ଆନଂଦରୂପ ଭଗଵନ୍ନୟି ତେଽଵତାରେ
ପ୍ରାପ୍ତେ ପ୍ରଦୀପ୍ତଭଵଦଂଗନିରୀୟମାଣୈଃ ।
କାଂତିଵ୍ରଜୈରିଵ ଘନାଘନମଂଡଲୈର୍ଦ୍ୟା-
ମାଵୃଣ୍ଵତୀ ଵିରୁରୁଚେ କିଲ ଵର୍ଷଵେଲା ॥1॥
ଆଶାସୁ ଶୀତଲତରାସୁ ପୟୋଦତୋୟୈ-
ରାଶାସିତାପ୍ତିଵିଵଶେଷୁ ଚ ସଜ୍ଜନେଷୁ ।
ନୈଶାକରୋଦୟଵିଧୌ ନିଶି ମଧ୍ୟମାୟାଂ
କ୍ଲେଶାପହସ୍ତ୍ରିଜଗତାଂ ତ୍ଵମିହାଵିରାସୀଃ ॥2॥
ବାଲ୍ୟସ୍ପୃଶାଽପି ଵପୁଷା ଦଧୁଷା ଵିଭୂତୀ-
ରୁଦ୍ୟତ୍କିରୀଟକଟକାଂଗଦହାରଭାସା ।
ଶଂଖାରିଵାରିଜଗଦାପରିଭାସିତେନ
ମେଘାସିତେନ ପରିଲେସିଥ ସୂତିଗେହେ ॥3॥
ଵକ୍ଷଃସ୍ଥଲୀସୁଖନିଲୀନଵିଲାସିଲକ୍ଷ୍ମୀ-
ମଂଦାକ୍ଷଲକ୍ଷିତକଟାକ୍ଷଵିମୋକ୍ଷଭେଦୈଃ ।
ତନ୍ମଂଦିରସ୍ୟ ଖଲକଂସକୃତାମଲକ୍ଷ୍ମୀ-
ମୁନ୍ମାର୍ଜୟନ୍ନିଵ ଵିରେଜିଥ ଵାସୁଦେଵ ॥4॥
ଶୌରିସ୍ତୁ ଧୀରମୁନିମଂଡଲଚେତସୋଽପି
ଦୂରସ୍ଥିତଂ ଵପୁରୁଦୀକ୍ଷ୍ୟ ନିଜେକ୍ଷଣାଭ୍ୟାମ୍ ॥
ଆନଂଦଵାଷ୍ପପୁଲକୋଦ୍ଗମଗଦ୍ଗଦାର୍ଦ୍ର-
ସ୍ତୁଷ୍ଟାଵ ଦୃଷ୍ଟିମକରଂଦରସଂ ଭଵଂତମ୍ ॥5॥
ଦେଵ ପ୍ରସୀଦ ପରପୂରୁଷ ତାପଵଲ୍ଲୀ-
ନିର୍ଲୂନଦାତ୍ରସମନେତ୍ରକଲାଵିଲାସିନ୍ ।
ଖେଦାନପାକୁରୁ କୃପାଗୁରୁଭିଃ କଟାକ୍ଷୈ-
ରିତ୍ୟାଦି ତେନ ମୁଦିତେନ ଚିରଂ ନୁତୋଽଭୂଃ ॥6॥
ମାତ୍ରା ଚ ନେତ୍ରସଲିଲାସ୍ତୃତଗାତ୍ରଵଲ୍ୟା
ସ୍ତୋତ୍ରୈରଭିଷ୍ଟୁତଗୁଣଃ କରୁଣାଲୟସ୍ତ୍ଵମ୍ ।
ପ୍ରାଚୀନଜନ୍ମୟୁଗଲଂ ପ୍ରତିବୋଧ୍ୟ ତାଭ୍ୟାଂ
ମାତୁର୍ଗିରା ଦଧିଥ ମାନୁଷବାଲଵେଷମ୍ ॥7॥
ତ୍ଵତ୍ପ୍ରେରିତସ୍ତଦନୁ ନଂଦତନୂଜୟା ତେ
ଵ୍ୟତ୍ୟାସମାରଚୟିତୁଂ ସ ହି ଶୂରସୂନୁଃ ।
ତ୍ଵାଂ ହସ୍ତୟୋରଧୃତ ଚିତ୍ତଵିଧାର୍ୟମାର୍ୟୈ-
ରଂଭୋରୁହସ୍ଥକଲହଂସକିଶୋରରମ୍ୟମ୍ ॥8॥
ଜାତା ତଦା ପଶୁପସଦ୍ମନି ୟୋଗନିଦ୍ରା ।
ନିଦ୍ରାଵିମୁଦ୍ରିତମଥାକୃତ ପୌରଲୋକମ୍ ।
ତ୍ଵତ୍ପ୍ରେରଣାତ୍ କିମିଵ ଚିତ୍ରମଚେତନୈର୍ୟଦ୍-
ଦ୍ଵାରୈଃ ସ୍ଵୟଂ ଵ୍ୟଘଟି ସଂଘଟିତୈଃ ସୁଗାଢମ୍ ॥9॥
ଶେଷେଣ ଭୂରିଫଣଵାରିତଵାରିଣାଽଥ
ସ୍ଵୈରଂ ପ୍ରଦର୍ଶିତପଥୋ ମଣିଦୀପିତେନ ।
ତ୍ଵାଂ ଧାରୟନ୍ ସ ଖଲୁ ଧନ୍ୟତମଃ ପ୍ରତସ୍ଥେ
ସୋଽୟଂ ତ୍ଵମୀଶ ମମ ନାଶୟ ରୋଗଵେଗାନ୍ ॥10॥