prāgēvāchāryaputrāhṛtiniśamanayā svīyaṣaṭsūnuvīkṣāṃ
kāṅkṣantyā māturuktyā sutalabhuvi baliṃ prāpya tēnārchitastvam ।
dhātuḥ śāpāddhiraṇyānvitakaśipubhavān śaurijān kaṃsabhagnā-
nānīyainān pradarśya svapadamanayathāḥ pūrvaputrān marīchēḥ ॥1॥
śrutadēva iti śrutaṃ dvijēndraṃ
bahulāśvaṃ nṛpatiṃ cha bhaktipūrṇam ।
yugapattvamanugrahītukāmō
mithilāṃ prāpithaṃ tāpasaiḥ samētaḥ ॥2॥
gachChan dvimūrtirubhayōryugapannikēta-
mēkēna bhūrivibhavairvihitōpachāraḥ ।
anyēna taddinabhṛtaiścha phalaudanādyai-
stulyaṃ prasēditha dadatha cha muktimābhyām ॥3॥
bhūyō’tha dvāravatyāṃ dvijatanayamṛtiṃ tatpralāpānapi tvam
kō vā daivaṃ nirundhyāditi kila kathayan viśvavōḍhāpyasōḍhāḥ ।
jiṣṇōrgarvaṃ vinētuṃ tvayi manujadhiyā kuṇṭhitāṃ chāsya buddhiṃ
tattvārūḍhāṃ vidhātuṃ paramatamapadaprēkṣaṇēnēti manyē ॥4॥
naṣṭā aṣṭāsya putrāḥ punarapi tava tūpēkṣayā kaṣṭavādaḥ
spaṣṭō jātō janānāmatha tadavasarē dvārakāmāpa pārthaḥ ।
maitryā tatrōṣitō’sau navamasutamṛtau vipravaryaprarōdaṃ
śrutvā chakrē pratijñāmanupahṛtasutaḥ sannivēkṣyē kṛśānum ॥5॥
mānī sa tvāmapṛṣṭvā dvijanilayagatō bāṇajālairmahāstrai
rundhānaḥ sūtigēhaṃ punarapi sahasā dṛṣṭanaṣṭē kumārē ।
yāmyāmaindrīṃ tathā’nyāḥ suravaranagarīrvidyayā”sādya sadyō
mōghōdyōgaḥ patiṣyan hutabhuji bhavatā sasmitaṃ vāritō’bhūt ॥6॥
sārdhaṃ tēna pratīchīṃ diśamatijavinā syandanēnābhiyātō
lōkālōkaṃ vyatītastimirabharamathō chakradhāmnā nirundhan ।
chakrāṃśukliṣṭadṛṣṭiṃ sthitamatha vijayaṃ paśya paśyēti vārāṃ
pārē tvaṃ prādadarśaḥ kimapi hi tamasāṃ dūradūraṃ padaṃ tē ॥7॥
tatrāsīnaṃ bhujaṅgādhipaśayanatalē divyabhūṣāyudhādyai-
rāvītaṃ pītachēlaṃ pratinavajaladaśyāmalaṃ śrīmadaṅgam ।
mūrtīnāmīśitāraṃ paramiha tisṛṇāmēkamarthaṃ śrutīnāṃ
tvāmēva tvaṃ parātman priyasakhasahitō nēmitha kṣēmarūpam ॥8॥
yuvāṃ māmēva dvāvadhikavivṛtāntarhitatayā
vibhinnau sandraṣṭuṃ svayamahamahārṣaṃ dvijasutān ।
nayētaṃ drāgētāniti khalu vitīrṇān punaramūn
dvijāyādāyādāḥ praṇutamahimā pāṇḍujanuṣā ॥9॥
ēvaṃ nānāvihārairjagadabhiramayan vṛṣṇivaṃśaṃ prapuṣṇa-
nnījānō yajñabhēdairatulavihṛtibhiḥ prīṇayannēṇanētrāḥ ।
bhūbhārakṣēpadambhāt padakamalajuṣāṃ mōkṣaṇāyāvatīrṇaḥ
pūrṇaṃ brahmaiva sākṣādyaduṣu manujatārūṣitastvaṃ vyalāsīḥ ॥10॥
prāyēṇa dvāravatyāmavṛtadayi tadā nāradastvadrasārdra-
stasmāllēbhē kadāchitkhalu sukṛtanidhistvatpitā tattvabōdham ।
bhaktānāmagrayāyī sa cha khalu matimānuddhavastvatta ēva
prāptō vijñānasāraṃ sa kila janahitāyādhunā”stē badaryām ॥11॥
sō’yaṃ kṛṣṇāvatārō jayati tava vibhō yatra sauhārdabhīti-
snēhadvēṣānurāgaprabhṛtibhiratulairaśramairyōgabhēdaiḥ ।
ārtiṃ tīrtvā samastāmamṛtapadamagussarvataḥ sarvalōkāḥ
sa tvaṃ viśvārtiśāntyai pavanapurapatē bhaktipūrtyai cha bhūyāḥ ॥12॥