త్వామేకదా గురుమరుత్పురనాథ వోఢుం
గాఢాధిరూఢగరిమాణమపారయంతీ ।
మాతా నిధాయ శయనే కిమిదం బతేతి
ధ్యాయంత్యచేష్టత గృహేషు నివిష్టశంకా ॥1॥
తావద్విదూరముపకర్ణితఘోరఘోష-
వ్యాజృంభిపాంసుపటలీపరిపూరితాశః ।
వాత్యావపుస్స కిల దైత్యవరస్తృణావ-
ర్తాఖ్యో జహార జనమానసహారిణం త్వామ్ ॥2॥
ఉద్దామపాంసుతిమిరాహతదృష్టిపాతే
ద్రష్టుం కిమప్యకుశలే పశుపాలలోకే ।
హా బాలకస్య కిమితి త్వదుపాంతమాప్తా
మాతా భవంతమవిలోక్య భృశం రురోద ॥3॥
తావత్ స దానవవరోఽపి చ దీనమూర్తి-
ర్భావత్కభారపరిధారణలూనవేగః ।
సంకోచమాప తదను క్షతపాంసుఘోషే
ఘోషే వ్యతాయత భవజ్జననీనినాదః ॥4॥
రోదోపకర్ణనవశాదుపగమ్య గేహం
క్రందత్సు నందముఖగోపకులేషు దీనః ।
త్వాం దానవస్త్వఖిలముక్తికరం ముముక్షు-
స్త్వయ్యప్రముంచతి పపాత వియత్ప్రదేశాత్ ॥5॥
రోదాకులాస్తదను గోపగణా బహిష్ఠ-
పాషాణపృష్ఠభువి దేహమతిస్థవిష్ఠమ్ ।
ప్రైక్షంత హంత నిపతంతమముష్య వక్ష-
స్యక్షీణమేవ చ భవంతమలం హసంతమ్ ॥6॥
గ్రావప్రపాతపరిపిష్టగరిష్ఠదేహ-
భ్రష్టాసుదుష్టదనుజోపరి ధృష్టహాసమ్ ।
ఆఘ్నానమంబుజకరేణ భవంతమేత్య
గోపా దధుర్గిరివరాదివ నీలరత్నమ్ ॥7॥
ఏకైకమాశు పరిగృహ్య నికామనంద-
న్నందాదిగోపపరిరబ్ధవిచుంబితాంగమ్ ।
ఆదాతుకామపరిశంకితగోపనారీ-
హస్తాంబుజప్రపతితం ప్రణుమో భవంతమ్ ॥8॥
భూయోఽపి కిన్ను కృణుమః ప్రణతార్తిహారీ
గోవింద ఏవ పరిపాలయతాత్ సుతం నః ।
ఇత్యాది మాతరపితృప్రముఖైస్తదానీం
సంప్రార్థితస్త్వదవనాయ విభో త్వమేవ ॥9॥
వాతాత్మకం దనుజమేవమయి ప్రధూన్వన్
వాతోద్భవాన్ మమ గదాన్ కిము నో ధునోషి ।
కిం వా కరోమి పునరప్యనిలాలయేశ
నిశ్శేషరోగశమనం ముహురర్థయే త్వామ్ ॥10॥