త్వయి విహరణలోలే బాలజాలైః ప్రలంబ-
ప్రమథనసవిలంబే ధేనవః స్వైరచారాః ।
తృణకుతుకనివిష్టా దూరదూరం చరంత్యః
కిమపి విపినమైషీకాఖ్యమీషాంబభూవుః ॥1॥
అనధిగతనిదాఘక్రౌర్యవృందావనాంతాత్
బహిరిదముపయాతాః కాననం ధేనవస్తాః ।
తవ విరహవిషణ్ణా ఊష్మలగ్రీష్మతాప-
ప్రసరవిసరదంభస్యాకులాః స్తంభమాపుః ॥2॥
తదను సహ సహాయైర్దూరమన్విష్య శౌరే
గలితసరణిముంజారణ్యసంజాతఖేదమ్ ।
పశుకులమభివీక్ష్య క్షిప్రమానేతుమారా-
త్త్వయి గతవతి హీ హీ సర్వతోఽగ్నిర్జజృంభే ॥3॥
సకలహరితి దీప్తే ఘోరభాంకారభీమే
శిఖిని విహతమార్గా అర్ధదగ్ధా ఇవార్తాః ।
అహహ భువనబంధో పాహి పాహీతి సర్వే
శరణముపగతాస్త్వాం తాపహర్తారమేకమ్ ॥4॥
అలమలమతిభీత్యా సర్వతో మీలయధ్వం
దృశమితి తవ వాచా మీలితాక్షేషు తేషు ।
క్వ ను దవదహనోఽసౌ కుత్ర ముంజాటవీ సా
సపది వవృతిరే తే హంత భాండీరదేశే ॥5॥
జయ జయ తవ మాయా కేయమీశేతి తేషాం
నుతిభిరుదితహాసో బద్ధనానావిలాసః ।
పునరపి విపినాంతే ప్రాచరః పాటలాది-
ప్రసవనికరమాత్రగ్రాహ్యఘర్మానుభావే ॥6॥
త్వయి విముఖమివోచ్చైస్తాపభారం వహంతం
తవ భజనవదంతః పంకముచ్ఛోషయంతమ్ ।
తవ భుజవదుదంచద్భూరితేజఃప్రవాహం
తపసమయమనైషీర్యామునేషు స్థలేషు ॥7॥
తదను జలదజాలైస్త్వద్వపుస్తుల్యభాభి-
ర్వికసదమలవిద్యుత్పీతవాసోవిలాసైః ।
సకలభువనభాజాం హర్షదాం వర్షవేలాం
క్షితిధరకుహరేషు స్వైరవాసీ వ్యనైషీః ॥8॥
కుహరతలనివిష్టం త్వాం గరిష్ఠం గిరీంద్రః
శిఖికులనవకేకాకాకుభిః స్తోత్రకారీ ।
స్ఫుటకుటజకదంబస్తోమపుష్పాంజలిం చ
ప్రవిదధదనుభేజే దేవ గోవర్ధనోఽసౌ ॥9॥
అథ శరదముపేతాం తాం భవద్భక్తచేతో-
విమలసలిలపూరాం మానయన్ కాననేషు ।
తృణమమలవనాంతే చారు సంచారయన్ గాః
పవనపురపతే త్వం దేహి మే దేహసౌఖ్యమ్ ॥10॥