં દેહીતિ તુ નિગદિતે કસ્ય હાસ્યં ન વા સ્યાત્ ॥2॥
વિશ્વેશં માં ત્રિપદમિહ કિં યાચસે બાલિશસ્ત્વં
સર્વાં ભૂમિં વૃણુ કિમમુનેત્યાલપત્ત્વાં સ દૃપ્યન્ ।
યસ્માદ્દર્પાત્ ત્રિપદપરિપૂર્ત્યક્ષમઃ ક્ષેપવાદાન્
બંધં ચાસાવગમદતદર્હોઽપિ ગાઢોપશાંત્યૈ ॥3॥
પાદત્રય્યા યદિ ન મુદિતો વિષ્ટપૈર્નાપિ તુષ્યે-
દિત્યુક્તેઽસ્મિન્ વરદ ભવતે દાતુકામેઽથ તોયમ્ ।
દૈત્યાચાર્યસ્તવ ખલુ પરીક્ષાર્થિનઃ પ્રેરણાત્તં
મા મા દેયં હરિરયમિતિ વ્યક્તમેવાબભાષે ॥4॥
યાચત્યેવં યદિ સ ભગવાન્ પૂર્ણકામોઽસ્મિ સોઽહં
દાસ્યામ્યેવ સ્થિરમિતિ વદન્ કાવ્યશપ્તોઽપિ દૈત્યઃ ।
વિંધ્યાવલ્યા નિજદયિતયા દત્તપાદ્યાય તુભ્યં
ચિત્રં ચિત્રં સકલમપિ સ પ્રાર્પયત્તોયપૂર્વમ્ ॥5॥
નિસ્સંદેહં દિતિકુલપતૌ ત્વય્યશેષાર્પણં તદ્-
વ્યાતન્વાને મુમુચુઃ-ઋષયઃ સામરાઃ પુષ્પવર્ષમ્ ।
દિવ્યં રૂપં તવ ચ તદિદં પશ્યતાં વિશ્વભાજા-
મુચ્ચૈરુચ્ચૈરવૃધદવધીકૃત્ય વિશ્વાંડભાંડમ્ ॥6॥
ત્વત્પાદાગ્રં નિજપદગતં પુંડરીકોદ્ભવોઽસૌ
કુંડીતોયૈરસિચદપુનાદ્યજ્જલં વિશ્વલોકાન્ ।
હર્ષોત્કર્ષાત્ સુબહુ નનૃતે ખેચરૈરુત્સવેઽસ્મિન્
ભેરીં નિઘ્નન્ ભુવનમચરજ્જાંબવાન્ ભક્તિશાલી ॥7॥
તાવદ્દૈત્યાસ્ત્વનુમતિમૃતે ભર્તુરારબ્ધયુદ્ધા
દેવોપેતૈર્ભવદનુચરૈસ્સંગતા ભંગમાપન્ ।
કાલાત્માઽયં વસતિ પુરતો યદ્વશાત્ પ્રાગ્જિતાઃ સ્મઃ
કિં વો યુદ્ધૈરિતિ બલિગિરા તેઽથ પાતાલમાપુઃ ॥8॥
પાશૈર્બદ્ધં પતગપતિના દૈત્યમુચ્ચૈરવાદી-
સ્તાર્ત્તીયીકં દિશ મમ પદં કિં ન વિશ્વેશ્વરોઽસિ ।
પાદં મૂર્ધ્નિ પ્રણય ભગવન્નિત્યકંપં વદંતં
પ્રહ્લાદ્સ્તં સ્વયમુપગતો માનયન્નસ્તવીત્ત્વામ્ ॥9॥
દર્પોચ્છિત્ત્યૈ વિહિતમખિલં દૈત્ય સિદ્ધોઽસિ પુણ્યૈ-
ર્લોકસ્તેઽસ્તુ ત્રિદિવવિજયી વાસવત્વં ચ પશ્ચાત્ ।
મત્સાયુજ્યં ભજ ચ પુનરિત્યન્વગૃહ્ણા બલિં તં
વિપ્રૈસ્સંતાનિતમખવરઃ પાહિ વાતાલયેશ ॥10॥