కుచేలనామా భవతః సతీర్థ్యతాం గతః స సాందీపనిమందిరే ద్విజః ।
త్వదేకరాగేణ ధనాదినిస్స్పృహో దినాని నిన్యే ప్రశమీ గృహాశ్రమీ ॥1॥
సమానశీలాఽపి తదీయవల్లభా తథైవ నో చిత్తజయం సమేయుషీ ।
కదాచిదూచే బత వృత్తిలబ్ధయే రమాపతిః కిం న సఖా నిషేవ్యతే ॥2॥
ఇతీరితోఽయం ప్రియయా క్షుధార్తయా జుగుప్సమానోఽపి ధనే మదావహే ।
తదా త్వదాలోకనకౌతుకాద్యయౌ వహన్ పటాంతే పృథుకానుపాయనమ్ ॥3॥
గతోఽయమాశ్చర్యమయీం భవత్పురీం గృహేషు శైబ్యాభవనం సమేయివాన్ ।
ప్రవిశ్య వైకుంఠమివాప నిర్వృతిం తవాతిసంభావనయా తు కిం పునః ॥4॥
ప్రపూజితం తం ప్రియయా చ వీజితం కరే గృహీత్వాఽకథయః పురాకృతమ్ ।
యదింధనార్థం గురుదారచోదితైరపర్తువర్ష తదమర్షి కాననే ॥5॥
త్రపాజుషోఽస్మాత్ పృథుకం బలాదథ ప్రగృహ్య ముష్టౌ సకృదాశితే త్వయా ।
కృతం కృతం నన్వియతేతి సంభ్రమాద్రమా కిలోపేత్య కరం రురోధ తే ॥6॥
భక్తేషు భక్తేన స మానితస్త్వయా పురీం వసన్నేకనిశాం మహాసుఖమ్ ।
బతాపరేద్యుర్ద్రవిణం వినా యయౌ విచిత్రరూపస్తవ ఖల్వనుగ్రహః ॥7॥
యది హ్యయాచిష్యమదాస్యదచ్యుతో వదామి భార్యాం కిమితి వ్రజన్నసౌ ।
త్వదుక్తిలీలాస్మితమగ్నధీః పునః క్రమాదపశ్యన్మణిదీప్రమాలయమ్ ॥8॥
కిం మార్గవిభ్రంశ ఇతి భ్రంమన్ క్షణం గృహం ప్రవిష్టః స దదర్శ వల్లభామ్ ।
సఖీపరీతాం మణిహేమభూషితాం బుబోధ చ త్వత్కరుణాం మహాద్భుతామ్ ॥9॥
స రత్నశాలాసు వసన్నపి స్వయం సమున్నమద్భక్తిభరోఽమృతం యయౌ ।
త్వమేవమాపూరితభక్తవాంఛితో మరుత్పురాధీశ హరస్వ మే గదాన్ ॥10॥