ఉద్గచ్ఛతస్తవ కరాదమృతం హరత్సు
దైత్యేషు తానశరణాననునీయ దేవాన్ ।
సద్యస్తిరోదధిథ దేవ భవత్ప్రభావా-
దుద్యత్స్వయూథ్యకలహా దితిజా బభూవుః ॥1॥
శ్యామాం రుచాఽపి వయసాఽపి తనుం తదానీం
ప్రాప్తోఽసి తుంగకుచమండలభంగురాం త్వమ్ ।
పీయూషకుంభకలహం పరిముచ్య సర్వే
తృష్ణాకులాః ప్రతియయుస్త్వదురోజకుంభే ॥2॥
కా త్వం మృగాక్షి విభజస్వ సుధామిమామి-
త్యారూఢరాగవివశానభియాచతోఽమూన్ ।
విశ్వస్యతే మయి కథం కులటాఽస్మి దైత్యా
ఇత్యాలపన్నపి సువిశ్వసితానతానీః ॥3॥
మోదాత్ సుధాకలశమేషు దదత్సు సా త్వం
దుశ్చేష్టితం మమ సహధ్వమితి బ్రువాణా ।
పంక్తిప్రభేదవినివేశితదేవదైత్యా
లీలావిలాసగతిభిః సమదాః సుధాం తామ్ ॥4॥
అస్మాస్వియం ప్రణయిణీత్యసురేషు తేషు
జోషం స్థితేష్వథ సమాప్య సుధాం సురేషు ।
త్వం భక్తలోకవశగో నిజరూపమేత్య
స్వర్భానుమర్ధపరిపీతసుధం వ్యలావీః ॥5॥
త్వత్తః సుధాహరణయోగ్యఫలం పరేషు
దత్వా గతే త్వయి సురైః ఖలు తే వ్యగృహ్ణన్ ।
ఘోరేఽథ మూర్ఛతి రణే బలిదైత్యమాయా-
వ్యామోహితే సురగణే త్వమిహావిరాసీః ॥6॥
త్వం కాలనేమిమథ మాలిముఖాంజఘంథ
శక్రో జఘాన బలిజంభవలాన్ సపాకాన్ ।
శుష్కార్ద్రదుష్కరవధే నముచౌ చ లూనే
ఫేనేన నారదగిరా న్యరుణో రణం త్వమ్ ॥7॥
యోషావపుర్దనుజమోహనమాహితం తే
శ్రుత్వా విలోకనకుతూహలవాన్ మహేశః ।
భూతైస్సమం గిరిజయా చ గతః పదం తే
స్తుత్వాఽబ్రవీదభిమతం త్వమథో తిరోధాః ॥8॥
ఆరామసీమని చ కందుకఘాతలీలా-
లోలాయమాననయనాం కమనీం మనోజ్ఞామ్ ।
త్వామేష వీక్ష్య విగలద్వసనాం మనోభూ-
వేగాదనంగరిపురంగ సమాలిలింగ ॥9॥
భూయోఽపి విద్రుతవతీముపధావ్య దేవో
వీర్యప్రమోక్షవికసత్పరమార్థబోధః ।
త్వన్మానితస్తవ మహత్త్వమువాచ దేవ్యై
తత్తాదృశస్త్వమవ వాతనికేతనాథ ॥10॥