ଵିଦିତାଖିଲ ଶାସ୍ତ୍ର ସୁଧା ଜଲଧେ
ମହିତୋପନିଷତ୍-କଥିତାର୍ଥ ନିଧେ ।
ହୃଦୟେ କଲୟେ ଵିମଲଂ ଚରଣଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 1 ॥
କରୁଣା ଵରୁଣାଲୟ ପାଲୟ ମାଂ
ଭଵସାଗର ଦୁଃଖ ଵିଦୂନ ହୃଦମ୍ ।
ରଚୟାଖିଲ ଦର୍ଶନ ତତ୍ତ୍ଵଵିଦଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 2 ॥
ଭଵତା ଜନତା ସୁହିତା ଭଵିତା
ନିଜବୋଧ ଵିଚାରଣ ଚାରୁମତେ ।
କଲୟେଶ୍ଵର ଜୀଵ ଵିଵେକ ଵିଦଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 3 ॥
ଭଵ ଏଵ ଭଵାନିତି ମେ ନିତରାଂ
ସମଜାୟତ ଚେତସି କୌତୁକିତା ।
ମମ ଵାରୟ ମୋହ ମହାଜଲଧିଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 4 ॥
ସୁକୃତେଽଧିକୃତେ ବହୁଧା ଭଵତୋ
ଭଵିତା ସମଦର୍ଶନ ଲାଲସତା ।
ଅତି ଦୀନମିମଂ ପରିପାଲୟ ମାଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 5 ॥
ଜଗତୀମଵିତୁଂ କଲିତାକୃତୟୋ
ଵିଚରଂତି ମହାମାହ ସଚ୍ଛଲତଃ ।
ଅହିମାଂଶୁରିଵାତ୍ର ଵିଭାସି ଗୁରୋ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 6 ॥
ଗୁରୁପୁଂଗଵ ପୁଂଗଵକେତନ ତେ
ସମତାମୟତାଂ ନ ହି କୋଽପି ସୁଧୀଃ ।
ଶରଣାଗତ ଵତ୍ସଲ ତତ୍ତ୍ଵନିଧେ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 7 ॥
ଵିଦିତା ନ ମୟା ଵିଶଦୈକ କଲା
ନ ଚ କିଂଚନ କାଂଚନମସ୍ତି ଗୁରୋ ।
ଦୃତମେଵ ଵିଧେହି କୃପାଂ ସହଜାଂ
ଭଵ ଶଂକର ଦେଶିକ ମେ ଶରଣମ୍ ॥ 8 ॥