గత్వా సాందీపనిమథ చతుష్షష్టిమాత్రైరహోభిః
సర్వజ్ఞస్త్వం సహ ముసలినా సర్వవిద్యా గృహీత్వా ।
పుత్రం నష్టం యమనిలయనాదాహృతం దక్షిణార్థం
దత్వా తస్మై నిజపురమగా నాదయన్ పాంచజన్యమ్ ॥1॥
స్మృత్వా స్మృత్వా పశుపసుదృశః ప్రేమభారప్రణున్నాః
కారుణ్యేన త్వమపి వివశః ప్రాహిణోరుద్ధవం తమ్ ।
కించాముష్మై పరమసుహృదే భక్తవర్యాయ తాసాం
భక్త్యుద్రేకం సకలభువనే దుర్లభం దర్శయిష్యన్ ॥2॥
త్వన్మాహాత్మ్యప్రథిమపిశునం గోకులం ప్రాప్య సాయం
త్వద్వార్తాభిర్బహు స రమయామాస నందం యశోదామ్ ।
ప్రాతర్ద్దృష్ట్వా మణిమయరథం శంకితాః పంకజాక్ష్యః
శ్రుత్వా ప్రాప్తం భవదనుచరం త్యక్తకార్యాః సమీయుః ॥3॥
దృష్ట్వా చైనం త్వదుపమలసద్వేషభూషాభిరామం
స్మృత్వా స్మృత్వా తవ విలసితాన్యుచ్చకైస్తాని తాని ।
రుద్ధాలాపాః కథమపి పునర్గద్గదాం వాచమూచుః
సౌజన్యాదీన్ నిజపరభిదామప్యలం విస్మరంత్యః ॥4॥
శ్రీమాన్ కిం త్వం పితృజనకృతే ప్రేషితో నిర్దయేన
క్వాసౌ కాంతో నగరసుదృశాం హా హరే నాథ పాయాః ।
ఆశ్లేషాణామమృతవపుషో హంత తే చుంబనానా-
మున్మాదానాం కుహకవచసాం విస్మరేత్ కాంత కా వా ॥5॥
రాసక్రీడాలులితలలితం విశ్లథత్కేశపాశం
మందోద్భిన్నశ్రమజలకణం లోభనీయం త్వదంగమ్ ।
కారుణ్యాబ్ధే సకృదపి సమాలింగితుం దర్శయేతి
ప్రేమోన్మాదాద్భువనమదన త్వత్ప్రియాస్త్వాం విలేపుః ॥6॥
ఏవంప్రాయైర్వివశవచనైరాకులా గోపికాస్తా-
స్త్వత్సందేశైః ప్రకృతిమనయత్ సోఽథ విజ్ఞానగర్భైః ।
భూయస్తాభిర్ముదితమతిభిస్త్వన్మయీభిర్వధూభి-
స్తత్తద్వార్తాసరసమనయత్ కానిచిద్వాసరాణి ॥7॥
త్వత్ప్రోద్గానైః సహితమనిశం సర్వతో గేహకృత్యం
త్వద్వార్తైవ ప్రసరతి మిథః సైవ చోత్స్వాపలాపాః ।
చేష్టాః ప్రాయస్త్వదనుకృతయస్త్వన్మయం సర్వమేవం
దృష్ట్వా తత్ర వ్యముహదధికం విస్మయాదుద్ధవోఽయమ్ ॥8॥
రాధాయా మే ప్రియతమమిదం మత్ప్రియైవం బ్రవీతి
త్వం కిం మౌనం కలయసి సఖే మానినీమత్ప్రియేవ।
ఇత్యాద్యేవ ప్రవదతి సఖి త్వత్ప్రియో నిర్జనే మా-
మిత్థంవాదైరరమదయం త్వత్ప్రియాముత్పలాక్షీమ్ ॥9॥
ఏష్యామి ద్రాగనుపగమనం కేవలం కార్యభారా-
ద్విశ్లేషేఽపి స్మరణదృఢతాసంభవాన్మాస్తు ఖేదః ।
బ్రహ్మానందే మిలతి నచిరాత్ సంగమో వా వియోగ-
స్తుల్యో వః స్యాదితి తవ గిరా సోఽకరోన్నిర్వ్యథాస్తాః ॥10॥
ఏవం భక్తి సకలభువనే నేక్షితా న శ్రుతా వా
కిం శాస్త్రౌఘైః కిమిహ తపసా గోపికాభ్యో నమోఽస్తు ।
ఇత్యానందాకులముపగతం గోకులాదుద్ధవం తం
దృష్ట్వా హృష్టో గురుపురపతే పాహి మామామయౌఘాత్ ॥11॥