॥ ద్వితీయ ముండకే ద్వితీయః ఖండః ॥
ఆవిః సంనిహితం గుహాచరం నామ
మహత్పదమత్రైతత్ సమర్పితమ్ ।
ఏజత్ప్రాణన్నిమిషచ్చ యదేతజ్జానథ
సదసద్వరేణ్యం పరం-విఀజ్ఞానాద్యద్వరిష్ఠం ప్రజానామ్ ॥ 1॥
యదర్చిమద్యదణుభ్యోఽణు చ
యస్మిఁల్లోకా నిహితా లోకినశ్చ ।
తదేతదక్షరం బ్రహ్మ స ప్రాణస్తదు వాఙ్మనః
తదేతత్సత్యం తదమృతం తద్వేద్ధవ్యం సోమ్య విద్ధి ॥ 2॥
ధనుర్ గృహీత్వౌపనిషదం మహాస్త్రం
శరం హ్యుపాసా నిశితం సంధయీత ।
ఆయమ్య తద్భావగతేన చేతసా
లక్ష్యం తదేవాక్షరం సోమ్య విద్ధి ॥ 3॥
ప్రణవో ధనుః శారో హ్యాత్మా బ్రహ్మ తల్లక్ష్యముచ్యతే ।
అప్రమత్తేన వేద్ధవ్యం శరవత్ తన్మయో భవేత్ ॥ 4॥
యస్మిన్ ద్యౌః పృథివీ చాంతరిక్షమోతం
మనః సహ ప్రాణైశ్చ సర్వైః ।
తమేవైకం జానథ ఆత్మానమన్యా వాచో
విముంచథామృతస్యైష సేతుః ॥ 5॥
అరా ఇవ రథనాభౌ సంహతా యత్ర నాడ్యః ।
స ఏషోఽంతశ్చరతే బహుధా జాయమానః ।
ఓమిత్యేవం ధ్యాయథ ఆత్మానం స్వస్తి వః
పారాయ తమసః పరస్తాత్ ॥ 6॥
యః సర్వజ్ఞః సర్వవిద్ యస్యైష మహిమా భువి ।
దివ్యే బ్రహ్మపురే హ్యేష వ్యోమ్న్యాత్మా ప్రతిష్ఠితః ॥
మనోమయః ప్రాణశరీరనేతా
ప్రతిష్ఠితోఽన్నే హృదయం సన్నిధాయ ।
తద్ విజ్ఞానేన పరిపశ్యంతి ధీరా
ఆనందరూపమమృతం-యఀద్ విభాతి ॥ 7॥
భిద్యతే హృదయగ్రంథిశ్ఛిద్యంతే సర్వసంశయాః ।
క్షీయంతే చాస్య కర్మాణి తస్మిన్ దృష్టే పరావరే ॥ 8॥
హిరణ్మయే పరే కోశే విరజం బ్రహ్మ నిష్కలమ్ ।
తచ్ఛుభ్రం జ్యోతిషం జ్యోతిస్తద్ యదాత్మవిదో విదుః ॥ 9॥
న తత్ర సూర్యో భాతి న చంద్రతారకం
నేమా విద్యుతో భాంతి కుతోఽయమగ్నిః ।
తమేవ భాంతమనుభాతి సర్వం
తస్య భాసా సర్వమిదం-విఀభాతి ॥ 10॥
బ్రహ్మైవేదమమృతం పురస్తాద్ బ్రహ్మ పశ్చాద్ బ్రహ్మ దక్షిణతశ్చోత్తరేణ ।
అధశ్చోర్ధ్వం చ ప్రసృతం బ్రహ్మైవేదం-విఀశ్వమిదం-వఀరిష్ఠమ్ ॥ 11॥
॥ ఇతి ముండకోపనిషది ద్వితీయముండకే ద్వితీయః ఖండః ॥