యత్నేషు సర్వేష్వపి నావకేశీ కేశీ స భోజేశితురిష్టబంధుః ।
త్వాం సింధుజావాప్య ఇతీవ మత్వా సంప్రాప్తవాన్ సింధుజవాజిరూపః ॥1॥
గంధర్వతామేష గతోఽపి రూక్షైర్నాదైః సముద్వేజితసర్వలోకః ।
భవద్విలోకావధి గోపవాటీం ప్రమర్ద్య పాపః పునరాపతత్త్వామ్ ॥2॥
తార్క్ష్యార్పితాంఘ్రేస్తవ తార్క్ష్య ఏష చిక్షేప వక్షోభువి నామ పాదమ్ ।
భృగోః పదాఘాతకథాం నిశమ్య స్వేనాపి శక్యం తదితీవ మోహాత్ ॥3॥
ప్రవంచయన్నస్య ఖురాంచలం ద్రాగముంచ చిక్షేపిథ దూరదూరం
సమ్మూర్చ్ఛితోఽపి హ్యతిమూర్చ్ఛితేన క్రోధోష్మణా ఖాదితుమాద్రుతస్త్వామ్ ॥4॥
త్వం వాహదండే కృతధీశ్చ వాహాదండం న్యధాస్తస్య ముఖే తదానీమ్ ।
తద్ వృద్ధిరుద్ధశ్వసనో గతాసుః సప్తీభవన్నప్యయమైక్యమాగాత్ ॥5॥
ఆలంభమాత్రేణ పశోః సురాణాం ప్రసాదకే నూత్న ఇవాశ్వమేధే ।
కృతే త్వయా హర్షవశాత్ సురేంద్రాస్త్వాం తుష్టువుః కేశవనామధేయమ్ ॥6॥
కంసాయ తే శౌరిసుతత్వముక్త్వా తం తద్వధోత్కం ప్రతిరుధ్య వాచా।
ప్రాప్తేన కేశిక్షపణావసానే శ్రీనారదేన త్వమభిష్టుతోఽభూః ॥7॥
కదాపి గోపైః సహ కాననాంతే నిలాయనక్రీడనలోలుపం త్వామ్ ।
మయాత్మజః ప్రాప దురంతమాయో వ్యోమాభిధో వ్యోమచరోపరోధీ ॥8॥
స చోరపాలాయితవల్లవేషు చోరాయితో గోపశిశూన్ పశూంశ్చ
గుహాసు కృత్వా పిదధే శిలాభిస్త్వయా చ బుద్ధ్వా పరిమర్దితోఽభూత్ ॥9॥
ఏవం విధైశ్చాద్భుతకేలిభేదైరానందమూర్చ్ఛామతులాం వ్రజస్య ।
పదే పదే నూతనయన్నసీమాం పరాత్మరూపిన్ పవనేశ పాయాః ॥10॥