స్ఫురత్పరానందరసాత్మకేన త్వయా సమాసాదితభోగలీలాః ।
అసీమమానందభరం ప్రపన్నా మహాంతమాపుర్మదమంబుజాక్ష్యః ॥1॥
నిలీయతేఽసౌ మయి మయ్యమాయం రమాపతిర్విశ్వమనోభిరామః ।
ఇతి స్మ సర్వాః కలితాభిమానా నిరీక్ష్య గోవింద్ తిరోహితోఽభూః ॥2॥
రాధాభిధాం తావదజాతగర్వామతిప్రియాం గోపవధూం మురారే ।
భవానుపాదాయ గతో విదూరం తయా సహ స్వైరవిహారకారీ ॥3॥
తిరోహితేఽథ త్వయి జాతతాపాః సమం సమేతాః కమలాయతాక్ష్యః ।
వనే వనే త్వాం పరిమార్గయంత్యో విషాదమాపుర్భగవన్నపారమ్ ॥4॥
హా చూత హా చంపక కర్ణికార హా మల్లికే మాలతి బాలవల్యః ।
కిం వీక్షితో నో హృదయైకచోరః ఇత్యాది తాస్త్వత్ప్రవణా విలేపుః ॥5॥
నిరీక్షితోఽయం సఖి పంకజాక్షః పురో మమేత్యాకులమాలపంతీ ।
త్వాం భావనాచక్షుషి వీక్ష్య కాచిత్తాపం సఖీనాం ద్విగుణీచకార ॥6॥
త్వదాత్మికాస్తా యమునాతటాంతే తవానుచక్రుః కిల చేష్టితాని ।
విచిత్య భూయోఽపి తథైవ మానాత్త్వయా విముక్తాం దదృశుశ్చ రాధామ్ ॥7॥
తతః సమం తా విపినే సమంతాత్తమోవతారావధి మార్గయంత్యః ।
పునర్విమిశ్రా యమునాతటాంతే భృశం విలేపుశ్చ జగుర్గుణాంస్తే ॥8॥
తథా వ్యథాసంకులమానసానాం వ్రజాంగనానాం కరుణైకసింధో ।
జగత్త్రయీమోహనమోహనాత్మా త్వం ప్రాదురాసీరయి మందహాసీ ॥9॥
సందిగ్ధసందర్శనమాత్మకాంతం త్వాం వీక్ష్య తన్వ్యః సహసా తదానీమ్ ।
కిం కిం న చక్రుః ప్రమదాతిభారాత్ స త్వం గదాత్ పాలయ మారుతేశ ॥10॥