(ఋగ్వేదే అంతిమం సూక్తం)

ఓం సంస॒మిద్యువసే వృష॒న్నగ్నే॒ విశ్వా᳚న్య॒ర్య ఆ ।
ఇ॒ళస్ప॒దే సమి॑ధ్యసే॒ స నో॒ వసూ॒న్యాభర ॥

సంగ॑చ్ఛధ్వం॒ సం​వఀదధ్వం॒ సం-వోఀ॒ మనాం᳚సి జానతామ్ ।
దే॒వా భా॒గం-యఀథా॒ పూర్వే᳚ సంజానా॒నా ఉ॒పాసతే ॥

స॒మా॒నో మంత్రః॒ సమితిః సమా॒నీ సమా॒నం మన॑స్స॒హ చి॒త్తమే᳚షామ్ ।
స॒మా॒నం మంత్రమ॒భిమం᳚త్రయే వః సమా॒నేన వో హ॒విషా᳚ జుహోమి ॥

స॒మా॒నీ వ॒ ఆకూ᳚తిః సమా॒నా హృదయాని వః ।
స॒మా॒నమ॑స్తు వో॒ మనో॒ యథా᳚ వః॒ సుస॒హాసతి ॥

ఓం శాంతిః॒ శంతిః॒ శాంతిః॑ ॥