ఇతి త్వయి రసాకులం రమితవల్లభే వల్లవాః
కదాపి పురమంబికామితురంబికాకాననే ।
సమేత్య భవతా సమం నిశి నిషేవ్య దివ్యోత్సవం
సుఖం సుషుపురగ్రసీద్వ్రజపముగ్రనాగస్తదా ॥1॥
సమున్ముఖమథోల్ముకైరభిహతేఽపి తస్మిన్ బలా-
దముంచతి భవత్పదే న్యపతి పాహి పాహీతి తైః ।
తదా ఖలు పదా భవాన్ సముపగమ్య పస్పర్శ తం
బభౌ స చ నిజాం తనుం సముపసాద్య వైద్యధరీమ్ ॥2॥
సుదర్శనధర ప్రభో నను సుదర్శనాఖ్యోఽస్మ్యహం
మునీన్ క్వచిదపాహసం త ఇహ మాం వ్యధుర్వాహసమ్ ।
భవత్పదసమర్పణాదమలతాం గతోఽస్మీత్యసౌ
స్తువన్ నిజపదం యయౌ వ్రజపదం చ గోపా ముదా ॥3॥
కదాపి ఖలు సీరిణా విహరతి త్వయి స్త్రీజనై-
ర్జహార ధనదానుగః స కిల శంఖచూడోఽబలాః ।
అతిద్రుతమనుద్రుతస్తమథ ముక్తనారీజనం
రురోజిథ శిరోమణిం హలభృతే చ తస్యాదదాః ॥4॥
దినేషు చ సుహృజ్జనైస్సహ వనేషు లీలాపరం
మనోభవమనోహరం రసితవేణునాదామృతమ్ ।
భవంతమమరీదృశామమృతపారణాదాయినం
విచింత్య కిము నాలపన్ విరహతాపితా గోపికాః ॥5॥
భోజరాజభృతకస్త్వథ కశ్చిత్ కష్టదుష్టపథదృష్టిరరిష్టః ।
నిష్ఠురాకృతిరపష్ఠునినాదస్తిష్ఠతే స్మ భవతే వృషరూపీ ॥6॥
శాక్వరోఽథ జగతీధృతిహారీ మూర్తిమేష బృహతీం ప్రదధానః ।
పంక్తిమాశు పరిఘూర్ణ్య పశూనాం ఛందసాం నిధిమవాప భవంతమ్ ॥7॥
తుంగశృంగముఖమాశ్వభియంతం సంగృహయ్య రభసాదభియం తమ్ ।
భద్రరూపమపి దైత్యమభద్రం మర్దయన్నమదయః సురలోకమ్ ॥8॥
చిత్రమద్య భగవన్ వృషఘాతాత్ సుస్థిరాఽజని వృషస్థితిరుర్వ్యామ్ ।
వర్ధతే చ వృషచేతసి భూయాన్ మోద ఇత్యభినుతోఽసి సురైస్త్వమ్ ॥9॥
ఔక్షకాణి పరిధావత దూరం వీక్ష్యతామయమిహోక్షవిభేదీ ।
ఇత్థమాత్తహసితైః సహ గోపైర్గేహగస్త్వమవ వాతపురేశ ॥10॥